Το νέο ένδυμα (λευκού χρώματος) του βαπτισμένου σημαίνει, ότι αποχωρίσθηκε οριστικά από τον παλαιό, τον κόσμο της αμαρτίας, για να φορέσει ιμάτια-ρούχα αγνότητας. Ο άγιος Αμβρόσιος εξηγεί, γράφοντας:
Την προσευχή βοηθάει πολύ ή ελεημοσύνη, δεδομένου ότι ή ελεημοσύνη είναι πτέρυγα της προσευχής (Όσιος Ιωάννης της Κλίμακος. Λόγος 28).
Μια ξεχωριστή και μοναδική μεταθανάτια εμπειρία η οποία ήταν και αφορμή ώστε να αλλάξει ζωή, βλέπουμε στην παρακάτω ομολογία.
Ήμουν άθεη και έβριζα πολύ και φοβερά το Θεό. Ζούσα μέσα στη ντροπή και την πορνεία και ήμουν νεκρή στη γη. Όμως ο ελεήμων Θεός δεν άφησε να χαθώ, αλλά με οδήγησε στη μετάνοια.
Νεκρός βρέθηκε μέσα στο σπίτι όπου διέμενε στη Λάρισα το απόγευμα της Κυριακής ένας 29χρονος ιερέας.
Σύμφωνα με το larissanet.gr, μέλη της οικογένειάς του τον βρήκαν τον 29χρονο και ειδοποίησαν αμέσως το ΕΚΑΒ.
Στο σημείο έσπευσε ασθενοφόρο και παρέλαβε τον π. Θεοδόσιο Μπάταλη, μεταφέροντάς τον στα Επείγοντα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας.
Ο άνδρας είχε ταλαιπωρηθεί από σοβαρή ασθένεια και είχε φτάσει κοντά στο θάνατο.
Αφηγήθηκε τις εμπειρίες που είχε, ενώ βρισκόταν σε αφασία, προ του θανάτου:
«Είδα ότι βρισκόμουν σε ένα άγνωστο μέρος. Εκεί προ ενός μεγάλου τούνελ, είδα τον πατέρα μου, ο οποίος είχε πεθάνει προ αρκετών ετών. Τον κοίταξα, με κοίταξε και ένευσε αρνητικά το κεφάλι του, σαν να ήθελε να μου πει:
-Όχι, δεν θα έλθεις τώρα εδώ που είμαι εγώ.
Ο αείμνηστος π. Δημήτριος Γκαγκαστάθης, ένας αληθινός άνθρωπος του Θεού και «μικρός παπαδάκος» (όπως αποκαλούσε συχνά τον εαυτό του), διηγείται ένα προσωπικό θαύμα πού έζησε από τον Μέγα Αρχάγγελο Μιχαήλ στην εποχή του εμφυλίου πολέμου…
«…Στις 20 Οκτωβρίου 1945, Κυριακή πρωΐ, μόλις κτύπησα την καμπάνα της Εκκλησίας, περικύκλωσε το χωριό αντάρτικος στρατός με εντολή εκκαθαρίσεων…
Άρχισαν να ρίχνουν πυρά προς εκφοβισμό.
Πώς η ασκητική ζωή βοηθά να αποτρέπονται πολλές ασθένειες;
Ο καρδιολόγος Σπύρος Παπαϊωάννου, αναπληρωτής διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών, μίλησε στην Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια, για το πρότυπο ποιοτικής διατροφής που ακολουθούν οι Αγιορείτες πατέρες και εξηγεί με ποιον τρόπο η ασκητική ζωή βοηθά να αποτρέπονται πολλές ασθένειες.
Με την επιστολή μου προς την Αδελφότητα του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι Μαραθώνος θέλω να αναφέρω και εγώ κατωτέρω ένα γεγονός το οποίο μας συνέβη.
«Ἕνας πατέρας μέ τό ἀγοράκι του ἐταξίδευε ἀπό τήν Ἀθήνα, πηγαίνοντας πρός Θεσσαλονίκη. Στή Λάρισα, ὡς συνήθως, ἔκανε στάση τό λεωφορεῖο, γιά νά ἀνασάνουν λίγο οἱ ἐπιβάτες. Κατέβηκαν ἀπό τό λεωφορεῖο καί ὁ πατέρας καί τό παιδί του καί ἐπῆγαν νά περάσουν ἀπέναντι. Τό παιδί ἐξέφυγε ἀπό τόν πατέρα μιά στιγμή καί βρέθηκε στή μέση τοῦ δρόμου. Τότε ἐπέρασε ἕνα φορτηγό αὐτοκίνητο πάνω ἀπό τό παιδί.
Ὁ πατέρας εἶπε:
«Παναγία μου, τό παιδί μου»!
