Καλοκαίρι 2002… Με μεγάλη κατάνυξη αρχίζω να γράφω για τα μεγαλεία του Θεού που συνέβησαν εφέτος στους Αγίους Τόπους! Αισθάνομαι ότι είναι πολύ φτωχά τα οποιαδήποτε για να εκφράσουν την μεγαλειώδη Εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, που ζήσαμε στο Θεοβάδιστο Όρος Θαβωρ.
Θα προσπαθήσω, κατά το ανθρωπίνως δυνατόν να σας γνωστοποιήσω τα μεγάλα θαύματα, που έγιναν ΕΚΕΙ,,Εφέτος στις –6/19 Αυγούστου, με το παλαιό Ημερολόγιο του έτους 2002-Ως γνωστόν το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έχει το παλαιόν Ημερολόγιο, αλλά συλλειτουργεί με το Ιερατείον της Εκκλησίας της Ελλάδος του νέου Ημερολογίου. Ξεκινήσαμε από την Αθήνα στις 18-8-2002 με το Γκρούπ του κ. Μυστακίδη στις-4-η ώρα με το αεροπλάνο για τους Αγίους Τόπους,,
Φθάσαμε σε δυο ώρες περίπου (1 ώρα και ¼ ) στο ΤΕΛ-ΒΙΒ,, Από εκεί με λεωφορείο πήγαμε με τη βοήθεια του Θεού στο Θεοβάδιστον Όρος Θαβώρ,,
Στην ωραία διαδρομή με το λεωφορείο κατευθυνόμενοι από ΤΕΛ-ΑΒΙΒ προς ¨Ορος Θαβώρ η ιδιοκτήτρια του Πρακτορείου κ. Μυστακίδου, με ευγένεια ζήτησε να μιλήσω στους προσκυνητές από το μικρόφωνο για την Μεγάλη Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, και γενικά να κάνω ξενάγηση. Πράγματι μίλησα από το μικρόφωνο για τη μεγάλη αυτή Δεσποτική Εορτή καθώς επίσης και για τα θαύματα τα οποία γίνονται κατ’ έτος στο Όρος Θαβώρ,,Ειδικά για την Αγία Νεφέλη, η οποία σχεδόν κάθε χρόνο-μετά την Αγρυπνία που γίνεται σκεπάζει το ¨Ορος Θαβώρ,. Συγκεκριμένα έρχεται συνήθως από τη Ναζαρέτ ένα ολόλευκο σύννεφο σε πολύ χαμηλό ύψος και στέκεται επάνω από την Εκκλησία της Μεταμορφώσεως σκεπάζει όλον τον κόσμο και κατεβαίνει πολλές φορές μέχρι τη Γη.
Αυτό συμβαίνει όμως μόνον όταν ψάλλουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί Προσκυνητές. Όταν δεν ψάλουν δεν έρχεται τίποτε. Τους είπα και για μερικά άλλα θαύματα, που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια τα οποία θα γραφτούν σε βιβλίο που πρόκειται να εκδοθεί στο προσεχές μέλλον διά της δυνάμεως του Κυρίου.
Επίσης ψάλλαμε και μερικά τροπάρια επίκαιρα. Οι προσκυνητές ενθουσιάστηκαν. Ήταν όλοι πολύ ευχαριστημένοι και χαρούμενοι ώσπου φθάσαμε στο πανέμορφο ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ. Η λέξης Θαβώρ είναι Εβραϊκή και σημαίνει,! Έλευσης Φωτός. Καθόλου τυχαία ερμηνεία όπως θα ιδείτε παρακάτω.
Έτσι φθάσαμε στο Όρος Θαβώρ-άδοντες και ψάλλοντες ωδές πνευματικές- όπου μείναμε έως την άλλη ημέρα το πρωϊ. Το απόγευμα έγινε Παναγυρικός Εσπερινός και Αρτοκλασία-Έξω στην Αυλή της Εκκλησίας-διότι είχε έλθει πολύς κόσμος από διάφορα Κράτη, χοροστατούντος του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. ΚΥΡΙΑΚΟΥ! Κατά την ώρα του εσπερινού ερχότανε ελλάμψεις στον αέρα του Θείου Φωτός. Στις 10 και 20 το βράδυ άρχισε η Αγρυπνία για την Μεγάλη Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Η Θ. Λειτουργία έγινε πάλι έξω στην Αγία Αυλή επάνω σε ξύλινη εξέδρα. Είχαν συγκεντρωθεί Προσκυνητές Έλληνες-Ρώσοι-Ρουμάνοι-Παλαιστίνιοι κ.λ.π. από διάφορα μέρη της Γης.
ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ
Μόλις άρχισε ο Όρθρος ώρα 10+20 τη νύχτα άρχισαν να έρχονται στον αέρα από τον Ουρανό ελλάμψεις Θείου Φωτός. Στεκόμουν δίπλα σε ένα ξύλινο ψαλτήρι-που δεν χρησιμοποιείτο-και σιγόψελνα. Οι ψάλτες έψαλλαν σε άλλο διπλανό. Ήταν πολύ καλοί ψάλτες Αγιοταφίτες. Πατέρες και Παλαιστίνιοι. Επίσης ήταν και μια Παλαιστίνια κοπέλα που έψελνε πολύ ωραία μαζί με τους Παλαιστίνιους. Έψαλλαν εναλλάξ Ελληνικά και Αραβικά. Από το μέρος που βρισκόμουν έβλεπα ολόκληρη την ξύλινη εξέδρα επάνω στην οποία τελέσθηκε η αξέχαστη αυτή Παναγυρική Θεία Λειτουργία. Στην Μεγάλη Είσοδο που βγήκε με τα Άγια ο νυν Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα Μητροπολίτης. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ακολουθούμενος από κάποιον Ρώσο Δεσπότη και φυσικά από το Ιερατείον των Αγιοταφιτών στάθηκε στην ωραία Πύλη της ξύλινης εξέδρας κρατώντας τα Άγια:: Όταν είπε: του Πατριάρχου ημών Ειρηναίου του Ά-μνησθείη Κύριος ο Θεός εν τη Βασιλεία Αυτού πάντοτε..Τότε το Θαύμα:: Ήλθε Ουράνιο Φως και έλαμψε όλη η Πρόσοψη του Ναού-από την σκεπή της ξύλινης εξέδρας και όλο το εμπρόσθιο μέρος του Ναού γέμισε Φώς! Αυτό το Φώς ήταν άκτιστο, άϋλο, λαμπρό, όχι σαν ηλεκτρικό, αλλά στο χρώμα της φωτιάς..Ήτο το Πυρ της Θεότητος, το Άγιο Φώς!
Όταν είπε: του Ιλαρίωνος Ιερομονάχου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Θαβωρίου ήλθε πάλι, αλλά κατά το ήμισυ Φώς..
Όταν είπε: Θωμαϊδος κ.λ.π. και ορισμένα ονόματα μοναζουσών δεν ήλθε κανένα φώς..Η Θ. Λειτουργία ήταν ανεπανάληπτη..Προσευχόμουν και με το νου και την ψυχή μου. Όλος ο νους μου είχε γίνει θεοειδής. Είπα σε κάποια στιγμή στον Κύριο: Θεέ μου αυτό είναι που με εκφράζει. Είμαι τόσο ευτυχισμένη εδώ που ευρίσκουμε στον Άγιο αυτόν τόπο..Η μεγάλη μου ευτυχία είναι αυτή: Να είμαι εδώ και να ψάλλω! Δεν επιθυμώ τίποτε άλλο. Εκεί αισθάνεσαι τη χαρά του Κυρίου πεπληρωμένη..Δεν λέγεται με λόγια αυτό..Βλέποντας το Άκτιστο Φώς,,αισθάνεσαι την Ιεράν ευδαιμονία. Που λέγουν οι Πατέρες, που δεν αγοράζεται άνωθεν παρά του Πατρός των Φώτων. Να λατρεύεις τον Κύριο αληθινά και χωρίς πάθη..Να είναι όλος ο νούς, η καρδιά και η ψυχή δοσμένα στον Θεό..Είναι πεπληρωμένη και αναφαίρετος ευτυχία που δεν υπάρχει στη Γη, γιατί η προέλευση της είναι Ουράνια. Λατρεύοντας τον Κύριο μέσα στη Θ. Λατρεία αισθάνεσαι τη Θεϊκή Του Παρουσία.
Τότε σκέφτεσαι ότι πολύ σωστά ο Άγιος Πέτρος είπε: ΚΥΡΙΕ ΚΑΛΟΝ ΕΣΤΙΝ ΩΔΕ ΕΙΝΑΙ ‘’ Η καρδιά πληρούται από την Θεϊκή Αγάπη. Ο Θεός δια του Μωσαϊκού Νόμου εζήτησε τον νου και την ψυχή και την καρδιά μας..
Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου, εξ όλης της καρδίας σου, εξ όλης της ψυχής σου, εξ όλης της ισχύος σου και εξ όλης της διανοίας σου και τον πλησίον σου σεαυτόν (δευτερ.-ΣΤ-5-) Ο Θεάνθρωπος Κύριος μας Ιησούς Χριστός στη Καινή Διαθήκη απαντά στη Σαμαρείτησα και διά της απαντήσεως αυτής σε όλον τον κόσμο ότι::¨Έρχεται ώρα και νυν εστίν, ότι οι αληθινοί προσκυνηταί προσκυνίσουσι τω Πατρί εν πνεύματι και αληθεία, Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν» Έτσι διετύπωσε τον κανόνα ο ίδιος ο Κύριος της αληθινής και αρεστής εις τον Θεόν προσκυνήσεως και λατρείας.
Και εμείς έχοντες υπόψη τις δύο αυτές Εντολές του Κυρίου (την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον) που είναι οι δύο πτερήψες της ψυχής, σαν τα υψίπτερα πτηνά, πήγαμε στο Θεοβάδιστον Όρος Θαβώρ και προσκυνήσαμε το χώμα, ού έστησαν οι Πόδες Αυτού του Μόνου Αναμάρτητου Ιησού Χριστού και το Σημείον (την αγία π[πέτρα) της Θείας Αυτού ΜΕΤΑΜΟΡΦΏΣΕΩς. Πήγαμε με μια πίστη απόλυτη να ζήσουμε ¨η να πεθάνουμε δια τον Κύριον και μια αγάπη απέραντη όσο η θάλασσα ο ουρανός, όσο το Σύμπαν. Το θερμόμετρο της Θεϊκής αγάπης έφθασε στο ζενίθ. Αρκεί να σας ειπώ ότι καίγαμε και μόνο, που σκεφτόμαστε ότι ΕΚΕΙ περπάτησε ο Κύριος, από εκεί πέρασε, σ’ αυτό το χώρο Μεταμορφώθει, και αγίασε αυτό το χώμα.
Εκεί σύμφωνα με το Ιερόν Ευαγγέλιον-ανέβηκε με τους τρείς προκρίτους Μαθητάς (τον Πέτρον, τον Ιάκωβον και Ιωάννη) με σκοπό να προσευχηθούν, τους οποίους ο ίδιος επέλεξε, διότι ήσαν έτοιμοι να πεθάνουν γι’ Αυτόν. Και μετεμορφώθει έμπροσθεν αυτών. Και έλαμψε το Πρόσωπον Αυτού ως ο ήλος και τα ιμάτια Αυτού εγένετο λευκά ως φώς! Τους έδειξε –40-ημέρες προ του Πάθους Του την θεϊκή Του δόξα!. Και τον είδαν οι Μαθητές να συνομιλεί με τους Προφήτας: Τον Μωϋσή τον Νομοθέτη, που έλαβε περά Θεού τον Θείον Νόμον, τις Δέκα Εντολές και τον Ηλία τον αυστηρό τηρητή του Νόμου. Τότε ο Άγιος Πέτρος είπε: Κύριε καλό είναι να μείνουμε εδώ να φτιάξουμε 3-σκηνές: Μία για σένα, μία για τον Μωϋσή και μία για τον Ηλία.
(για τον εαυτόν του δεν ενδιαφέρετο ο Άγιος Πέτρος) Εκείνη τη στιγμή νεφ’ελη φωτεινή (το Άγιο Πνεύμα υπό νεφέλης) επισκίασε αυτούς και ακούσθηκε φωνή εκ της Νεφέλης-η φωνή του Πατέρα –λέγουσα « Ούτος εστίν ο ΥΙΟΣ ΜΟΥ Ο Αγαπητός εν ώ ηυδόκησα» όπως και άλλοτε στον Ιορδάνη Ποταμό. Τότε οι Μαθητές έπεσαν πρημνείς στο έδαφος όλαι όταν τελείωσε το όραμα ο Κύριος τους είπε να μην ειπούν σε κανέναν τίποτε, προ της Αναλήψεως Του στους Ουρανούς. Όταν έφθασε η ώρα να κοινωνήσει ο κόσμος, λίγο πριν από το «Μετά φόβου» σχηματίσθηκε μία μεγάλη σειρά από τη μια πλευρά της Αγίας Αυλής μέχρι την άλλη.
Τότε έγινε το εξής θαύμα: σε όλη τη σειρά που ήτο συγκεντρομένος ο κόσμος για να κοινωνήσει έβγαινε από τη Γη μια λευκή νεφέλη σαν αχνός-και άχνιζε και έφευγε επάνω. Αυτό το είδαν πολλοί προσκυνητές. Και πολλές φορές κατά τη διάρκεια της Θ. Λειτουργίας η Αγία Νεφέλη πέρασε δεξιά της Εκκλησίας και στο μέσον περίπου του ¨Ορους. Την ώρα, που κοινωνούσε ο κόσμος-με αξίωσε ο Κύριος και έψαλλα από το μικρόφωνο των Ιεροψαλτών το ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ’ του Αγίου Νεκταρίου. Και μετά από εμένα έψαλλε ωραία και μια κοπέλα Ρουμάνα στη Ρουμανική γλώσσα.
Και εξακολουθούσε να βγαίνει-εν όσο ψάλλαμε-η Αγία Νεφέλη μέσα στον κόσμο που κοινωνούσε.! Μετά πήγα και κοινώνησα κι εγώ και αισθάνθηκα μεγάλη χαρά. Και πήγα πάλι στο ψαλτήρι-είχε τελειώσει πια η υπέροχη αυτή Θ. Λειτουργία-και έψαλλα πάλι από το μικρόφωνο το «ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΕ ΤΩ ΚΥΡΙΩ» σε ήχο Α, ενώ ο κόσμος έπαιρνε αντίδωρο και σταφύλια για την Εορτή.
Έψαλλα΄και ταυτόχρονα έβλεπα την Αγία Νεφέλη να βγαίνει σαν Λευκός αχνός μέσα από τον κόσμο (Ρουμάνοι, Ρώσοι, Άραβες, Έλληνες, Κύπριοι, κ.τ.λ.) όλους τους περιέλουζε η Αγία Νεφέλη, . τελείωσε περίπου ώρα-2-η Αγρυπνία και επειδή είχαν συγκεντρωθεί μπροστά στην Εκκλησία-περίπου διακόσια άτομα διάφοροι αλλοεθνείς-κα έψαλλαν στην γλώσσα τους-εμείς που είχαμε προγραμματίσει να ψάλλουμε δεν πήγαμε αμέσως, από ευγένεια.
Μετά όμως που πέρασε περίπου μισή ώρα και δεν ερχόταν η ΑΓΙΑ Νεφέλη συνήντησα κάποια φίλη ευλαβεστάτη Προσκυνήτρια Κυπρία-την Φωτούλα-και πήγαμε στο μέσον της Αγίας Αυλής εκεί όπου είναι Φοίνικας και αρχίσαμε να ψάλλουμε τροπάρια της Εορτής..
Σε λίγο… Μαζεύτηκαν δίπλα μου κι άλλες γυναίκες πάρα πολύ πιστές.. Είμαστε 2-κοπέλες και οι άλλες 6-παντρεμένες. Σύνολο οκτώ. Έκαναν υπακοή σε μένα που διηύθυνα την ψαλμωδία (εφόσον) δεν υπήρχε άλλος. Κι ας μην ήξεραν όλα τα τροπάρια κι’ας μην είχαν βιβλία, όμως ακολουθούσαν εμένα. Στην αρχή τους μίλησα ότι έχουμε απόφαση να ψάλουμε όλη τη νύχτα, και συμφώνησαν οι γυναίκες. Ψάλαμε όλες με πίστη πολλάκις με τα χέρια ψηλά, όπως ο Μωϋσής, και με τα μάτια της ψυχής και του σώματος στραμμένα προς τον Ουρανό.
Ψάλλαμε περίπου μισή ώρα, οι αλλοεθνείς είχαν σταματήσει, γιατί έψαλλαν μιάμιση 1 ½ ώρα και δεν ερχόταν τίποτα. Τότε έρχεται μια καλή κοπέλα-προσκυνήτρια, η Κατερίνα, και μου λέει: Ιωάννα δυστυχώς εφέτος δεν θα ιδούμε τίποτε. Λέω να έχετε υπομονή και θα έλθει η Αγία Νεφέλη. Μόνο έλα να ψάλλεις. Αλλά δεν ήλθε, είπε ότι θα πήγαινε επάνω στην ταράτσα για να ιδεί, πότε θα έλθει η Αγία Νεφέλη. Εμείς συνεχίσαμε να ψάλλουμε με απόλυτη πίστη στον Κύριο. Είχα φέρει μαζί μου τα βιβλία μου (ψαλτήρι, μηναίον του Αυγούστου κ.λ.π.) και φακό για να βλέπουμε.
Ήμουν οργανωμένη για την υπέροχη αυτή Αγρυπν.ια. είμαστε αποφασισμένες να μείνουμε έως το πρωϊ και να ψάλλουμε όλη την υπόλοιπη νύχτα αν θα ερχόταν ¨η όχι η Αγία Νεφέλη-Θεωρούσαμε ότι δεν είμαστε άξιες να ιδούμε την Αγία Νεφέλη, μόνο αν ήθελε ο Κύριος από την μεγάλη του ευσπλαχνία να μας αξιώσει.
Με αυτό το ταπεινό φρόνημα και με πίστη που λυγίζει τα όρη ψάλλαμε με όλη μας την καρδιά, με όλη μας την αγάπη. Και ο Κύριος μας αξίωσε να ιδούμε και να ζήσουμε το Μέγα Θαύμα: Μία ώρα είχε περάσει αφότου είχαμε αρχίσει να ψάλλουμε και ήλθε Ουράνιο Φώς από τον Ουρανό σαν ΠΡΟΒΟΛΕΑΣ μέχρι τη Γη και μας κατακάλυψε. Και βρεθήκαμε όλες οι—8-μέσα στο ΦΩΣ ΤΟΥ.!
Τι ευτυχία δεν λέγεται με λόγια. Αλλά να σας τα διηγηθώ με τη σειρά: Από την αρχή που αρχίσαμε να ψάλλουμε-οι-8-προσκυνήτριες-τα τροπάρια του Όρθρου της Μεταμορφώσεως έγιναν τα εξής θαυμαστά σημεία…..Ήλθαν από πάνω μας σε χαμηλό σχετικά ύψος (στο ύψος της Εκκλησίας) –3-συνεφάκια λευκά πάνω από τα κεφάλια μας (Εις τύπον της Αγίας Τριάδος)…2-Η Αγία Νεφέλη, ολόλευκη ερχόταν συνεχώς από τη Ναζαρέτ και περνούσε στο μέσον του Ορους….-3-Μας ήλθε τόσο μεγάλη κατάνυξης, που θέλαμε να κλάψουμε γοερά για τον Κύριο
Απέναντι μας επάνω στη Ναζαρέτ βλέπαμε, όπως ψάλλαμε να έχει γίνει ένα πέπλο ολόλευκο και να καλύπτει σαν σκυνή όλη την πόλη..
5) Η Εικόνα της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, που ήταν στην είσοδο-κοντά στα κεριά-ευωδίασε καθώς και πίσω από το Ιερό οι-3-σκηνές, που έχει φτιάξει ο π. Ιλαρίων..Ευωδίασαν από της ψαλμωδίας μέχρι-7-η ώρα το πρωϊ..Κάποια στιγμή αισθάνθηκα κι’ εγώ μια ευωδία σαν λιβάνι να έρχεται στον αέρα από την Εκκλησία ως ριπές, ενώ δεν λιβάνιζε κανείς μέσα σ’ αυτή.
ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ
Ενώ ψάλλαμε με πλήρη αφοσίωση στην Αγία Τριάδα γονατίσαμε και ψάλλαμε με απέραντη λατρεία προς τον Θεό, το …ΣΕ ΥΜΝΟΥΜΕΝ»-3-φορές και μετά σηκωθήκαμε όρθιες και είπαμε το «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ» Τότε έγινε το ΜΕΓΑ-ΘΑΥΜΑ: Κατέβηκε ένα τεράστιο Ουράνιο ΦΩΣ, ΣΤΟ Χρώμα της φωτιάς, το Ουράνιο ΠΥΡ,,σαν ΠΡΟΒΟΛΕΥΣ,,μας περί[έλουσε και επάνω από τα κεφάλια μας έσκαζαν αστραπές φωτιάς. Δεν ήταν μόνο μια αστραπή, αλλά βλέπαμε να αστράφτουν φωτιές καθ’ όλον το μήκος της Αγίας Αυλής-από το κέντρο και προς τα έξω-Δεν ήταν αστραπές-όπως όταν βρέχει, αλλά πολλές πύρινες αστραπές που έσκαζαν στον αέρα επάνω μας κι’ όλες ατές οι φωτιές ευρίσκοντο μέσα στον ΟΥΡΑΝΙΟ ΠΡΟΒΟΛΕΑ! Ήταν κάτι το φανταστικό, το πρωτόγνωρο.
Δεν αισθανθήκαμε κανένα φόβο, αλλά αντίθετα μεγάλη χαρά. Διότι βρεθήκαμε μέσα στο ΠΥΡ της ΘΕΟΤΗΤΟΣ!
«Πυρ ήλθον βαλείν επί την Γην και τι θέλω ει ήδη ηνήφθη» λέγει ο Κύριος. Και αυτό επαληθεύθηκε στην παρούσα περίπτωση, διότι το θείον πυρ είχε ανάψει πρώτα μέσα στις καρδιές όλων μας, -των οκτώ-οι οποίες εφλέγοντο από πίστη και θεϊκή αγάπη για τον Κύριο και κατόπιν το είδαμε και στον αέρα!……Εκάλυψε όλο το χώρο που ήμασταν εμείς οι-8-Δεν πήγε σε εκείνους που καθόντουσαν λίγο παραπέρα σε κάτι άσπρες καρέκλες, ούτε και στους ορθίους. Ούτε σ’ αυτούς που στέκοντο, αλλά δεν έψαλλαν. Εκάλυψε ΜΟΝΟΝ όσες έψαλαν. Και το σημαντικό είναι ότι δεν έφυγε αμέσως αυτό το Ουρανιο φως. Έμεινε Περίπου μισή ώρα! Επίσης το Άκτιστο αυτό Φως έπεσε επάνω και στα κυπαρίσσια της Αγίας Αυλής. Εκείνη την ώρα είδα κι’ εγώ-αν και αναξία-ένα Κυπαρίσσι το μεγαλύτερο, που έγινε πύρινο. Φλεγόταν από φωτιά, χωρίς να καίγεται, όπως η φλεγομένη και μη καιομένη Αγία Βάτος, που είδε ο Μωϋσής. Εξεπλάγησαν οι πάντες με το μεγάλο αυτό θαύμα.
Οι Ρώσοι σηκώθηκαν όλοι όρθιοι. Άλλοι πήγαιναν και φώναζαν αυτούς που εκοιμώντο να ξυπνήσουν. Έγινε μεγάλη αναστάτωσης στην κόσμο. Ήταν –4-η ώρα (3) με το παλαιό) το πρωϊ . Εμείς οι –8-γονατίσαμε μέχρι τη Γη και προσκυνήσαμε τον Κύριο. Είπαμε το Πιστεύω» το Πάτερ ημών» και μετά ψάλλαμε το «ΕΙΣ ΘΕΟΣ ΜΕΓΑΣ» τα Ευλογητάρια, το Εξομολογίσθε τω Κυρίω, ολόκληρο, σε ήχο πλάγιο του Ά-το Κύριε Ελέησον το αργό κ.λ.π. και ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΠΡΟΒΟΛΕΥΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ! Εκείνη την ιερή ώρα, που ευρισκόμεθα μέσα στο ΟΥΡΑΝΙΟ ΦΩΣ καθ’ όν χρόνον ψάλλαμε το Κύριε Ελέησον-είπα στις γυναίκες να συνεχίσουν να το λένε κι’ εγώ προσευχήθηκα στονΚύριο να Ελεήσει εν τη απείρω Του ευσπλαχνία: τους οικείους μου, τους γνωστούς μου τη Λαμία και γενικά τη Φθιώτιδα το ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ και γενικά να ελεήσει όλη την Ελλάδα, όλους τους χριστιανούς οΡΘΟΔΌΞΟΥς λαούς ΑΠΑΝΤΑΧΟΎ Της γης, τους Αιρετικούς για να αφήσουν την αίρεση και να προσέλθουν στην Ορθοδοξία, τους Παλαιστίνιους, αλλά και τους Εβραίους για να μετανοήσουν και να έλθουν εις την Οδόν Του, και γενικά προσευχήθηκα για όλον τον κόσμο..
Ψάλλαμε με μεγάλη κατάνυξη, με τα χέρια υψωμένα και με δάκρυα δεν ντρεπόμασταν τον κόσμο που μας κοίταγαν. Ψάλλαμε όχι άγρια, ούτε με φωνές, αλλά σεμνά, με γλυκύτητα και με μεγάλο σεβασμό προς τον Κύριο και τας Επουρανίους Δυνάμεις! Ψάλλαμε με Αληθινή ΑΓΑΠΗ με ΛΑΤΡΕΙΑ προς τον ΚΥΡΙΟΝ της ΔΟΞΗΣ! Είμαστε περίπου μισή ώρα μέσα στο Άγιο Φώς! Κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στις 12-φορές που με έχει αξιώσει ο Θεός και πήγα στο Όρος ΘΑΒΩΡ ειδικά για την Εορτή της Μεταμορφώσεως.
Κάποιοι προσκυνητές ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ από την ευωδία που διαχέετο σε όλο τον αέρα, που δεν ξαναπήγαν πλέον στα δωμάτια τους να κοιμηθούν, όπως μας έλεγε μετά ο Ιωάννης Σοπελίδης ένας ευλαβής νέος προσκυνητής από την Αθήνα. Εκείνη την Ιερή ώρα η Φωτούλα από την Κύπρο είδε ένα πύρινο Σταυρό ανάμεσα στα-3-συνεφάκια, η Αγγελική από την Αμερική είδε ένα αστέρι φωτεινό, κι’ εγώ το κυπαρίσσι που έγινε φωτιά και δεν εκαίγετο!
Κάποιοι άλλοι από τους προσκυνητάς που ευρίσκοντο στην Ταράτσα-δίπλα από την Εκκλησία-είδαν ένα αστέρι λαμπρό να φεύγει μέσα από τα –3-συνεφάκια και να κατευθύνεται προς τις-3-Σκηνές που είναι πίσω από το Ιερό της Εκκλησίας. Ψάλλαμε συνεχώς και οι –8-καθώς το Ουράνιο Φώς μας κατακάλυψε…
Τι μεγάλη Ευλογία! Δεν ήταν κανένας άνδρας μαζί μας. Οκτώ ταπεινές γυναίκες, αλλά όπως οι Μυροφόρες, που αγάπησαν τον Κύριο και ήταν αποφασισμένες να θυσιάσουν και την ζωή τους. Γιαυτόν. Οκτώ γυναίκες θυσίασαν την βραδιά τους και έψαλλαν για τον Κύριο όλη τη νύχτα, από όλη τη Γή. Και κοιτάξτε τι μεγάλη αμοιβή Αξιώθηκαν να τον ιδούν! Διότι ο Θεός Φώς εστί, όπως μας λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Και όπως μας λέγει κι’ ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος. Ο Θεός εμφανίζεται στις εξής περιπτώσεις:
1) Στον Πανάγιο Τάφο μία φορά το χρόνο-με το Άγιο Φώς- το οποίο συμβολίζει την Ανάσταση των ψυχών, την Πνευματική Ανάσταση που έγινε με την εις’ ¨Αδου Κάθοδον του Κυρίου
2) Στους Ασκητάς της ερήμου
3) Διά την Πίστην του λαού και 4) Στους αγαπώντας Αυτόν.
Στην προκειμένη περίπτωση ενέκρινε την ψαλμωδία ο Ίδιος ο Κύριος Άς τα ακούσουν αυτά μερικοί, που δυστυχώς είναι και της Εκκλησίας άνθρωποι και όμως μόνο των ανδρών.
Αυτό είναι Λάθος. Διότι παρερμηνεύοντας το «σιγάτωσαν του Αγιοτάτου Αποστόλου Παύλου, το οποίο ερμηνεύει ο Ιερός Χρυσόστομος,,ότι σημαίνει να μην συζητούν (κουτσομπολεύουν), αι γυναίκες στην Εκκλησία, κυρίως οι ύπανδρες, αλλά αν θέλουν κάτι να ρωτήσουν τους άνδρες τους στο σπίτι.
Δεν λέγει πουθενά να μην ψάλλουν αι γυναίκες..
Ο ίδιος Μέγας Πατήρ της Εκκλησίας Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας λέγει αλλού: Οι παρθένοι να απασχολούνται αποκλειστικώς και μόνον με την υμνωδία! Ο Θεός μας έχει δείξει πολλάκις στα Ιεροσόλυμα ότι ευαρεστείται όταν ψάλλουν ευσεβώς οι άνδρες, αλλά και αι γυναίκες. Ίσως τώρα μερικοί ειπούν ότι επειδή ήμασταν μόνον γυναίκες έγινε αυτό το Θαύμα και δεν θέλει ο Θεός να ψάλλουμε ανακατεμένοι. Κι’ αυτό είναι Λάθος.
Το έτος—1999-είμασταν-50περίπου προσκυνητές-που ψάλλαμε ΠΑΛΙ έξω στην Αγία Αυλή-μάλιστα ήταν μαζί μας πολλοί άνδρες και –3-Αρχιμανδρίτες (Από Καναδά, Γαλλία, και Ελλάδα). Όλοι Ορθόδοξοι και τότε έγινε μεγάλο Θαύμα: Ήλθε η Αγία Νεφέλη επάνω μας, μας κατακάλυψε ένα ολόλευκο σύννεφο, σαν χιόνι και έπεφτε πολλές φορέςεπάνω μας ένα φωτεινό σύννεφο, στο χρώμα της φωτιάς!
Τότε η Αγία Νεφέλη κατέβηκε μέχρι τη Γη (και τότε εμένα αξίωσε ο Θεός και διηύθυνα την ψαλμωδία διότι οι Πατέρες εκείνοι ήταν τόσο, ταπεινοί και επειδή είχαν έλθει για πρώτη φορά στους Αγίους Τόπους, έδωσαν σε μένα το προβάδισμα και εφόσον επέμεναν, έκανα υπακοή). Κι’ όταν έφυγε πια ο Ουράνιος Προβολέας εμείς συνεχίσαμε την ψαλμωδία μέχρι που βγήκε ο Ήλιος-7-παρά τέταρτο το πρωϊ. Όταν τελειώσαμε –εν τω μεταξύ είχαμε μείνει-6-γυναίκες-μου ήλθε Θεϊκή έμπνευσης και τις ονόμασα μυροφόρες! Ήταν ευλαβέστατες γυναίκες:
Η Αγγελική, Κυπρία, αλλά διαμένουσα στην Αμερική, η Φωτούλα από την Κύπρο, η Ελένη από την Αθήνα, η Μαριάννα με την μητέρα της από την Κύπρο και εγώ από την Λαμία….Σημειωτέον, ότι τρεις φορές προσπάθησαν κάποιοι να μας σταματήσουν την ωραία αυτή ψαλμωδία, κινούμενοι προφανώς υπό του αιωνίου εχθρού προφασιζόμενοι δήθεν ότι θέλουν να κοιμηθούν, αλλά ματαίως…..
Συνεχίσαμε να εκτελούμε το έργον του Κυρίου, χωρίς καμιά συζήτηση…….Και το αποτέλεσμα ήταν ότι έγινε ΤΟ ΜΕΓΑ-ΘΑΥΜΑ! Ότι ωφελήθηκαν τόσες ψυχές…..Όλες αυτές οι χιλιάδες ψυχές, που ευρέθησαν στο Όρος ΘΑΒΏΡ το καλοκαίρι του έτους-2002-, και ξόδεψαν και πολλά χρήματα για να πάνε,,,θα θυμούνται σε όλη τους τη Ζωή και θα διηγούνται και στις επόμενες γενεές….ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, την κάθοδο εκ του Ουρανού του Αγίου Φωτός! Και οι ξένοι Ρώσοι, Ρουμάνοι, Άραβες, κ.λ.π. θα χαίρονται για πάντα αυτή την Παρουσία του Θεού που έζησαν στο ΘΑΒΩΡ.
Τον ύπνο τον ευρίσκουν κι’ άλλον καιρό, αυτά τα θαύματα όμως δεν γίνονται πάντοτε. Κάθε χρόνο είναι και διαφορετικά και ανεπανάληπτα….Θα ήταν παράλειψη να μην ειπούμε εδώ και για την μεγάλη και με αυταπάρνηση φιλοξενία, σε Έλληνες και ξένους αδιακρίτως, που έκαμε σε όλους τους Προσκυνητας ο τόσο δραστήριος και καλός Καθηγούμενος π. Ιλαρίων, καθώς και όλη η Αδελφότης της Ιεράς και Σεβασμίας Μονής ΘΑΒΩΡΙΟΥ και νομίζω ότι χρήζει πάντα της συμπαραστάσεως όλων μας..
Οι Αγιοταφίτες Πατέρες γενικώς, οι οποίοι φυλάνε Θερμοπύλες είναι ΗΡΩΕΣ και θα πρέπει ΟΛΟΙ οι Έλληνες και Ελληνίδες Απανταχού της ΓΗΣ να τους βοηθούμε και τους συμπαραστεκόμαστε: ….Υλικά και Πνευματικά (με τις προσευχές μας) Διότι μέσα σε μύριους κινδύνους φυλάτουν τα Άγια Προσκυνήματα των Αγίων Τοπίων….
Η νύχτα που περάσαμε στο Θεοβάδιστον
Αισθανθήκαμε μεγάλη χαρά που είδαμε το Άγιο Φως. Είπα στις γυναίκες: δωρεάν το είδαμε το Άγιο Φως, δεν είμαστε άξιες …Και συμφώνησαν όλες. Όμως επειδή ο Κύριος είδε την καλή προαίρεση ίσως γι’ αυτό μας το έδειξε. Διότι είμαστε αποφασισμένοι, όσοι πήγαμε ως προσκυνητές, εφέτος στους Αγίους Τόπους ακόμη και να πεθάνουμε για τον Χριστό,,Πήγαμε με μεγάλη πίστη και εμπιστοσύνη στη Θ. Πρόνοια.
ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ¨Η ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΦΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ, τον ΗΓΑΠΗΜΕΝΟ των ψυχών μας, τον ΓΛΥΚΥΤΑΤΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ! …Μας έλεγαν διάφοροι : Που θα πάτε μέσα στις βόμβες; Που θα πάτε μέσα στον πόλεμο; Όμως εμείς πήγαμε με πλήρη επίγνωση της καταστάσεως.
Πάντως ήμασταν αποφασισμένοι-προσκυνήτριες-αν ήταν Θέλημα Θεού, να γίνουμε Μάρτυρες για τον Χριστό. Όμως πιστεύαμε ακράδαντα, ότι ο Κύριος θα μας διαφυλάξει, όπως και έγινε. Δεν επέτρεψε ο Κύριος να πάθη κανείς απολύτως τίποτε. …Γύρισαν όλοι γεροί πίσω στην πατρίδα τους…ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΥΛΑΞΕ. ΑΣ ΕΧΗ ΔΟΞΑ Ο ΘΕΟΣ!
Γιαυτό ο Κύριος μας έστειλε το ΦΩΣ Του! Ας μας αφήσει να ζούμε ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ! Μετά την Υπέροχη αυτή αγρυπνία με τα καταπληκτικά Θαύματα, που συνέβησαν την αξέχαστη αυτή Άγια Νύχτα στο Θεοβάδιστον Όρος ΘΑΒΩΡ στις-7-περίπου η ώρα το πρωϊ φύγαμε με το Γκρούπ και κατευθυνθήκαμε σε άλλα προσκυνήματα.
Λαμία-20-Νοεμβρίου-2002
Η ταπεινή & ελάχιστη Δούλη του Χριστού
Ιωάννα Π. Τσεκούρα..Δημοσιος υπάλληλος Συγγραφέας
Στους Φίλους μου, με αγάπη Χριστού του Θεού Μας
άλλ’ ώς ο ληστής ομολογώ Σοι,
μνύσθητί μου, Κύριε,
εν τη Βασιλεία Σου.