Όταν έφτασε στην ηλικία των 20 ετών, οι γονείς του [του οσίου Προκοπίου της Βιάτκας, του διά Χριστόν σαλού] άρχισαν να κάνουν σχέδια για τον γάμο του. Όταν το έμαθε ο όσιος αναχώρησε κρυφά για την πόλη Βιάτκα, όπου άρχισε την άσκηση της σαλότητας.
Εκεί προσποιήθηκε ότι είναι ένας διανοητικά καθυστερημένος κωφάλαλος.
Περπατούσε μέσα στους δρόμους και τις αγορές σε απόλυτη σιωπή. Υπέμενε χλευασμούς, εμπτυσμούς, πείνα, γύμνια και σκληρούς χειμώνες.
Από την στέρηση και την καρτερία που έδειξε, εξαντλήθηκε η σάρκα του, αλλά ο Κύριος τον βράβευσε με το δώρο της προφητείας.
Μια φορά πριν ξεσπάσει μια σημαντική πυρκαγιά, ο Προκόπιος πήγαινε καθημερινά στα καμπαναριά των εκκλησιών και χτυπούσε το συναγερμό πυρκαγιάς.
Άλλοτε πάλι, πήγε στο γραφείο του διοικητή της πόλης και πήρε το καπέλο του στρατιωτικού διοικητή και το έβαλε στο κεφάλι του.
Ο διοικητής με ένα χαμόγελο προσέφερε στον όσιο και τη θέση του.
Ο Προκόπιος τότε τον πήρε από το χέρι και τον οδήγησε στο κρατητήριο.
Μετά από αρκετές μέρες ήρθε μία διαταγή από τον τσάρο που έλεγε ότι έπρεπε να συλληφθεί ο διοικητής, επειδή είχε δείξει αμέλεια κατά την υπηρεσία του.
Από το βιβλίο “Ημείς μωροί διά Χριστόν, Βίος και πολιτεία οσίων σαλών” που εξέδωσε η Ιερά Καλύβη Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Νέα Σκήτη – Αγίου Όρους.