Η λέξη προέρχεται από τη λατινική calenda, στα ελληνικά καλένδες. Η λέξη σήμαινε την αρχή του νέου μήνα. Πιστεύεται ότι η ιστορία τους συνδέεται βαθιά με την Αρχαία Ελλάδα. Προέρχεται από την ελληνική λέξη «καλώ» και αναφέρεται στα δημοτικά ευχετικά τραγούδια που ψάλλονται με τη συνοδεία τριγώνου και ενίοτε άλλων μουσικών οργάνων την παραμονή μεγάλων θρησκευτικών εορτών συνήθ. από παιδιά, τα οποία περιφέρονται γι' αυτόν τον σκοπό σε σπίτια, καταστήματα και δημόσιους χώρους, προσδοκώντας φιλοδώρημα μετά τις ευχές. Έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα. Στην αρχαία Ελλάδα κτα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου. Κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη ειρεσιώνη, από το έριο = μαλλί), γύριζαν και τραγουδούσαν και έπαιρναν δώρα. Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων.