Προεξάρχοντος του Επισκόπου Ανδρούσης κ. Κωσταντίου έγινε η υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Αγίου Παρθενίου στον πανηγυρίζοντα ναό του Προφήτη Ηλία στο Παγκράτι.
Με τον Εσπερινό και το λείψανο του Αγίου στο κεντρικό σημείο του Ναού ξεκίνησαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις στην ιστορική ενορία της Αθήνας.
Η Τιμία Κάρα του Αγίου Παρθενίου από την Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Μακρυμάλλη της Μητροπόλεως Χαλκίδος θα φιλοξενηθεί στον εορτάζοντα ναό στο Παγκράτι μέχρι και της 21 Ιουλίου.
Ο προϊστάμενος του ναού Αρχιμανδρίτης Νεόφυτος Δοντάς στον λόγο του ευχαρίστησε τόσο τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο όσο και τον Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο για την αγάπη και ευλογία που μοίρασε στην περιοχή του Παγκρατίου με τον ερχομό της Κάρας του Αγίου.
Ο Επίσκοπος Ανδρούσης κ. Κωνστάντιος αφού ευχαρίστησε για την φιλοξενία τόνισε στην ομιλία πως ο Άγιος όχι μόνο παρηγορεί αλλά θεραπεύει με την πίστη που έχουν οι άνθρωποι στον Θεό. «Οι φωτιές είναι χέρι διαβολικό», σημείωσε και πρόσθεσε πως πρέπει όλοι να προσευχηθούμε στον Άγιο Παρθένιο που βρίσκεται ανάμεσα μας να εξαλειφθεί το οποιοδήποτε κακό και να δώσει στήριγμα στους ανθρώπους που δοκιμάζονται αυτές τις μέρες.
Ο βίος του Οσίου Παρθενίου
Ο όσιος Παρθένιος καταγόταν από κάποια κωμόπολη της Βιθυνίας και έζησε κατά τους χρόνους του Μ. Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.). Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας της Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο εδιδάχθηκε την ορθόδοξη πίστη.
Ο Άγιος από την παιδική του ηλικία προέκοπτε στην αρετή και την ευσέβεια. Ο τρόπος με τον οποίο ο Κύριος αλίευσε τους αποστόλους, που ήσαν ψαράδες, τον έκανε να αγαπήσει την αλιεία. Και όταν έριχνε τα δίχτυα του στην Απολλωνιάδα λίμνη και τα ανέσυρε γεμάτα ψάρια, αισθανόταν ότι εργαζόταν σε ένα από τα πλοιάρια του Αποστόλου Πέτρου ή του Ιωάννου.
Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του αλλά τα εμοίραζε στους πτωχούς από αγάπη προς αυτούς. Γι αυτό κι όταν τον ευχαριστούσαν έλεγε: « Διατί με ευχαριστείτε; Δεν έχω καμία τέτοια αξίωση. Μήπως είμαστε ξένοι; Εμείς είμαστε αδελφοί. Τι δε απλούστερο και φυσικότερο από το να βοηθά αδελφός τους αδελφούς;»
Για την ενάρετη αυτού παρουσία ο Επίσκοπος Μελιτοπόλεως Φίλιππος (ή Φιλητός) τον εχειροτόνησε πρεσβύτερο. Αργότερα ο Επίσκοπος Κυζίκου Αχίλλιος (ή Ασχόλιος) τον εχειροτόνησε Επίσκοπο Λαμψάκου.
Η αρετή και η ευσέβεια που έκρυβε στην ψυχή του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ο Θεός τον προίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας, για να μπορέσει να εκδιώκει τους δαίμονες από τους ανθρώπους και να θεραπεύει κάθε είδους ασθένεια. Γι αυτό προσφεύγουν σε αυτόν ιδιαίτερα οι πάσχοντες από την επάρατη νόσο του καρκίνου. Ο Άγιος ήταν ο πράος, ο υπομονετικός, ο φιλόξενος, ο μακρόθυμος, ο άγγελος της ομόνοιας, ο ενθαρρύνων τους μετανοούντες, ο πρόθυμος για το ποίμνιό του. Ο Όσιος Παρθένιος εκοιμήθηκε εν ειρήνη. Τμήμα της τιμίας κάρας αυτού φυλάσσεται στην ιερά μονή Μακρυμάλλη, της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος.