Στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, τελέσθηκε σήμερα το πρωί, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, Συνοδική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντων των Συνοδικών Μητροπολιτών Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσοστόμου, Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου και Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονος. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Συνοδικός Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός. Προ της Απολύσεως της Θείας Λειτουργίας αναγνώσθηκε ο «Συνοδικός Τόμος της Ορθοδοξίας» εις ανάμνησιν του γεγονότος της Αναστηλώσεως των Ιερών Εικόνων. Παρέστησαν Συνοδικοί Αρχιερείς, ο πρόεδρος του κόμματος Σπαρτιάτες Βασίλης Στίγκας, ο Ευρωβουλευτής Μανώλης Φράγκος ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων κ. Γεώργιος Καλαντζής και δεκάδες πιστοί.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος κ. Δαμασκηνός μεταξύ άλλων υπογράμμισε:
“Η Ορθοδοξία δίδει στο Γένος μας το “πάντοτε, νυν και αεί”, βοηθώντας το να μη λησμονήσει την ιστορία, την γλώσσα, την παράδοσή του, να κρατήσει αυτό που ο ποιητής[ Κ.Π. Καβάφης, Επιτύμβιον Αντιόχου, βασιλέως Κομμαγηνής.] αναφέρει: «Υπήρξεν έτι το άριστον εκείνο, Ελληνικός – ιδιότητα δεν εχ᾽ η ανθρωπότης τιμιωτέραν», σε συνδυασμό με το οικουμενικό, την δυνατότητα δηλαδή του ανθρώπου να συμπεριλαμβάνει τον κόσμο όλο στην προοπτική του. Όπως λέει ένας σύγχρονος Αγιορείτης λόγιος: «Βλέπομε ότι μέσα στην Εκκλησία υπάρχει χώρος για όλους. Όλοι βρίσκονται μέσα μας. Και ολόκληρος ο άνθρωπος μεταβαίνει εκ του θανάτου εις την ζωήν μπαίνοντας στην Εκκλησία». “Ναί, είναι ο κόσμος μας σήμερα ατομοκεντρικός. Ναί, κυριαρχεί η εικονική πραγματικότητα, στην οποία το ανθρώπινο πρόσωπο είναι αδιάφορο, καθώς μένουμε στο “φαίνεσθαι”. Οι νέοι μας ζούνε την βία ως εξοικείωση και συνήθεια στα εικονικά παιχνίδια. Η κοινωνία των προσώπων έχει υποκατασταθεί από την επικοινωνία, κι αυτή συνήθως των παραλλήλων μονολόγων, όπου το μήνυμα δεν προσλαμβάνεται, καθότι εκλείπει η θέαση του προσώπου του άλλου, η καρδιακή ενσυναίσθηση, η διάθεση να ιδωθεί ο πλησίον αγαπητικά. Ο ατομοκεντρικός πολιτισμός έχει θεοποιήσει την επιθυμία του “εγώ”. Γι᾽ αυτό και η Ορθοδοξία παραμένει μία διαρκής υπενθύμιση ότι πληρότητα ζωής δεν υπάρχει χωρίς Χριστό και χωρίς πλησίον, χωρίς την εμπειρία της κοινότητας η οποία ξεκινά από την λειτουργία, και αποδίδει και φανερώνει την αξία του προσώπου ως πολύτιμου και μοναδικού για τον κόσμο και τον χρόνο”, τόνισε ο Σεβασμιώτατος. “Είναι, εν τέλει, εορτή αναστοχασμού η Κυριακή της Ορθοδοξίας. Σε έναν κόσμο, ο οποίος έχει την εντύπωση ότι το πρόσκαιρο του χρόνου και του πολιτισμού είναι αυτό που καλούμαστε να ακολουθήσουμε, η Ορθοδοξία επιμένει στο διαρκές που μας δίδει η παράδοσή μας. Μας καλεί να υπερασπιστούμε με όλο μας το είναι “την εν Σταυρώ θείαν κένωσιν”[ Δ᾽ Ωδή Κανόνος του Όρθρου του Μεγάλου Σαββάτου.] του Χριστού ως πρότυπο για να ζήσει με νόημα και πληρότητα ο κόσμος. Χωρίς θυσία, χωρίς μέτρο και άσκηση, χωρίς αγώνα να συναντήσουμε το πρόσωπο του πλησίον μας και να το διακονήσουμε υπερβαίνοντας τα δικαιώματα, χωρίς να διακρίνουμε το διαρκές της χαράς που έρχεται όταν αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τον άλλο και τον κόσμο, αλλά και όταν συγχωρούμε χωρίς κρατούμενα, αν σκοπός μας είναι μόνο η ευχαρίστηση εκ της απολαύσεως, τότε η παρακμή των καιρών μας θα κρατήσει. Και θα μας συμπαρασύρει σε έναν ηθικό και υπαρξιακό μηδενισμό, κάνοντάς μας να χάσουμε την πνευματική μας ιδιοπροσωπία, που δεν μπορούμε να την περιορίσουμε στην διανοητική πρόοδο, αλλά καλούμαστε να την δούμε στην εμπειρία της κοινωνίας των προσώπων”, επεσήμανε.