Η πτώση του Χαλεπίου έχει μεγάλη σχέση με τις γεωπολιτικές κινήσεις του Τούρκου ηγέτη, ειδικά με την ενόχλησή του για την άρνηση του Άσαντ να αποδεχθεί μια μακροχρόνια προσφορά συμφιλίωσης, σύμφωνα με ανάλυση του Politico. Καθώς οι δυνάμεις του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ υποχωρούσαν από το Χαλέπι, μπροστά σε μια καλά οργανωμένη και εντυπωσιακή επίθεση από μια συμμαχία ισλαμιστών πολιτοφυλακών στη βορειοδυτική Συρία, ο Ιρανός Υπουργός Εξωτερικών Αμπάς Αραγτσί έψαχνε εξηγήσεις, κατηγορώντας «σχέδιο του Ισραηλινού καθεστώτος για αποσταθεροποίηση της περιοχής». Η πτώση της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Συρίας από τη συμμαχία που ηγείται η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) - μια αποσχισθείσα ομάδα της αλ Κάιντα - αποτελεί ταπείνωση όχι μόνο για τον Άσαντ αλλά και για τους συμμάχους του, το Ιράν και, σε κάποιο βαθμό, τη Ρωσία. Το 2016, οι Σιιτικές πολιτοφυλακές που διοικούσε το Ιράν - με τη βοήθεια της εκστρατείας καμένης γης της Ρωσίας - είχαν βοηθήσει τον Άσαντ να ανακτήσει το Χαλέπι από αντάρτες που κατείχαν περίπου τη μισή πόλη για τέσσερα χρόνια. Η πόλη έπρεπε να είναι ασφαλής υπό τον έλεγχο του Άσαντ. Ωστόσο, μέσα σε μόλις 72 ώρες την προηγούμενη εβδομάδα, το Χαλέπι κατελήφθη, αναζωπυρώνοντας τον συριακό εμφύλιο πόλεμο που είχε ξεκινήσει από την καταστολή φιλοδημοκρατικών διαδηλώσεων από τον Άσαντ.