Ο Κύριος δεν είναι όπως είμαστε εμείς.
Είναι πολύ σεμνός, χαρίζει ελεημοσύνη και αγαθά, και όταν η ψυχή Τον γνωρίζει, δεν παύει να εντυπωσιάζεται και να λέει: Τι Κύριο έχουμε!…
Η αμαρτωλή ψυχή που δεν γνώρισε τον Κύριο, φοβάται το θάνατο και σκέφτεται ότι ο Κύριος δε θα της συγχωρέσει τις αμαρτίες της.
Ο ιατρός Λουκάς και η Παναγία συνομιλούν. Ο ιατρός της ζητάει την άδεια να την ζωγραφίσει και εκείνη του την δίνει… Κάπως έτσι ξεκίνησε η απεικόνιση των Αγίων μορφών της Ορθοδοξίας μας και η τιμητική τους προσκύνηση. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς ήταν ο πρώτος αγιογράφος της Παναγίας στην Ορθόδοξη ιστορία μας.
Σε κάποια φτωχογειτονιά του Πειραιά ζούσε ένα τυφλό παιδάκι, ο Νίκος. Η μητέρα του ήταν καλή, ευσεβής, ενάρετη. Ταχτικά πήγαινε στην εκκλησία και παρακαλούσε τον Χριστό να χαρίση φως στο παιδί της.
Σε κάθε Ιερό Μυστήριο βλέπουμε τον ιερέα να φορά το πετραχήλι.
Το ερώτημα είναι για ποιό λόγο το φορά ο ιερέας;
Όπως έχουμε τονίσει και σε άλλα μας άρθρα, είναι πολύ σημαντικό στον Χριστιανό Ορθόδοξο να γνωρίζει την πίστη του και όσα συμβαίνουν κυρίως κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας.
Το ανθρώπινο σώμα εξυψώνεται μέσα στην Εκκλησία και έχει αιώνιο προορισμό.
Κανονικά εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να φοράμε μαύρα λόγω πένθους διότι πως είναι δυνατόν να πενθούμε αφου πιστεύουμε στην Ανάσταση και στη Ζωη μετά Θάνατον.
Τα μαύρα έχουν μείνει από την παράδοση μας και συνεχίζουμε να τα φοράμε ως τιμής ένεκεν για τον νεκρό μας, είναι ένας φόρος τιμής για την μνήμη του.
Για να καθαρίσετε τον χώρο σας από κάθε αρνητική ενέργεια από μαγεία ή επιθέσεις του κακού και να επαναφέρετε την αρμονία και ευτυχία στην ζωή σας, να διαβάζετε αυτήν την προσευχή ,σταυρώνοντας με το δεξί σας χέρι και κρατώντας έναν σταυρό, τον χώρο σας , αφού έχετε θυμιάσει πρώτα.
«Πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες λήψεσθε»(Ματθ.ΚΑ’22)
