Τον ιδρυτή της, Ευαγγελιστή Λουκά, τίμησε η Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό των Θηβών που είναι αφιερωμένος στη μνήμη του, όπου και ευρίσκεται ο τάφος του. Στον πανηγυρικό Εσπερινό που τελέστηκε την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ.
Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Ευαγγελιστού Λουκά, ιατρού, αγιογράφου και συγγραφέα του ομώνυμου Ευαγγελίου και των Πράξεων των Αποστόλων. Η Θήβα της Βοιωτίας είναι ιδιαίτερα συνδεδεμένη με τον Ευαγγελιστή καθώς εκεί βρίσκεται ο τάφος του. Στο νοτιοανατολικό άκρο της πόλης βρίσκεται ο ιερός ναός αφιερωμένος στον ιδρυτή της τοπικής εκκλησίας της Βοιωτίας, τον Ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος έζησε εκεί και δίδαξε τον χριστιανισμό.
Αρκετές ήταν και αυτές τις ημέρες οι ποιμαντικές παρουσίες του ο Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών σε όλη την Φθιώτιδα παρά το φόρτο των υποχρεώσεων του στην Αθήνα λόγω των εργασιών της τακτικής συγκλήσεως της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών συμμετείχε σε συσκέψεις εργασίας με τον κ. Δημήτριο Δρακάκη, Πρόεδρο του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος και τον Δήμαρχο Δομοκού κ.
Bορειοδυτικά της κοινότητας Καταφυγίου, σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων από το δρόμο που οδηγεί από το Καταφύγιο προς τη λίμνη Πλαστήρα, ο επισκέπτης συναντά την ιστορική Μονή Παναγίας Πέτρας, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Τὸ γεγονὸς τῆς Ὑπαπαντῆς, ποὺ ἐξιστορεῖ ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὸ β’ κεφάλαιο του Εὐαγγελίου του, συνέβη σαράντα ἡμέρες μετὰ τὴν γέννηση τοῦ Ἰησοῦ.
Σύμφωνα μὲ τὸν Μωσαϊκὸ Νόμο, ἂν τὸ πρῶτο παιδὶ τῆς οἰκογένειας ἦταν ἀγόρι, ἀφιερωνόταν στὸν Θεὸ καὶ συγχρόνως προσφερόταν γιὰ θυσία ἕνας ἀμνὸς ἢ ἕνα ζευγάρι τρυγόνια ἢ δυὸ μικρὰ περιστέρια.
Κάτι που αξίζει να αναφερθεί είναι ότι πρώτος ο Λουκάς σχεδίασε με κερί και με μαστίχα την εικόνα της αγίας Θεοτόκου με τον Χριστό στην αγκαλιά, και έπειτα, αφού ζωγράφισε άλλες δύο, τις μετέφερε στα Ιεροσόλυμα, για να τις δείξει στην ίδια Την Παναγία και να τη ρωτήσει, αν της αρέσουν λέγοντας της: «Εί αρετόν αυτή εστίν». Εκείνη τις δέχτηκε τότε και είπε: «Η χάρις του υπ’ εμού τεχθέντος είη δι’ εμού μετ’ αυτών».
