(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
[Μαρτυρία του Αθ. Ακ.*]:
Ένα βράδυ που είχαμε ξεμείνει στο κελλάκι του [του οσίου Παϊσίου] αργά, μας ρώτησε:
– Τώρα που θα φύγετε, πού θα κοιμηθείτε;
– Έχουμε πρόγραμμα να πάμε στην Ξηροποτάμου.
– Δεν σας παίρνει ο χρόνος, μας λέει, θα βραδιάσετε.
Του λέμε:
– Γέροντα, δώστε μας την ευχή σας και η ευχή σας θ’ ανοίξει τις πόρτες και τα παράθυρα.
Όντως όταν φθάσαμε αργά, νύχτα, στη Μονή Ξηροποτάμου, βρήκαμε την εξώπορτα ανοιχτή «συμπτωματικά».
Μόλις μας είδαν οι πατέρες, παραξενεύτηκαν.
– Από πού είσαστε εσείς; ρωτάνε. Από πού ήρθατε;
– Τώρα μόλις μπήκαμε μέσα.
Μας λένε:
– Οι πόρτες είναι κλειστές. Πώς μπήκατε;
– Όχι, τους απαντήσαμε, ήταν ανοιχτές.
Απόρησαν, αλλά κατάλαβαν τι είχε γίνει.
Η ευχή του Γέροντα το έκανε αυτό.
* Ολόκληρος το ονοματεπώνυμο είναι γραμμένο στο πιο κάτω βιβλίο.
Μαρτυρία από το βιβλίο, «Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, 1924-1994, Μαρτυρίες προσκυνητών», τόμος α’ 7η έκδοση, των εκδόσεων Αγιοτόκος Καππαδοκία.