Πολλές φορές η πύρινη προσευχή του [του Οσίου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη] έκανε και την καλύβα του να φλογίζεται και να εκπέμπει ακτινοβολία, που καταύγαζε την περιοχή! Σε πολλούς αυτόπτες φαινόταν σαν να καίγονται και η καλύβα και το πυκνό δάσος γύρω της.
Κάποιος μοναχός Αρσένιος διηγείται ότι κάποτε είδε πελώριες γλώσσες φωτιάς να πετάγονται από τον άγιο και να λαμπαδιάζουν τα δέντρα και τους θάμνους, χωρίς να τα καίνε. Ο ίδιος έμεινε εμβρόντητος.
Όταν η εξαίσια αυτή φλογοβολία υποχώρησε, πλησίασε με φόβο τον όσιο και τον ρώτησε:
– Άγιε του Θεού, τι συμβαίνει; Τι ήταν αυτή η πυρκαγιά;
– Δεν ξέρω τι μου λες, απάντησε απότομα εκείνος.
Ήθελε να κρύψει το υπερφυσικό γεγονός και να σταματήσει κάθε συζήτηση σχετικά μ’ αυτό. Ο ίδιος μοναχός πληροφορήθηκε κάποτε ότι Αγαρηνοί πειρατές θα έκαναν επιδρομή στο Όρος.
Γεμάτος ανησυχία πήγε και το ανήγγειλε στον όσιο. Στο τέλος τον παρακάλεσε θερμά:
– Προσευχήσου, πάτερ, να μας λυτρώσει ο Θεός απ’ την καταστροφή.
– Πήγαινε και μη φοβάσαι, του απάντησε εκείνος.
Ο μοναχός έκανε ότι φεύγει, αλλά κρύφτηκε, για να δει τι θα κάνει ο όσιος. Τον βλέπει λοιπόν να υψώνει τα χέρια στον ουρανό και με θέρμη να προσεύχεται. Τότε μια φλόγα βγήκε από το στόμα του μαζί με τα λόγια της προσευχής.
Ταυτόχρονα, μια νεφέλη τον περικύκλωσε και τον δρόσιζε. Η φλόγα υψώθηκε, μέχρι που έφτασε τα κλαδιά των δέντρων, χωρίς όμως να τα καίει. Έκθαμβος και φοβισμένος μπροστά στο θέαμα αυτό ο επισκέπτης, άφησε τον κρυψώνα του και βιάστηκε ν’ απομακρυνθεί. Τη νύχτα ησύχασε στο κελλί του.
Την άλλη μέρα, περίεργος, ξαναήρθε στον όσιο και τον ρώτησε.
– Τι έγινε χθες, γέροντα; Τι ήταν η φλόγα που φώτιζε όλη την περιοχή;
– Τίποτα το ιδιαίτερο, απάντησε εκείνος. Με τις πληροφορίες που μου έδωσες για την επιδρομή των Αγαρηνών εναντίον των πατέρων, πολύ φοβήθηκα και θερμά παρακάλεσα όλη τη νύχτα το Θεό να μας σώσει.
Από το βιβλίο “Όσιος Μάξιμος ο Καυσοκαλύβης”, έκδοση της Ιεράς Μονής Παρακλήτου.