Ο Ιάκωβος Φαρσεδάκης άφησε την τελευταία του πνοή την Παρασκευή το βράδυ 26 Ιανουαρίου 2024. Ο Ιάκωβος Φαρσεδάκης σπούδασε Νομικά, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στην Αθήνα, ενώ παρακολούθησε συστηματικά εξειδικευμένα μαθήματα Φιλοσοφικών Σχολών και Σχολών Κοινωνιολογίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μετεκπαιδεύτηκε στις Ποινικές και Εγκληματολογικές Επιστήμες, στις Ανώτατες Ευρωπαϊκές Σπουδές, στο Συγκριτικό Δίκαιο, στην Ιστορία του Δικαίου, στην Κοινωνιολογία του Δικαίου και στην Φιλοσοφία του Δικαίου στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ολλανδία και στον Καναδά και έλαβε τρία Μεταπτυχιακά Διπλώματα, επιπέδου Master (και τέσσερα Μεταπτυχιακά Διπλώματα ήσσονος τυπικής σημασίας, επιπέδου Diploma). Έλαβε από την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου το Κρατικό Διδακτορικό Δίπλωμα στο Δίκαιο (Doctorat d`État en Droit), με την ανώτατη διάκριση «Άριστα με ειδικό Έπαινο της Επιτροπής» ( Très Honorable avec Éloge spécial du Jury). Ήταν Ομότιμος Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου διατέλεσε, κατ’ επανάληψη, Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνιολογίας, Διευθυντής του Τομέα Εγκληματολογίας επί 20ετία και πλέον, και ίδρυσε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Εγκληματολογίας. Δίδαξε, επίσης, στην Αμερική και στην Ευρώπη, ως Επισκέπτης Καθηγητής, σε 12 από τα πιο φημισμένα Πανεπιστήμια. Ιδρυσε τη Νομική Σχολή του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου και διατέλεσε πρώτος Κοσμήτωρ της.
Ήταν εμπειρογνώμων (για θέματα της ειδικότητάς του) του Ο.Η.Ε., του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Βουλής των Ελλήνων και Ελληνικών Κυβερνήσεων (Πρόεδρος ή Μέλος Νομοπαρασκευαστικών Επιτροπών). Υπήρξε επίσης επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Εγκληματολογίας και δύο φορές Πρόεδρός της, Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Εγκληματολογίας, Εθνικός Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την Πρόληψη του Εγκλήματος (διατέλεσε και Πρόεδρός του κατά το διάστημα της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2014), μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου Αντεγκληματικής Πολιτικής της Κύπρου. Συνέγραψε, μόνος ή σε συνεργασία, 23 βιβλία και μεγάλο αριθμό επιστημονικών άρθρων. Ίδρυσε τρία επιστημονικά περιοδικά (την «Ποινική Δικαιοσύνη», την «Ελληνική Επιθεώρηση Εγκληματολογίας» και την «Εγκληματολογία»), ενώ ήταν Μέλος της συντακτικής ομάδας άλλων επτά ελληνικών και ξένων επιστημονικών περιοδικών. Ίδρυσε, επίσης, και διηύθυνε τέσσερις σειρές επιστημονικών εκδόσεων: την «Βιβλιοθήκη Εγκληματολογίας», τα «Τετράδια Εγκληματολογίας», την «Βιβλιοθήκη Ποινικής Δικαιοσύνης» και την « Ποινική Νομολογία του Αρείου Πάγου». Έτυχε τύχει πολλών τιμητικών διακρίσεων, με κορυφαία την τελευταία (2016) βράβευσή του από την εδρεύουσα στη Γενεύη Διεθνή ‘Ενωση Εγκληματολόγων, η οποία του απένειμε το ανώτατο στις Κοινωνικές Επιστήμες «Βραβείο Beaumont-Tocqueville» για τη συνολική προσφορά του στην επιστήμη. Προς τιμήν του έχουν εκδοθεί δύο Τιμητικοί Τόμοι, ένας το 2001 από το Πάντειο Πανεπιστήμιο (σε δύο τόμους) με τίτλο «Η σύγχρονη εγκληματικότητα , η αντιμετώπισή της και Η Εγκληματολογία»(Ι-ΙΙ, σελ.CXXXI+2029) και ένας το 2017 από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου με τίτλο : «Δίκαιο και Εγκληματολογία» (σελ. ΧΧΙ+672).
Πηγή: Foititikanea.gr