«Σε έναν αδιάφορο, ο πειρασμός δεν κάνει τόσο κακό. Ένας ευαίσθητος όμως άνθρωπος, αν στενοχωρηθεί, νιώθει μετά ακηδία. Πρέπει να βρει τι τον στενοχώρησε και να το αντιμετωπίσει πνευματικά, για να ξαναβρεί το κουράγιο και να πάρει μπρος η μηχανή του. Να προσέχει να μην αφήνει αθεράπευτες πληγές, γιατί μετά κάμπτεται από τα τραύματά του. Το ψυχικό τσάκισμα, το οποίο στη συνέχεια φέρνει και το σωματικό, τον αχρηστεύει.
– Γέροντα, γιατί ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο να μας πειράζει;
– Για να διαλέξει τα παιδιά Του. “Κάνε, διάβολε, ό,τι θέλεις”, λέει ο Θεός, γιατί, ό,τι και αν κάνη, τελικά θα σπάση τα μούτρα του στον ακρογωνιαίο λίθο που είναι ο Χριστός. Εάν πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος, τότε τίποτε δεν μας φοβίζει.
Μεγάλο εφόδιο ή υπομονή, παιδιά μου, σπουδαία αρετή!
Ήταν πριν από είκοσι-είκοσιπέντε χρόνια σε μία πόλη, εδώ στα βόρεια, ένα ανδρόγυνο νέων Μουσουλμάνων. Ό άντρας κάποια στιγμή έδωσε ό Κύριος να φωτιστή καί να γίνει Χριστιανός. Ή γυναίκα του απελπίστηκε... Πήγε στον Ιερέα του καί ρώταγε να δη τί θα κάνη.
Διαβάστε μερικά εξόχως αποκαλυπτικά σημεία, που αφορούν στις σχέσεις με την Τουρκία, η οποία όπως έλεγε με απόλυτη βεβαιότητα και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός «θα μας επιτεθεί ύπουλα ως τα «Εξαμίλια»».
Ο Γέρων Παΐσιος για Τουρκία, Πόλη, Αιγαίο
Άγιος Παΐσιος: – Αν, Γέροντα, ο ακροατής ή ο αναγνώστης έχη καλή διάθεση;
– Ε, τότε αυτός έχει ήδη την θεία Χάρη, γι’ αυτό και ωφελείται. Ένας όμως που δεν έχει καλή διάθεση θα πάρη και θα εξετάση αυτά που λέει ο ιεροκήρυκας και δεν θα έχη καμιά ωφέλεια. Το να σκεφτόμαστε ορθόδοξα είναι εύκολο∙ το να ζούμε όμως ορθόδοξα θέλει κόπο.
Ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς ανάλογα μέ τήν πνευματική μας κατάσταση.
Άλλοτε επιτρέπει νά κάνουμε ένα σφάλμα, λ.χ. μια μικρή απροσεξία, για να είμαστε άλλη φορά προσεκτικοί καί νά αποφύγουμε ή μάλλον νά προλάβουμε ένα μεγαλύτερο κακό πούθά μας έκανε το ταγκαλάκι.
Άλλοτε αφήνει τόν διάβολο νά μάς πειράζη, γιά νά μάς δοκιμάση.
Δίνουμε δηλαδή εξετάσεις καί αντί κακό ό διάβολος μάς κάνει καλό.
Θυμηθήτε τόν Γερο-Φιλάρετο πού έλεγε:
Μετὰ ἀπὸ ἐκεῖ φύγαμε γραμμὴ γιὰ ἕνα μοναστηράκι ποὺ θὰ μᾶς φιλοξενοῦσε (τὸν Ὅσιο Παΐσιο καὶ τὸν Ἀθανάσιο Ρακοβαλλὴ). Ἦταν λίγα χιλιόμετρα ἔξω ἀπὸ τὴν Κομοτηνή.
Καθώς ο π. Παΐσιος μιλούσε απευθυνόμενος προς όλους τους παρευρισκόμενους, προσφώνησε κάποιον με τ’ όνομά του, λέγοντας:
“Γιώργο, παιδί μου, έλα ‘δώ!”
-Γέροντα, μερικές φορές οι πειρασμοί έρχονται ο ένας πάνω στον άλλον και δεν αντέχω.
-Να σου πω μια λύση, για να τους αποφύγεις; Θα την δεχθείς;
-Ναι
-Η μόνη λύση για να αποφύγεις τους πειρασμούς, είναι να … συμμαχήσεις με τον διάβολο! Τι γελάς; Δεν σου αρέσει αυτή η λύση; Κοίταξε να σου πω. Όσο κανείς αγωνίζεται, θα έχει πειρασμούς και δυσκολίες.
