Ένας φίλος δέχθηκε, όπως μου εκμυστηρεύθηκε, τη σκληρή συμπεριφορά εκ μέρους ανθρώπων αυστηρών αρχών, με αποτέλεσμα να εξουθενωθεί και να παρεξηγηθεί τελείως, ως προς τον χαρακτήρα του. Ο Γέροντας τον ανέπαυσε, διότι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, πραγματοποιώντας πετυχημένη ψυχική ακτινογραφία του.
Όταν το πνευματικό ξεχέρσωμα της κοσμικής καρδιάς γίνει μακριά από τον κόσμο, από την αγάπη του Θεού, τότε μπορεί ο ένας άνθρωπος να χωρέσει μέσα στην καρδιά του τα πάντα.
Ολους τους ανθρώπους, όλα τα ζώα και όλα τα φίδια ακόμη, μαζί και όλη την όμορφη φύση του Θεού, τα οποία όλα τα βλέπει πια καλά και όμορφα, γιατί η όμορφη ψυχή τότε του ανθρώπου πηγάζει συνέχεια όλο καλοσύνη.
Οσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
– Καλώς τον, μου είπε, έλα να πιεις ένα νερό.
Παίρνω το νερό. Τον ευχαριστώ. Πίνω. Δοξάζω τον Θεό. Πιάνουμε κουβέντα.
Εάν κατέβεις στο άδη των εσώψυχών σου, εάν συντριβείς με τον οδοστρωτήρα της άκρας ταπείνωσης δηλαδή να βιώνεις ότι είσαι ο ελάχιστος πάντων, τότε κάθε δοκιμασία που έρχεται πλέον στην ζωή αντιμετωπίζεται ως ένα πούπουλο που ήρθε και κάθεσαι στον ώμο σου.
γράφει ο π. Παύλος Παπαδόπουλος.
