Για την πυρκαγιά στον περιβάλλοντα χώρο και εντός της Ιεράς Μονής Οσίου Λουκά, μνημείου εγγεγραμμένου στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, ενημερώνει με ανακοίνωσή του το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΥΠΠΟΑ).
Το πρωί της 10ης Ιουνίου 1944 η γερμανική στρατιωτική φάλαγγα των Ες-Ες ξεκίνησε από τη Λιβαδειά για την Αράχωβα, με σκοπό την εκκαθάριση της περιοχής από τις αντάρτικες δυνάμεις. Στο Δίστομο ενώθηκε με άλλη γερμανική ομάδα που είχε ξεκινήσει από την Άμφισσα και προχώρησε προς το Στείρι. Οι κάτοικοι έλαβαν εντολή να μην απομακρυνθούν από το χωριό, μέχρι την επιστροφή των γερμανικών δυνάμεων.
Μια απόφαση – σταθμό πήρε Ιταλικό Δικαστήριο για τις γερμανικές αποζημιώσεις, και συγκεκριμένα την αποζημίωση για την σφαγή του Διστόμου, όπου οι κάτοικοί του ζητούν μια μικρή δικαίωση για το έγκλημα κατά των προγόνων τους.
Ανοίγει ο δρόμος για τη δικαίωση των θυμάτων του Διστόμου; Ο Αριστομένης Συγγελάκης ανακοινώνει ότι η προχθεσινή ημέρα , 3 Σεπτεμβρίου 2019, ενδέχεται να αποδειχτεί ιστορική.
Γράφει:
3η του Σεπτέμβρη 2019: Ανακοινώθηκε η απόφαση-σταθμός του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ιταλίας! Ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την τελική δικαίωση των θυμάτων του Διστόμου!
Ήταν Σάββατο πρωί, στις 10 Ιουνίου του 1944, όταν οι Γερμανοί μπήκαν στην κωμόπολη του Διστόμου, του νομού Βοιωτίας. Αυτή η μέρα έμελλε να μείνει στην ιστορία ως μία από τις πιο ειδεχθείς σφαγές αμάχων από τις Γερμανικές δυνάμεις.
"Μια ειδυλλιακή πατρίδα ήταν αυτός ο τόπος και για τους 1.800 ανθρώπους που τον Ιούνιο του 1944 ζούσαν μέσα και γύρω από το χωριό. Όμως, στις 10 Ιουνίου όλα άλλαξαν με κτηνώδη τρόπο.
Υπάρχουν στιγμές στην ανθρώπινη Ιστορία που οι λέξεις αδυνατούν να περιγράψουν τον πόνο και τη φρίκη που έζησαν κάποιοι άνθρωποι.
H φράση «μια εικόνα, χίλιες λέξεις» μοιάζει ανίσχυρη να αποδώσει τον φόβο και το άδικο.
Τα ρεπορτάζ, αλλά ακόμα και οι ιστορικοί δυσκολεύονται να περιγράψουν τις πολλές μικρές παράλληλες ιστορίες προσώπων που εγκλωβίζονται στα θανατηφόρα γρανάζια της Κατοχής.
