«Για να είναι κάποιος βέβαιος ότι ένα όραμα που είδε έχει θεία προέλευση, πρέπει να έχει υπ όψιν του τι επ αυτού διδάσκει η Ορθόδοξη διδασκαλία.
Κατ αυτήν, η πραγματική όρασις δεν δύναται να προκληθεί. Η όρασις είναι χάρισμα μόνον εκ Θεού και δεν αποτελεί οπωσδήποτε σημείον η συστατικόν Αγιότητος.
Σκοπόν δε έχει να καταστήσει γνωστή κάποια Θεία αλήθεια η κάποια επιθυμία του Θεού. Μεταξύ των υπεροχωτέρων οράσεων είναι η του Ευαγγελιστου Ιωάννου (Αποκάλυψις), του Αποστόλου Παύλου (Β Κορ. ιβ : 14) και του Μ. Κωνσταντίνου (είδε τον Τίμιο Σταυρό στον Ουρανό με την επιγραφή «Εν τούτω νίκα»). Ένα γνήσιο όραμα εκ Θου έχει τις εξής προϋποθέσεις:
1) Συμβαίνει απρόοπτα. Επλήσσει την ψυχή, αλλά ευθύς τη γεμίζει ειρήνη.
2) Δε διαρκεί επί μακρόν.
3) Καταλείπει ζωηρή την επιθυμία της τελειότητας και προξενεί καρπούς αρετής.
4) Παραμένει ανεξίτηλο στη διάνοια»
Οι Πατέρες προσθέτουν την προϋπόθεση της καθαρής καρδιάς, της καλής προαίρεσης και της ύπαρξης ταπεινού φρονήματος.
Όσοι όμως, για να επικοινωνήσουν δήθεν με νεκρούς, καταφεύγουν σε μάντεις, μάγους και πνευματιστές διαπράτουν μεγάλο αμάρτημα, γιατί συνεργάζονται με το κακό πνεύμα, αποκόπτονται απ τό Θεό και, αν δε μετανοήσουν, χάνονται· γίνονται υποχείριο του διαβόλου! Ο Θεός να φωτίζει και να ελεεί!
Πολλοί Άγιοι έχουν αξιωθεί οραμάτων, ειδικά οι Άγιοι Μάρτυρες, είτε μέσα στις φυλακές, είτε κατά τη διάρκεια του Μαρτυρίου τους προς ενίσχυσή τους. Επίσης, και πολλλοί εξαγιασμένοι Όσιοι.
Εδώ, αναφέρονται ενδεικτικά μερικές Αγιοφάνειες, δηλαδή εμφανίσεις Αγίων, οι οποίοι, ως μέλη της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας, πολλές φορές συμπαρίστανται και βοηθούν με τις πρεσβείες και με τη Χάρη που τους έδωσε ο Κύριος τους αγωνιζομένους Χριστιανούς, τα μέλη της Στρατευομένης Εκκλησίας.