Ο Κάλβος πέθανε το 1869 στο Λάουθ, μια κωμόπολη της κομητείας Λίνκολνσιρ στα Ιστ Μίντλαντς, όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του με τη σύζυγό του Καρλότα. Κατόπιν δικής του επιθυμίας, το ζεύγος ετάφη στο κοιμητήριο της Αγίας Μαργαρίτας στο Kέντιγκτον, ένα γραφικό χωριουδάκι τρία χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Λάουθ. Ωστόσο, το 1999 ο ναός – που έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο – έπαψε να λειτουργεί. Δέκα χρόνια αργότερα, η Αγγλικανική Επισκοπή του Λίνκολν τον πούλησε σε έναν αρχιτέκτονα, μαζί με τμήμα του περιβόλου που λειτουργούσε ως κοιμητήριο.
Η έκταση που αγόρασε ο ιδιώτης περιέκλειε και το κενοτάφιο του μεγάλου ζακυνθινού ρομαντικού και νεοκλασικιστή ποιητή. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο νέος ιδιοκτήτης επέφερε ριζικές αλλαγές στην εκκλησία του 12ου αιώνα: παρότι είχε δηλώσει ότι την προόριζε για προσωπική του κατοικία, τη μετέτρεψε σε τουριστικό κατάλυμα που ενοικιάζεται στο Airbnb προς 164 στερλίνες τη βραδιά. «Αν το μνημείο δεν είχε μεταφερθεί, το πιθανότερο είναι πως σήμερα δεν θα υπήρχε πια» δήλωσε στα «ΝΕΑ» η Βικτωρία Σολομωνίδου, εκπρόσωπος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού (ΕΙΠ) στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία συντόνισε τις προσπάθειες «διάσωσης» του κενοταφίου του Κάλβου. Το 2014, το μνήμα, που βρισκόταν σε κακή κατάσταση, αναστηλώθηκε από ειδικό λιθοξόο – για πρώτη φορά από το 1988 – και μεταφέρθηκε στο δημόσιο τμήμα του κοιμητηρίου το οποίο λειτουργεί έως σήμερα. Ουδείς τότε υποψιαζόταν αυτό που θα επακολουθούσε: ότι η εκκλησία θα γινόταν Airbnb και οι τάφοι που βρίσκονταν στον περίβολο θα «εξαφανίζονταν».
Αρχικά, το εγχείρημα της μετακίνησης του κενοταφίου έμοιαζε αδύνατο: η βρετανική νομοθεσία ορίζει ότι μόνο οι νόμιμοι κληρονόμοι έχουν δικαίωμα να προχωρήσουν σε εργασίες συντήρησης μνημάτων. Ωστόσο, το ΕΙΠ και η ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο κατάφεραν να πείσουν τους τοπικούς φορείς να δώσουν το πράσινο φως. «Η μεταφορά είχε πολλές δυσκολίες, διότι η σχετική διαδικασία είναι εξαιρετικά πολύπλοκη και χρονοβόρα. Επιπλέον, έπρεπε να εξασφαλιστεί η κάλυψη του κόστους των εργασιών, ύψους 3.000 στερλινών. Τελικά, σε στενή συνεργασία με τις τοπικές εκκλησιαστικές Αρχές, η άδεια δόθηκε αστραπιαία, ενώ το κόστος καλύφθηκε με χορηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής» σημείωσε η Σολομωνίδου, η οποία εκείνη την περίοδο διατελούσε μορφωτική ακόλουθος με βαθμό πρεσβευτού-συμβούλου στην πρεσβεία της Ελλάδας.
Ο «αγγλικός» βίος και πολιτεία του Κάλβου
Γεννημένος στη Ζάκυνθο το 1792, ο Κάλβος έφυγε από την Ελλάδα σε ηλικία 10 ετών. Η πρώτη επαφή του με τη Βρετανία έγινε τον Σεπτέμβριο του 1816, όταν ταξίδεψε από τη Ζυρίχη στο Λονδίνο μαζί με τον ποιητή και δάσκαλό του Ούγκο Φόσκολο.
Εκεί παραδίδει μαθήματα ιταλικών, ελληνικών και γαλλικών, μεταφράζει θρησκευτικά βιβλία, γράφει ποίηση και δίνει διαλέξεις. Το 1819 παντρεύεται την Αγγλίδα Μαρία Τερίζα Τζόζεφιν Τόμας, η οποία πεθαίνει λίγους μήνες αργότερα. Την ίδια χρονιά γράφει την πρώτη ελληνόφωνη ωδή του («Ελπίς Πατρίδος») και τον Ιούλιο του 1820 εγκαταλείπει την Αγγλία, για να επιστρέψει για πάντα το 1852. Στις αρχές του επόμενου έτους παντρεύεται την Αγγλίδα Σάρλοτ (Καρλότα) Ογκάστα Γουάνταμς, την οποία είχε γνωρίσει στην Κέρκυρα το 1846. Εγκαθίστανται στο Στράτφορντ, στο Ανατολικό Λονδίνο, όπου η Καρλότα διευθύνει ένα οικοτροφείο θηλέων.
Το 1857 ιδρύουν παρθεναγωγείο στο Μέιντα Βέιλ του Δυτικού Λονδίνου. Επειτα από οκτώ χρόνια μετακομίζουν στο Λάουθ, όπου η Καρλότα ιδρύει οικοτροφείο θηλέων. Στις 3 Νοεμβρίου 1869 ο Κάλβος πεθαίνει από πνευμονία και ενταφιάζεται στο κοιμητήριο της Αγίας Μαργαρίτας στο Κέντιγκτον. Η Καρλότα θάβεται δίπλα του το 1888. Τον Μάρτιο του 1960, τρία χρόνια προτού τιμηθεί με Νομπέλ Λογοτεχνίας, ο πρεσβευτής μας στο Λονδίνο Γεώργιος Σεφέρης συντονίζει την εκταφή των οστών του Κάλβου και τη μεταφορά τους στη Ζάκυνθο. Η πρώτη αναστήλωση του κενοταφίου στο Λάουθ γίνεται το 1988 με έξοδα του Κύπριου Παναγιώτη Ζαφείρη, αδελφού του ποιητή Λεύκιου Ζαφειρίου. Η μορφή τού Κάλβου παραμένει έως σήμερα άγνωστη.