Θαύμα ονομάζεται ένα παράδοξο, ανεξήγητο περιστατικό, το οποίο προκαλεί έκπληξη, γιατί είναι μια πρόκληση προς τους φυσικούς νόμους. Θαύμα σημαίνει επιτεύξεις «αδύνατες» στον άνθρωπο. Η Αγία Γραφή αναγνωρίζει παντού το χέρι του Θεού, που εκδηλώνει σ’ όσους τον εμπιστεύονται τη δύναμη και την αγάπη Του.
Το σύμπαν της δημιουργίας με τη σταθερή του τάξη είναι «θαυμάσιον», όπως και οι έκτακτες επεμβάσεις του Θεού στην Ιστορία. Το θαύμα προϋποθέτει την πίστη, αλλά ταυτόχρονα και την εμπεδώνει. Ο Ιησούς Χριστός εκδηλώνει με τα θαύματά Του ότι η Βασιλεία που αναγγέλθηκε από τους προφήτες είναι παρούσα στο πρόσωπό Του. Τα θαύματα αποδεικνύουν τη θεότητα του Ιησού, δεν είναι αυθαίρετα και επιδεικτικά σημεία. Διαβεβαιώνει τους μαθητάς Του ότι όποιος πιστεύει σ’ Αυτόν θα κάμει όσα Εκείνος θαυμαστά και ακόμη μεγαλύτερα, ενώ, όταν συναντά απιστία και σκληροκαρδία, αρνείται να πραγματοποιήσει «δυνάμεις πολλάς».
Υπάρχει πάντως και για τη γενεά τη μοιχαλίδα και πονηρή το σημείο Ιωνά του προφήτου, το οποίο όμως, λόγω της απροθύμου διαθέσεώς της, δε φαίνεται να την αγγίζει.
Ο Χριστός δεν έπαυσε να ενεργεί δυνάμεις και θαύματα μέσα στην Εκκλησία. Είχε υποσχεθεί στους Αγίους Αποστόλους ότι θα είναι μαζί τους, όλες τις ημέρες της ζωής τους, μέχρι τη συντέλεια του αιώνος και ότι «σημεία τοις πιστεύσασι ταύτα παρακολουθήσει· εν τω ονόματί μου δαιμόνια εκβαλούσι· γλώσσαις λαλήσουσι καιναίς· όφεις αρούσι· καν θανάσιμον τι πίωσιν, ου μή αυτούς βλάψει· επί αρρώστους χείρας επιθήσουσι, και καλώς έξουσι».
Αψευδής, λοιπόν, στις υποσχέσεις Του παρέχει και σήμερα και πάντοτε τις ευεργεσίες Του, ανταποκρινόμενος στα αιτήματα των παιδιών Του. Σ’ αυτή την επικοινωνία αξιοποιούνται οι Άγιοι, οι οποίοι ως φίλοι του Χριστού μπορούν να πρεσβεύουν για τους αγωνιζομένους στη γη αδελφούς τους. Και ο Θεός απαντά και πραγματοποιεί «δυνάμεις διά των Αγίων Του των καθ’ εκάστην γενεάν ευαρεστησάντων» Αυτώ.
Θαύμα του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος ως πιστός δούλος του Θεού έχει λάβει το χάρισμα της θαυματουργίας και γι’ αυτό δίκαια θεωρείται από τους πιστούς προστάτης των πτωχών και των θλιβομένων, λιμάνι που προστατεύει από τους κινδύνους της αλμυρής και τρικυμισμένης θάλασσας του βίου τούτου, σωτηρία στις συμφορές, ποταμός δωρεών ανεξάντλητος, βρύση ευεργεσιών και πηγή ιαμάτων αέναος. Από τα πάμπολλα θαύματά του αναφέρονται στην παρούσα εργασία ολίγα, ικανά όμως να εμπνεύσουν και να κινηθούν τα χείλη προς δοξολογίαν «…ίνα σε γεραίρω, και πόθω ανυμνώ και προσκυνώ και μεγαλύνω σου Άγιε, έργα τα θεάρεστα».
Τα θαύματα αυτά, εξακριβωμένα, αποτελούν μια ζωντανή μαρτυρία, απέναντι στην όχι σπάνια τάση πολλών που θεωρούν ξεπερασμένη την έννοια του θαύματος, αλλά και μια προστασία σ’ όσους επιζητούν με επιπολαιότητα και απληστία ψεύτικα θαύματα.
Πιθανότατα προβληματίζουν κι εκείνα τα αλαζονικά και άθρησκα πνεύματα που στέκονται με τη σκληρότητα του Φαραώ, χωρίς να περιμένουν τίποτα από έναν άγνωστο Θεό, αγνοώντας ότι «ουκ αδυνατήσει παρά τω θεώ παν ρήμα».