Σήμερα είναι καιρός νά ετοιμασθούν οι ψυχές, γιατί, άν συμβή κάτι, δέν ξέρω τί θά γίνη.
Είθε νά μην έπιτρέψη ό Θεός νά έρθουν δύσκολες μέρες, αλλά άν έρθουν, μέ έναν μικρό σεισμό, μέ ένα τράνταγμα, θά σωριάσουν ολόκληρες αδελφότητες, ολόκληρα μοναστήρια, γιατί ό καθένας θά πάη νά σώση τόν εαυτό του και θά τραβήξη τήν πορεία του.
Γιατί μερικές φορές, ενώ η συνείδηση μας ελέγχει, δεν κάνουμε τον ανάλογο αγώνα, για να διορθωθούμε;
- Αυτό μπορεί να συμβεί και από ένα τσάκισμα ψυχικό. Όταν είναι κανείς πανικοβλημένος από κάποιον πειρασμό, θέλει να αγωνισθεί, αλλά δεν έχει διάθεση, δεν έχει ψυχική δύναμη. Τότε πρέπει να τακτοποιηθεί εσωτερικά με την εξομολόγηση.
Όταν βλέπεις άσχημο όνειρο, ποτέ να μην εξετάζεις τι είδες, πώς το είδες, αν είσαι ένοχη, πόσο φταις.
Ο πονηρός, επειδή δεν μπόρεσε να σε πειράξει την ημέρα, έρχεται την νύχτα.
Οι άνθρωποι όταν δυσκολευόμαστε στη ζωή μας ζητάμε βοήθεια από τους Αγίους και την Παναγία. Για ποιο λόγο όμως άλλοτε ανταποκρίνονται στις παρακλήσεις μας και άλλοτε όχι;
Στο νοσοκομείο φρόντισαν το Γέροντα όσο μπορούσαν καλύτερα. Ο καρκίνος, όμως, προχώρησε τόσο, πού το τέλος ήταν πολύ ορατό.
Κάποτε επισκέφτηκα τον Πατέρα Παϊσιο με έναν φοιτητή της θεολογίας που βρισκόταν σε μια ηλικία κρίσιμη.Τον ρώτησε για τις σπουδές του. Ο φοιτητής με αφέλεια του είπε για μια εργασία του σχετικά με την δημιουργία του ανθρώπου.Σε κάποια στιγμή είπε στον Πατέρα Παϊσιο : » O ΄Θεός κάποτε δεν ήξερε τι να κάνει και έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, για να περάσει τον καιρό του.
Τους Ευρωπαίους τους αλωνίζουν με τις θεωρίες τους.
Είναι αδύνατον να μιλήσει κανείς για τον τρόπο που προσεύονταν ο Γέροντας Παΐσιος, διότι οι πνευματικές του πορείες είναι αθεώρητες και ανέκφραστες…
Όταν το 1978 εκοιμήθη ο Πάπας, κάποιος καθολικός μοναχός έτυχε να επισκεφθεί τον Άγιο Παΐσιο στο Άγιον Όρος.
Ο αλόγιστος κόπος και η κούραση και η απροσεξία που προκαλεί διώχνουν την ίαση και κάνουν σκληρή την ψυχή, αν γινεται με βιασύνη.
Αφού όταν αφήνουμε την προσευχή του Χριστού και τα πνευματικά μας καθήκοντα, ο εχθρός σιγά-σιγά κατακτάει τα πνευματικά μας ύψη και μπαινει σε μας μέσω της σάρκας και μέσω της σκέψης. Αποδυναμώνει όλες τις πλευματικές και φυσικές μας δυνάμεις και διακόπτει την επικοινωνία με το Θεό. Αποτέλεσμα είναι η σκλαβιά της ψυχής μας από τα πάθη.
