Κατάσκοποι, μαφία και δολοφονικές συσκευές βγαλμένες από ταινίες του Τζέιμς Μποντ. Δεν είναι θρίλερ, ούτε μυθιστόρημα, αλλά μέρος των σχεδίων της CIA για τη δολοφονία του ιστορικού ηγέτη της Κούβας Φιντέλ Κάστρο.
Το ότι η CIA ήθελε να δολοφονήσει τον Κάστρο δεν είναι καινούργιο. Ο ηγέτης της Κούβας είχε συνολικά γλιτώσει, όχι από μία αλλά από 638 απόπειρες δολοφονίας. Όλες από τον ίδιο δράστη. Τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Όμως τα αρχεία για τη δολοφονία του Τζον Κένεντι,τα οποία αποχαρακτηρίστηκαν μόλις πέρσι, ενώ δεν φέρνουν τίποτα δραστικά καινούργιο για την υπόθεση JFK, περιλαμβάνουν πολλά νέα στοιχεία και ζουμερές λεπτομέρειες για ένα μυστικό σχέδιο δολοφονίας που η CIA εξύφανε εναντίον του Κάστρο.
Η CIA για να πετύχει το στόχο της στρατολόγησε δυο γκάνγκστερ τους Σαμ Τζιανκάνα και Τζόνι Ροσέλι. Αυτό το σχέδιο θεωρείται η πρώτη ολοκληρωμένη και επιβεβαιωμένη προσπάθεια του κράτους των ΗΠΑ να δολοφονήσει έναν ξένο ηγέτη. Τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα - από την ίδια τη CIA, το FBI και άλλους οργανισμούς - αποκαλύπτουν το φάσμα των συνωμοσιών που εξύφαιναν οι δυο γκάνγκστερ, τη φιλία που τους έδενε αλλά και τους διάφορους συνεργάτες τους.
Οι συνεργάτες αυτοί ήταν κατάσκοποι της CIA. Ήταν ένας φίλος μαφιόζος και πρώην αστυνομικός στο Σικάγο. Ήταν διπλοί πράκτορες του Κάστρο στο Μαϊάμι. Ήταν όμορφες γυναίκες του Χόλιγουντ, διασκεδαστές όπως ο Φρανκ Σινάτρα, ο ίδιος ο Έντγκαρ Χούβερ και οι ακραίοι αντικομμουνιστές αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου.
Σύμφωνα με άρθρο του Τόμας Μάιερ στο Politico που βασίστηκε στο επερχόμενο βιβλίο του «The Killing Games» («Δολοφονικά παιχνίδια») και το οποίο με τη σειρά του βασίστηκε στα αρχεία του Κένεντι, τα σχέδια των δυο μαφιόζων περιελάμβαναν τα πάντα, από εκρήξεις και πυροβολισμούς, μέχρι επιδρομές τα μεσάνυχτα και δηλητήρια που προετοιμάζονταν στο εργαστήριο της υπηρεσίας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η προσπάθεια της CIA να σκοτώσει τον Κάστρο, μετέτρεψε τη Φλόριντα σε μια μυστική εμπόλεμη ζώνη και εξελίχθηκε σε ένα κυνηγητό εντός της Κούβας. Όλα αυτά χωρίς καμία τύχη. Ο ηγέτης της Κούβας πέθανε από βαθιά γηρατειά το 2016.
Ο ανίερος γάμος CIA και μαφίας
Ο ανίερος γάμος της CIA και της μαφίας για τη δολοφονία του Κάστρο για πρώτη φορά έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό στα μέσα της δεκαετίας του ’70, στις ακροάσεις που έγιναν στο Κογκρέσο για τα αδικήματα στα οποία υπέπεσε η υπηρεσία και εν μέσω της αυξανόμενης εθνικής παράνοιας για τη δολοφονία του Κένεντι. Ωστόσο, μόλις το 2007 η CIA παραδέχτηκε ότι ο Άλεν Ντιουλς, ο θρυλικός διευθυντής της, πριν από μισό αιώνα, είχε προτείνει μια αρκετά μεγάλη αμοιβή στου δυο γκάνγκστερ με αντάλλαγμα το κεφάλι του Κάστρο.
Η ιστορία ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1950, όταν η αυτοπεποίθηση της Αμερικής δέχτηκε πλήγμα από τη Σοβιετική Ένωση, η οποία υιοθέτησε την επαναστατική κυβέρνηση του Κάστρο ως πολιτικό της δορυφόρο. Ήδη τον Αύγουστο του 1960, η ηγεσία της CIA είχε αποφασίσει να απαλλαγεί από τον ενοχλητικό νεαρό Κάστρο, όπως αναφέρει η έκθεση του γενικού επιθεωρητή της υπηρεσίας του 1967 με την ειδική σφραγίδα «Secret Eyes Only» (Μυστικά Μάτια Μόνο). Η απόφαση για την στοχοποίηση του Κάστρο είχε ληφθεί επί Αιζενχάουερ και συνεχίστηκε επί Κένεντι, ο οποίος ανέλαβε το 1961. Οι ιστορικοί τώρα διαφωνούν μεταξύ τους για το κατά πόσον οι δυο πρόεδροι γνώριζαν ακριβώς τα σχέδια της CIA. Οι αξιωματούχοι της υπηρεσίας, απρόθυμοι να βάψουν τα δικά τους χέρια με αίμα αποφάσισαν να στήσουν μια «αποστολή που απαιτεί δράση τύπου γκάνγκστερ».
Ο Τζιανκάνα «ο βίαιος» και ο Τζόνι «ο ωραίος»
Οι Τζιανκάνα και Ροσέλι που τότε βρίσκονταν στο απόγειο της «καριέρας» τους, έλεγχαν μια μαφιόζικη αυτοκρατορία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, χωρίς προηγούμενο στα χρονικά του αμερικανικού εγκλήματος. Ήταν μεγαλύτερη από τις πέντε οικογένειες της Κόζα Νόστρα στη Νέα Υόρκη.
Σαμ Τζιανκάνα
Ο Τζιανκάνα ήταν θρασύς, βίαιος αρχηγός της μαφίας με έδρα το Σικάγο. Ονειρευόταν να επεκτείνει τις εγκληματικές του δραστηριότητες στη Λατινική Αμερική. Ο Ροσέλι, γνωστός και ως «ωραίος Τζόνι», λόγω της εμφάνισής του που θύμιζε σταρ του Χόλιγουντ, ήταν ο άνθρωπος της μαφίας στη βιομηχανία του θεάματος πριν αναλάβει την επίβλεψη των καζίνο του Λας Βέγκας. Και οι δυο όταν ήταν νέοι είχαν δουλέψει για τη συμμορία του Αλ Καπόνε και πριν αναλάβουν την αποστολή που τους ανέθεσε η CIA, είχαν δουλέψει μαζί, επιβλέποντας χαρτοπαικτικές λέσχες στην Κούβα και την Νεβάδα και εξυπηρετώντας τη μαφία ελέγχοντας το χρήμα με διάφορους άλλους τρόπους.
Τζον Ροσέλι
Σε ένα από τα αρχεία του JFK αναφέρεται ότι ο Ροσέλι, που ήταν φίλος με διάφορους μεγιστάνες κινηματογραφικών στούντιο, κάποτε συγκέντρωσε τα χρέη ενός τζογαδόρου ηθοποιού, ως χάρη στους φίλους του Χάρπο και Τσίκο από το κωμικό γκρουπ των Marx Brothers. Ένα άλλο έγγραφο αναφέρει ότι ο Ροσέλι έκανε τηλεφωνήματα σχετικά με τη συνωμοσία εναντίον του Κάστρο ενώ χαλάρωνε στο Club Friars του Beverly Hills, ως καλεσμένος του Φρανκ Σινάτρα.
Η στρατολόγηση
Η δολοπλοκία εναντίον του Κάστρο στήθηκε τον Σεπτέμβρη του 1960. Όχι σε κάποιο μυστικό δωμάτιο αλλά στο Boom - Boom Room του ξενοδοχείου Fontainebleau του Μαϊάμι. Εκεί ο Τζιανκάνα και ο Ροσέλι με έναν ποτό στο χέρι και μια γυναίκα στην αγκαλιά τους έκαναν τα σχέδιά τους. Η πρώτη κρούση στους δυο γκάνγκστερ έγινε από τον Ρόμπερτ Μάχε, έναν μεσάζοντα της CIA. Η χρήση μεσάζοντα που χαρακτηριζόταν «παράκαμψη» από την CIA, προφύλασσε τόσο την υπηρεσία όσο και τον Λευκό Οίκο από τυχόν συνέπειες των βρόμικων πράξεών τους. Ο Μάχε ενώ έκανε τον «εργολάβο» στις μυστικές υπηρεσίες, δούλευε με έναν καλό μισθό ως τέτοιος και για τον μεγιστάνα Χάουαρντ Χιουζ. Τα δε αρχεία δείχνουν ότι όταν ο Μάχε πρόσφερε στους δυο μαφιόζους 150.000 δολάρια για τη δολοφονία του Κάστρο, εκείνοι αρνήθηκαν και είπαν ότι θα το κάνουν δωρεάν.
Αν και επικαλέστηκαν «πατριωτικούς λόγους» για την αποδοχή αυτής της «αποστολής», ο Τζιανκάνα και ο Ροσέλι είχαν τα δικά τους κίνητρα για να επιθυμούν την εξαφάνιση του Κουβανού ηγέτη. Όταν ο Κάστρο ήρθε στην εξουσία έκλεισε τις πολύ επικερδείς χαρτοπαικτικές λέσχες της μαφίας στην Αβάνα κάτι που κόστισε πολύ μεγάλα κέρδη στους δυο γκάνγκστερ. Ήλπιζαν ακόμη να αναβιώσουν το θέρετρο Σαν Σούκι που λειτουργούσαν στην Κούβα με τον ισπανόφωνο τοπικό αρχηγό της μαφίας Σάντος Τραφικάντε. Επίσης, σύμφωνα με τα έγγραφα οι Τζιανκάνα και Ροσέλι πίστευαν ότι η συνεργασία τους με την κυβέρνηση σε με τέτοια υψηλού κινδύνου επιχείρηση, όπως ήταν η δολοφονία του Κάστρο, θα τους έδινε ένα είδος ασυλίας που θα τους κρατούσε εκτός φυλακής και θα κρατούσε επίσης μακριά τους ομοσπονδιακούς πράκτορες από τις όποιες δραστηριότητές τους. Και για ένα διάστημα η συμφωνία αυτή φάνηκε να λειτουργεί.
Το «ερωτικό τρίγωνο» ή όταν το FBI έπιασε τη CIA
Η συνεργασία της CIA με τους δυο μαφιόζους ξεκίνησε το 1961 και σχετικά σύντομα σχεδόν εκτροχιάστηκε εξαιτίας ενός, μάλλον κωμικού, περιστατικού που αφορούσε σε ένα ερωτικό τρίγωνο. Προς τα τέλη της χρονιάς, το FBI ανακάλυψε ότι συνεργάτες της CIA, κάνοντας χάρη στους δυο γκάνγκστερ, παραβίασαν ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Λας Βέγκας που ανήκε στον κωμικό Νταν Ρόουαν και ο οποίος ήταν αντίζηλος του Τζιανκάνα καθώς φερόταν να έχει σχέσεις με την φίλη του Φίλις ΜακΓκιρ. Οι άντρες του Χούβερ ήθελαν να ασκήσουν κατηγορίες εναντίον των εργολάβων της CIA και των δυο μαφιόζων. Την ίδια ώρα η υπηρεσία, έχοντας ως απώτερο στόχο την δολοφονία του Κάστρο, ήθελε να τους ξεμπλέξει. Τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία δείχνουν ότι οι υπάλληλοι της CIA εξήγησαν την κατάσταση στον Γενικό Εισαγγελέα Ρόμπερτ Κένεντι τον Μάιο του 1962 κι εκείνος συμφώνησε να εγκαταλείψει την έρευνα εναντίον των δυο γκάνγκστερ. Επίσης φέρεται να ζήτησε ενοχλημένος από την CIA να τον ενημερώνει εκ των προτέρων όταν στήνει επιχειρήσεις με το οργανωμένο έγκλημα. Ωστόσο, άφησε την επιχείρηση να συνεχιστεί, σύμφωνα με ένα σημείωμα που περιλαμβάνεται στα έγγραφα JFK.
Συνεχείς αποτυχίες
Παρά τη φήμη του, το δίδυμο της μαφίας απέτυχε επανειλημμένα να δολοφονήσει τον Κάστρο. Ένας πιθανός δολοφόνος που επιστρατεύτηκε από τους Τζιανκάνα, Ροσέλι και Τραφικάντε για να δηλητηριάσει τον Κάστρο με χάπια της CIA, φαίνεται ότι μετάνιωσε πριν ακουμπήσει το φαγητό του Κάστρο. Άλλες προσπάθειες με την χρήση κομάντος που δρομολογήθηκαν από τη Φλόριντα απέτυχαν είτε από «κακοτυχία», είτε από «κακές χρονικές συγκυρίες».
Αρκετές φορές μαχητές, εκπαιδευμένοι από την CIA πιάστηκαν στα πράσα να επιτίθενται κατά μήκος των ακτών της Κούβας. Κατά τη διάρκεια αυτών των νυχτερινών επιδρομών αρκετοί από τους μαχητές αιχμαλωτίστηκαν ή και εκτελέστηκαν από ένοπλες ομάδες. Τα αρχεία του JFK αποκαλύπτουν επίσης ότι το δίκτυο κατασκοπείας του ίδιου του Κάστρο με τους διπλούς πράκτορες στη Φλόριντα υπονόμευε τις προσπάθειες της CIA. Μάλιστα κάποιοι συνωμότες που εμπλέκονταν με τους δυο μαφιόζους τελικά τους πρόδωσαν για δικούς τους σκοπούς.
Όταν τα χάπια δηλητηρίασης απέτυχαν, ο Τραφικάντε πρότεινε στους Ροσέλι και Τζιανκάνα να πληρώσουν τον Κουβανό εξόριστο στο Μαϊάμι Τόνι Βαρόνα για να σκοτώσει τον Κάστρο. Ο Βαρόνα ήταν αρεστός στην κυβέρνηση Κένεντι ενώ ο αμερικανικός Τύπος τον εκθείαζε ως μαχητή υπέρ της ελευθερίας. Ωστόσο, ο Χούβερ προειδοποίησε τον γενικό εισαγγελέα για τους δεσμούς του Βαρόνα με το τζόγο.
Από την πλευρά του, ο Τραφικάντε ήταν μεγάλος νονός της μαφίας στη Φλόριντα και οι δυο γκάνγκστερ τον περιγράφουν στην CIA ως τον μεταφραστή τους στις επαφές τους με τους εξόριστους Κουβανούς. Σύμφωνα με σημείωμα του FBI προς τη CIA τον Δεκέμβρη του 1960, ο Τραφικάντε έτρεφε «ελπίδες για την εξασφάλιση του μονοπωλίου των τυχερών παιχνιδιών, της πορνείας και των ναρκωτικών σε περίπτωση ανατροπής του Κάστρο». Έτσι λοιπόν, με την υποστήριξη της CIA, ο Βαρόνα ανέπτυξε δυνάμεις κατά του Κάστρο στο Μαϊάμι, ελπίζοντας να επιστρέψει στην Κούβα ως ο νέος ηγέτης της ενώ ο Τραφικάντε στις σκιές προσπαθούσε να κρατήσει όρθια την παράνομη αυτοκρατορία του.
Ο Κόλπος των Χοίρων και η φάση ΙΙ
Μετά την καταστροφική εισβολή στην Κούβα, το 1961, η CIA ξεκίνησε τη Φάση 2 της αποστολής για την δολοφονία του Κάστρο. Αυτή συνεχίστηκε - και πάλι με αποτυχία - καθ’ όλη τη διάρκεια του 1962 και στις αρχές του 1963.
Η CIA έριξε στην δολοφονική επιχείρησή της, συγκαλυμμένα, έναν από τους πιο έμπιστους πράκτορές της, τον Γουίλιαμ Χάρβει. Ο Χάρβει προσπάθησε να χτίσει σχέσεις και να επηρεάσει τον Ροσέλι ενώ παράλληλα υποψιαζόταν ότι υπήρχε ένας πληροφοριοδότης που είχε εισχωρήσει στην υπόθεση προσπαθώντας να ανατρέψει τα σχέδια της CIA. Ο Χάρβει είπε στον Ροσέλι να σταματήσει να ασχολείται με τους Τζιανκάνα και Τραφικάντε. Ως άνθρωπος της Μαφίας, ο Ροσέλι δεν ακολούθησε τις οδηγίες.
Ωστόσο, ένα από τα έγγραφα των αρχείων του JFK αναφέρει ότι στα τέλη του 1961 ο Ροσέλι είπε: «Λυπάμαι γι’ αυτούς τους φτωχούς μπάσταρδους που τους άφησαν στην παραλία» στον Κόλπο των Χοίρων. «Ο Ροσέλι αισθανόταν υπεύθυνος για τους θανάτους αυτούς καθώς είχε ενθαρρύνει πολλούς να συμμετέχουν στην εισβολή», αναφέρει η σχετική έκθεση.
Γιατί δεν μπορείτε να τα κάνετε σαν τον Τζέιμς Μποντ;
Από την Ουάσινγκτον, οι αδελφοί Κένεντι απαιτούσαν αποτελέσματα από το κρυφό ορμητήριο της CIA στα οροπέδια της Φλόριντα. Σύμφωνα με μια μυστική μαρτυρία του Χάρβει που καταγράφεται στα αποχαρακτηρισμένα αρχεία, ο Ρόμπερτ Κέντενι τον ρώτησε μια φορά το 1962: «Γιατί δεν μπορείτε κύριε να τα μαγειρέψετε όπως κάνει ο 007;».
«Zenith Enterprises»
Ενώ συνεργάζονταν με τους δυο μαφιόζους, οι οποίοι μερικές φορές χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμα, η ίδια η CIA λειτουργούσε στη Φλόριντα υπό ένα ψεύτικο εταιρικό όνομα. Η «Zenith Enterprises», δηλαδή η CIA, έκανε πολλά για να καλύψει το γεγονός ότι ουσιαστικά διοικούσε ένα στρατιωτικό στρατόπεδο που παραβίαζε όλους τους κανόνες που η ίδια είχε θέσει για την εγχώρια κατασκοπεία.
Στο Κι Λάργκο της Φλόριντα, ο Ροσέλι ήταν γνωστός ως «συνταγματάρχης». Προπονούσε τους Κουβανούς εξόριστους ως μαχητές και είχε τον θαυμασμό του Χάρβει. Αυτοί οι εξόριστοι στρατιώτες έκαναν επιχειρήσεις τα μεσάνυχτα. Επιβιβάζονταν σε μηχανοκίνητες βάρκες με τις οποίες περνούσαν σε μυστικές θέσεις κατά μήκος της ακτής της Κούβας και εφοδίαζαν με οπλικό εξοπλισμό συνωμότες κατά του Κάστρο.
«Πρόγραμμα Τζόνι» και επιχείρηση Τζιανκάνα
Σύμφωνα με τα αρχεία, ο Ροσέλι έπαιρνε και ο ίδιος μερικές φορές μέρος σε αυτές τις επιχειρήσεις. Μια φορά η βάρκα του, που μετέφερε σφαίρες βούλιαξε κι αυτός κατάφερε να διασωθεί. Σώθηκε ακόμη μια φορά κατά τη διάρκεια επίθεσης που εξαπέλυσε κουβανικό περίπολο. Είχε κρυφτεί και περίμενε στις σκιές. Μια φορά έλειψε τόσο καιρό που ο Τζιανκάνα ανησύχησε ότι είχε σκοτωθεί.
Το 1962, η CIA δημιούργησε ένα αρχείο με τίτλο «Πρόγαμμα Τζόνι» για τον Ροσέλι και τις «ηρωικές του πράξεις». Το κράτησε κλειδωμένο σε θυρίδα. Τα έγγραφα του JFK δείχνουν ότι αυτός ο φάκελος έλαβε αριθμό 667 270, ωστόσο, οι επιθεωρητές του Κογκρέσου ποτέ δεν τον βρήκαν, παρότι όπως ανέφεραν έψαξαν επισταμένως.
Τα αρχεία υποδεικνύουν επίσης ότι ο Τζιανκάνα ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση εναντίον του Κάστρο σε συνεργασία με έναν ακόμη μαφιόζο του Σικάγο που είχε υπό τις διαταγές του, τον Ρίτσαρντ Κέιν. Ο Κέιν ένας αποπεμφθείς αστυνομικός του Σικάγο που μιλούσε ισπανικά ισχυρίστηκε ότι μπήκε κρυφά στην Κούβα σε ακόμη μια αποτυχημένη προσπάθεια να δολοφονήσει τον Κάστρο. Σαν διπλός πράκτορας, ο Κέιν προσφέρθηκε επίσης εθελοντικά να κατασκοπεύει τους εκτοπισμένους της Κούβας που ζούσαν στο Σικάγο.
Η δολοφονία του Κένεντι άλλαξε τα πάντα
Η δολοφονία του JFK τον Νοέμβριο του 1963 άλλαξε τα πάντα για τους δύο γκάνγκστερ. Μέχρι τότε, η CIA είχε απομακρύνει τον Χάρβει από την επιχείρηση καθώς οι ανώτεροί του είχαν κουραστεί από τις αστοχίες του. Τα σχέδια για τη δολοφονία του Κάστρο πάγωσαν υπό την προεδρία του Λίντον Τζόνσον, ο οποίος είπε στη CIA να σταματήσει τις συνωμοσίες, σύμφωνα με ένα μυστικό σημείωμα που έγραψε ο Διευθυντής της υπηρεσίας Τζον ΜακΚον και διάδοχος του Ντιουλς.
Στο μεταξύ, ο Τζιανκάνα και ο Ροσέλι βρέθηκαν περισσότερο από ποτέ στο στόχαστρο του FBI. Κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, ο Τζιανκάνα αναγκάστηκε να διαφύγει με τον Κέιν στο Μεξικό για να γλιτώσει τη σύλληψη. Εκεί προσπάθησαν να δημιουργήσουν πλωτές χαρτοπαικτικές λέσχες για τη μαφία της Καραϊβικής. Πίσω στο Λας Βέγκας, ο Ροσέλι βοήθησε τον Μάχε, τον παλιό φίλο και εργολάβο της CIA, να εξαγοράσει καζίνο που έλεγχε η μαφία για λογαριασμό του Χάουαρντ Χιουζ.
Ο Ροσέλι αντιμετώπισε προβλήματα όταν το FBI ανακάλυψε ότι έστηνε παιχνίδια στο Club Friars, χρησιμοποιώντας έναν κατάσκοπο που παρακολουθούσε τα τραπέζια από μια τρύπα στην οροφή. Το χειρότερο όμως ήταν όταν οι άντρες του Χούβερ ανακάλυψαν το πραγματικό του όνομα ως παράνομου Ιταλού μετανάστη και ζήτησαν την απέλασή του.
Ο Ροσέλι επιθυμώντας να εξαργυρώσει τα όσα είχε κάνει, απείλησε να βγάλει στη φόρα το σχέδιο της δολοφονίας του Κάστρο και τη συνεργασία της CIA με τη μαφία που ακόμη δεν γνώριζαν ούτε το Κογκρέσο, ούτε οι Αμερικανοί πολίτες. Καθώς υπήρξαν διαρροές - και από τον Μάχε - στον Τύπο, οι δυο γκάνγκστερ, Τζιανκάνα και Ροσέλι, κλήθηκαν να καταθέσουν ενώπιον μιας επιτροπής της Γερουσίας που ελέγχει τυχόν παραβιάσεις από την CIA. Η φιλία τους είχε βέβαια φθαρεί αλλά παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό άθικτη. Ο Τζιανκάνα έδωσε ακόμη και χρήματα στον Ροσέλι όταν εκείνος τα χρειάστηκε.
Το τέλος των δυο γκάνγκστερ
Πριν προλάβει να καταθέσει το 1975, ο Τζιανκάνα έπεσε νεκρός από πυρά στο σπίτι του στο Σικάγο. Δολοφονήθηκε από την ίδια «δράση τύπου γκάνγκστερ», την οποία η CIA του είχε ζητήσει κάποτε να εφαρμόσει εναντίον του Κάστρο. Αναστατωμένος από την απώλεια του φίλου του, ο Ροσέλι στην κατάθεσή του ήταν τόσο μη πειστικός που οι αρχές τον κατηγόρησαν για ψευδορκία και προχώρησαν στα σχέδια απέλασής του. Σε μια απεγνωσμένη κίνηση, οι δικηγόροι του είπαν στους ανακριτές του Κογκρέσου ότι ο Ροσέλι είχε εμπιστευτικές πληροφορίες σχετικά με μια πιθανή συνωμοσία πίσω από τη δολοφονία του Κένεντι. Μια ομάδα ανέλαβε να ψάξει την μαρτυρία του Ροσέλι.
Περίπου την ίδια εποχή, το 1976, ο Ροσέλι πήγε για δείπνο στη Φλόριντα με τον Τραφικάντε, τον παλιό συνεργό του στις συνωμοσίες εναντίον του Κάστρο. Δυο εβδομάδες αργότερα και πριν προλάβει να καταθέσει ξανά, ο Ροσέλι βρέθηκε νεκρός μέσα σε ένα μεταλλικό βαρέλι, βυθισμένο μέσα στο νερό, όχι μακριά από το ξενοδοχείο Fountainbleau. Σύμφωνα με τα αρχεία Κένεντι, οι αστυνομικοί ντετέκτιβ υποπτεύονται ότι ο Τραφικάντε δολοφόνησε τον Ροσέλι και ίσως και τον Τζιανκάνα. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 οι ανακριτές του Κογκρέσου είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Τραφικάντε ήταν διπλός πράκτορας και «έπαιζε» και με τις δυο πλευρές, δηλαδή με το κομμουνιστικό καθεστώς του Κάστρο και με τους μαφιόζους φίλους του που είχαν τη στήριξη των Αμερικάνων.