Ήταν παραμονή του Ευαγγελισμού, 24 Μαρτίου του 1942 και ήμασταν στη Δράμα, στην ιδιαιτέρα μου πατρίδα, η ξένη κατοχή ήταν Βουλγάρικη. Οι στερήσεις, οι αρρώστιες και ή πείνα είχαν πάρει τρομακτικές διαστάσεις και ο Θάνατος θέριζε κάθε μέρα μικρούς και μεγάλους και ιδιαιτέρως τα παιδιά…
Ο Πατρο-Κοσμάς πέρασε και από το Μοσχοπόταμο Πιερίας. Τότε λεγόταν Δριάνιστα. Εκεί κήρυξε και δίδαξε κάτω από μια καρυδιά στα πλήθη, που μαζεύτηκαν.
Ενώ δίδασκε, σταμάτησε για λίγο, κοίταξε προς την Θεσσαλονίκη, που είναι απέναντι από το Μοσχοπόταμο οπτικά, αλλά σε αρκετή απόσταση.
Ο Άγιος δάκρυσε και είπε :
» Μακάριοι όσοι κατοικούν στην ποδιά του Ολύμπου…» (Σελ. 76)
Κάποιο αγοράκι μπήκε επειγόντως στις Πρώτες Βοήθειες ενός νοσοκομείου. Ύστερα από επείγουσες εξετάσεις, ο γιατρός αποφάνθηκε τα εξής: «Θα ανοίξω την καρδιά σου…»
Το αγοράκι τον διέκοψε απότομα: «Μέσα στην καρδιά μου θα βρείτε το Χριστό»
Ο χειρουργός τον κοίταξε περίεργα και καθώς δεν πίστευε, σούφρωσε τα φρύδια του και του είπε:
«Θα ανοίξω την καρδούλα σου για να διαπιστώσω τις βλάβες που σου προκάλεσε η αρρώστια σου…»
Βασκαίνονται οι ανεξομολόγητοι. Βασκαίνουν οι μάγοι και γενικά. Όσοι έχουν πονηρό πνεύμα (φθονεροί, κ.λ.π.)
Το «φτύσιμο»
Για να «μη βασκαθείς» δεν επιτρέπεται.
Διότι είναι απαξίωση, περιφρόνηση του ανθρώπινου προσώπου.
«Ξεμάτιασμα» από λαϊκούς δεν επιτρέπεται.
Την ευχή της βασκανίας επιτρέπεται να την διαβάζουν μόνο οι ιερείς.
Όσοι είναι εξομολογημένοι δεν «ματιάζουν»
Ούτε «ματιάζονται».
Στο Αγιο Ορος η ζωή είναι διαφορετική. Οι εικόνες το ίδιο. Κάθετι έχει μια διαφορετική σημασία, έχει ουσία και γίνεται με διαφορετικό σκοπό.
Εχουμε δει πολλές φωτογραφίες από τον Αθωνα. Μερικές δείχνουν τη λειτουργική ζωή, άλλες τα τοπία.
Στο σπίτι της κ. Χάλα Aσκίβ 52 ετών στο Χαλέπι το 2015 συνέβησαν υπεφυσικά σημεία.Ένας εσταυρωμένος Χριστός αιμορραγεί ρέει άφθoνο αίμα και λάδι μαζί.
Η κ. Χάλα Aσκίβ ζει στο Χαλέπι μια ζωή αφιερωμένη στον Κύριο και πάντα προσευχόταν με απλότητα και θέρμη για την αποκατάσταση της ειρήνης για τη νίκη και την κατατρόπωση των τζιχαντιστών.
Ζούσε με την αδερφή της μια κανονική ζωή ώσπου….
Το Μέγα λοιπόν και διαχρονικό Θαύμα με τα μπουκάλια που αναφέραμε σε προηγούμενα άρθρα, έχει συμβεί και συμβαίνει σε όποιον διαθέτει Αληθινή Πίστη στον Μοναδικό Αληθινό Θεό, στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
«Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς να πηγαίνουν στην εκκλησία. Δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε να διαβάζουν την Αγία Γραφή και να γνωρίζουν την αλήθεια. Δεν μπορούμε ούτε ακόμα και να τους εμποδίσουμε να έχουν μια ζωντανή στενή σχέση με τον Σωτήρα τους.
Άπαξ και αποκτήσουν αυτήν τη σύνδεση με τον Ιησού, εμείς χάνουμε κάθε δύναμη πάνω τους.
Η La capilla de Nuestra Señora de las Nieves (Η Παναγία των πάγων) είναι μια από τις οκτώ εκκλησίες που βρίσκονται στην Ανταρκτική.
Η συγκεκριμένη καθολική εκκλησία, είναι ο ναός που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του κόσμου στη βάση Belgrano II της Αργεντινής και λειτουργεί από το 1955.
Έλεγε ο Γέροντας Κλεόπας Ηλιέ: «Γνωρίζετε ἐσεῖς ποιά εἶναι ἡ Μητέρα του Κυρίου μας καί πόσο ἀγαπᾶ καί πόση ἡ δύναμίς της καί πόσο τό ἔλεός της; Εἶναι ἡ Μητέρα μας, ἡ ὁποία ἔχει ἔλεος γιά τούς πτωχούς καί τίς χῆρες καί τούς λοιπούς Χριστιανούς. Πάντοτε προσεύχεται στόν Σωτῆρα Χριστό γιά ὅλους μας».
Σχεδόν σέ κάθε κήρυγμά του ὁ π. Κλεόπας ἐρωτοῦσε τούς Χριστιανούς: «῎Εχετε τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας μας στό σπίτι σας; Καντήλι μπροστά στήν εἰκόνα της ἔχετε;».
