Το γιατί το πανίσχυρο Στόουνχεντζ χτίστηκε πριν από περίπου 5.000 χρόνια αποτελεί εδώ και καιρό ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια. Αλλά σύμφωνα με μια νέα μελέτη, μπορεί τελικά να έχουμε μια απάντηση. Οι επιστήμονες λένε ότι ο διάσημος πέτρινος κύκλος του Wiltshire χτίστηκε ως σύμβολο ενοποίησης μεταξύ τριών διαφορετικών γωνιών της Βρετανίας. Γνωρίζουμε ότι οι βραχώδεις πλάκες του Στόουνχεντζ μεταφέρθηκαν από τη νοτιοδυτική Ουαλία και τη βορειοανατολική Σκωτία. Έτσι, οι επιστήμονες, από το University College του Λονδίνου και το Πανεπιστήμιο Aberystwyth, θεωρούν ότι οι Σκωτσέζοι και οι Ουαλοί έφεραν τις δικές τους τοπικές πέτρες στο Γουίλσαϊρ ως μια καλοπροαίρετη συμβολή στη συναρμολόγηση του οικοδομήματος. Υπό αυτή την έννοια, αντιπροσώπευε ένα ισχυρό -και πολύ πρώιμο- σύμβολο της βρετανικής ενότητας. Οι κατασκευαστές του Στόουνχεντζ είχαν προσπαθήσει να καθιερώσουν «πολιτική ενοποίηση και κοινή ταυτότητα σε μεγάλο μέρος ή και σε ολόκληρη τη Βρετανία», αναφέρουν οι συγγραφείς στην εργασία τους, που δημοσιεύθηκε στο Archaeology International. Και προσθέτουν: «Η συγκέντρωση αυτών των εξαιρετικών και ξένων βράχων... συμβόλιζε και ενσάρκωνε μακρινές και απομακρυσμένες κοινότητες μέσα σε ένα πολύπλοκο υλικό. «[Το Στόουνχεντζ ήταν] μια μνημειακή έκφραση της ενότητας μεταξύ ανθρώπων, γης, προγόνων και ουρανού». Στο έγγραφο, οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι συνδέσεις του Στόουνχεντζ σε μεγάλες αποστάσεις προσθέτουν βάρος στη θεωρία ότι το νεολιθικό μνημείο μπορεί να είχε κάποιο ενοποιητικό σκοπό στην αρχαία Βρετανία, για να συνοδεύσει τη συμβολική του αξία. 'Το γεγονός ότι όλες οι πέτρες του προέρχονταν από μακρινές περιοχές, καθιστώντας το μοναδικό ανάμεσα σε περισσότερους από 900 πέτρινους κύκλους στη Βρετανία, υποδηλώνει ότι ο πέτρινος κύκλος μπορεί να είχε πολιτικό καθώς και θρησκευτικό σκοπό', δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας καθηγητής Mike Parker Pearson του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας του UCL. '[Ήταν] ένα μνημείο ενοποίησης για τους λαούς της Βρετανίας, γιορτάζοντας τους αιώνιους δεσμούς τους με τους προγόνους τους και το σύμπαν'.
Παρόλο που η Αγγλία, η Σκωτία και η Ουαλία δεν υπήρχαν ως έννοιες όταν χτίστηκε το Στόουνχεντζ πριν από 5.000 περίπου χρόνια, γνωρίζουμε ότι το οικοδόμημα είναι πράγματι αντιπροσωπευτικό και των τριών χωρών. Το Στόουνχεντζ είναι διάσημο για τις μεγάλες πλάκες ψαμμίτη του, γνωστές ως sarsens, οι οποίες προήλθαν από την περιοχή - πιθανότατα μεταφέρθηκαν από το West Woods στο Wiltshire, περίπου 15 μίλια βόρεια. Εκτός όμως από τις ψηλές πέτρες Sarsen που συνθέτουν τη χαρακτηριστική εμφάνιση του Στόουνχεντζ, η παγκοσμίου φήμης τοποθεσία φιλοξενεί επίσης περίπου 80 «μπλε πέτρες» - μικρότερες πέτρες που έχουν μια γαλαζωπή απόχρωση όταν είναι φρεσκοσπασμένες ή όταν είναι βρεγμένες. Μεταξύ των ειδικών του Στόουνχεντζ, είναι γενικά αποδεκτό ότι οι μπλε πέτρες προέρχονται από το Craig Rhos-y-Felin στους λόφους Preseli της νοτιοδυτικής Ουαλίας (αν και το πώς ακριβώς έφτασαν στο Wiltshire συζητείται έντονα). Ωστόσο, η πέτρα του βωμού, ο μεγαλύτερος μπλε λίθος στο κέντρο του Στόουνχεντζ, προέρχεται στην πραγματικότητα από τη βόρεια Σκωτία - έως και 1.000 χιλιόμετρα μακριά, όπως αποκάλυψαν επιστήμονες νωρίτερα φέτος. Ξαπλωμένη επίπεδη στην καρδιά του Στόουνχεντζ, η ορθογώνια πέτρα Altar Stone βάρους έξι τόνων και μήκους πέντε μέτρων είναι ένας γκριζοπράσινος ψαμμίτης, πολύ μεγαλύτερος και διαφορετικός στη σύνθεσή του από τους άλλους κυανόλιθους. Τότε, η ερευνητική ομάδα (στην οποία συμμετείχαν και δύο συγγραφείς αυτής της νέας δημοσίευσης) ανέλυσε την ηλικία και τη χημεία των ορυκτών από θραύσματα του Altar Stone. Διαπίστωσαν μια αξιοσημείωτη ομοιότητα με τον παλαιό κόκκινο ψαμμίτη της λεκάνης Orcadian στη βορειοανατολική Σκωτία. Η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα «με ακρίβεια 95%» ότι η πέτρα προέρχεται από αυτή την περιοχή - η οποία περιλαμβάνει τμήματα του Inverness, του Thurso, του Orkney και τμήματα του Shetland - αν και έκτοτε απέκλεισαν το Orkney ως τοποθεσία. Σε αυτή τη νέα εργασία που ακολουθεί, η ομάδα λέει ότι η πέτρα του βωμού μεταφέρθηκε από τους νεολιθικούς ανθρώπους της βόρειας Σκωτίας ως συνεισφορά ή δώρο στους νότιους. «[Αυτό] ίσως γινόταν για να εδραιωθεί μια συμμαχία ή για να συμμετάσχουν στην εξαιρετική συνεργασία μεγάλων αποστάσεων που αντιπροσώπευε και ενσάρκωνε η οικοδόμηση του Στόουνχεντζ», λένε οι συγγραφείς. Ομοίως, οι κυανόλιθοι θα μπορούσαν να έχουν μεταφερθεί από ανθρώπους από τους λόφους Preseli Hills της νοτιοδυτικής Ουαλίας ως δική τους συνεισφορά - απεικονίζοντας «μια πολιτική ενοποίηση ή μια ιερή ειρήνη». Αυτό το έγγραφο που ακολούθησε προσδιορίζει τώρα την κατασκευή του Στόουνχεντζ «ως μνημείο ενοποίησης του νησιού, που ενσαρκώνεται εν μέρει μέσω της μακρινής και διαφορετικής προέλευσης των λίθων του».