Το υπεραιωνόβιο «Αναγνωστήριο Η Ανάπτυξη» της ορεινής Αγιάσου, στο πλαίσιο της διοργάνωσης των καθιερωμένων ετήσιων καρναβαλικών εκδηλώσεων πραγματοποιεί και φέτος την παραδοσιακή «Πατινάδα», αναβιώνοντας το έθιμο της Περικεφαλαίας στις γειτονιές του χωριού.
Σε όλη η Ελλάδα οι κάτοικοι υποδέχονται τη Σαρακοστή με τα δικά της ξεχωριστά έθιμα.
Από παλιά, η Καθαρά Δευτέρα πέρασε στη συνείδηση του λαού σαν μέρα καθαρμού. Οι βυζαντινοί την Καθαρά Δευτέρα την ονόμαζαν Απόθεση -Απόδοση και τελούσαν δρώμενα. Τραγουδούσαν σχετικά άσματα, από τα οποία έχουν σωθεί μικρά μέρη μέχρι στις μέρες μας. «Ίδε το έαρ το καλόν πάλιν επανατέλλει, φέρον υγείαν και χαρά και την ευημερίαν».
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα της 1ης Μαρτίου που έχει τις ρίζες του στην Αρχαιότητα, όταν η μέρα αυτή ήταν και η πρώτη του έτους. Το πρωί τα παιδιά 7-12 ετών γυρνούν τα σπίτια κρατώντας ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και τραγουδούν για τον ερχομό της άνοιξης και την επιστροφή των χελιδονιών.
Οι στίχοι έχουν κάποιες παραλλαγές από τόπο σε τόπο (στο βίντεο ακούμε το τραγούδι από την περιοχή των Σερρών).
Το αποκαλούν «Μαρτενίτσα» (Μάρτη) στη Βουλγαρία, «Μαρτισόρ» στη Ρουμανία, «Μάρτινκα» στην πΓΔΜ, «Βερόρε» στην Αλβανία, και συμβολίζει τον ερχομό της άνοιξης.
Στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς, το Λύκειο των Ελληνίδων παρουσίασε το πρωί της Κυριακής 27 Ιανουαρίου τη νέα του έκδοση με τίτλο Ο καλόγερος – Ένα πολυσήμαντο θρακικό έθιμο, το Τετράδιο Νο 4* της σειράς με τις λαογραφικές καταγραφές.
Στις 6 Ιανουαρίου η Εκκλησία μας γιορτάζει την βάπτιση του Χριστού. Η σπουδαία αυτή Δεσποτική εορτή κλείνει τον λατρευτικό κύκλο του αγίου Δωδεκαημέρου, που ξεκίνησε με την γιορτή των Χριστουγέννων και συμβολίζει την παλιγγενεσία του ανθρώπου. Η γιορτή είναι γνωστή ως «Θεοφάνεια, Επιφάνεια ή Φώτα», διότι έχουμε την εμφάνιση του Τριαδικού Θεού στον κόσμο. Ο Υιός βαπτίζεται, το Άγιο Πνεύμα εμφανίζεται σαν περιστέρι, ενώ ακούγεται η φωνή του Θεού Πατέρα.
Στη Βόρεια Κέρκυρα, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς αναβιώνει το έθιμο της κολόνιας, που οι ρίζες του χάνονται στα ενετοκρατούμενα χρόνια του νησιού.
Όπως επιτάσσει η παράδοση, νέοι και γέροι βγαίνουν στους δρόμους και ραίνουν με κολόνια όλους τους περαστικούς, φίλους και ξένους, γνωστούς και αγνώστους. Δίνουν σε όλους μία ευχή : «Καλή αποκοπή», να αποχωριστούν δηλαδή με το καλό τον παλιό χρόνο και να υποδεχθούν χαρμόσυνα τον καινούργιο.
Πολλά είναι τα έθιμα –αν και οι προκλήσεις του σημερινού τρόπου ζωής καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις συμπεριφορές των ανθρώπων– που διατηρούνται ακόμα και σήμερα σε χωριά της Καρδίτσας και της δυτικής Θεσσαλίας τα οποία εντάσσονται στον εορτασμό του Δωδεκαημέρου. Η εκπαιδευτικός Βασιλική Κοζιού-Κολοφωτιά, ερευνήτρια τοπικής ιστορίας και λαογραφίας, γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής της σε ένα χωριό του κάμπου της Καρδίτσας.
Σε προσφυγικά χωριά της Ελλάδας, όπου εγκαταστάθηκαν Πόντιοι από το 1922 θα αναβιώσει το παραδοσιακό δρώμενο των Μωμόγερων από Ποντιακούς Συλλόγους.
Τα χριστόψωμα, τα κεράσματα, τα λαλάγια, το τσιγαρισμένο χοιρινό κρέας, το πάτημα της πέτρας, καθώς και τα φαγητά στην κρήνη για τις Μοίρες, είναι μερικά από τα έθιμα της περιόδου των Χριστουγέννων που τηρούνται σε διάφορες περιοχές της Πελοποννήσου και της Αιτωλοακαρνανίας.
