8-2-02
Σήμερα κατόπιν παραγγελίας της εξαδέλφης μου Μαρίας Μπέλτσου από Λάρισα, ήλθα στη Μονή να εκπληρώσω ενα ταμα της.
Πριν ένα χρόνο είχε έλθει η εξαδέλφη μου στην Αθήνα για ιατρικές εξετασεις της μικρής κόρης της, ονόματι Καλλιόπης, πού είχε πολλά προβλήματα υγείας: τα νεφρά της με παλινδρόμηση, εμπύρετο κατασταση με σπασμούς και, το κυριώτερο, δεν περπάταγε καθόλου ούτε μίλαγε.
Όταν ήλθαν σπίτι μου, είδαν το βιβλίο της Παναγίας Γοργοεπηκόου και με ρώτησαν πού βρίσκεται.
Την ιδία μερα μετα τους γιατρούς, πήρα την εξαδέλφη μου με τον άνδρα της και τα παιδιά της και ήλθαμε στη Μονή. Ήλθαν με λαχτάρα και παρακαλούσαν την Παναγία να κάνη καλά το παιδί τους και θα ξανάρθουν στη χάρη της.
Γύρω στις 20 Ιανουαρίου βλέπω εγώ η Ζωή Γιόλδαση, πρώτη εξαδέλφη της μητέρας του παιδιού, την Παναγία Γοργοεπήκοο να πιάνη από το χέρι την Καλλιοπίτσα και να ανεβαίνουν από την εξωτερική πύλη της Μονής μέχρι μεσα στο μοναστήρι.
Μετα 5 ημέρες μου τηλεφωνεί από τη Λάρισα η εξαδέλφη μου και μου λέει: «Ζωή κάθεσαι;». Και αφού τη ρώτησα τί συμβαίνει, μου είπε ότι η Καλλιοπίτσα άρχισε να περπατάη, και πολύ γρήγορα μάλιστα, και να μιλάη λίγο.
Τώρα με μεγάλη τους ευγνωμοσύνη προς την Παναγία λαχταρούν την ώρα πού θα ανηφορήσουν για το μοναστήρι να την ευχαριστήσουν για το μεγάλο θαύμα πού έκανε στο παιδί τους.
Ζωή Σίμου-Γιολδάση