Πριν 250 ολόκληρα χρόνια, ο Προφήτης του Γένους μας Άγιος Πατροκοσμάς ο Αιτωλός, μας μίλησε για την Εγνατία Οδό.
Ο Άγιος δάκρυσε και είπε :
«Όταν γίνει η Εγνατία οδός, τα στρατεύματα θα περάσουν από αυτήν. Η κεφαλή των στρατευμάτων θα φθάσει στην Κωνσταντινούπολη και η ουρά θα βρίσκεται στην Αυλώνα» και συνέχισε; «Αλλά από το ρέμπελο ( αντάρτικο ), θα πάθετε πολλά. Αν περάσει από την Αυλώνα, χαρά στη Μακεδόνα. Αν περάσει από τη Μακεδόνα αλιά (αλοίμονο) στη Μακεδόνα. Μάνα μου τι κακό έχει να γίνει. Θα βιάζονται παρθένες. Θ’ αρπάζονται πλούτη. Θα σκοτώνουν ανθρώπους. Θα γίνει μεγάλο κακό».
Ποιος μπορούσε άραγε να φανταστεί ότι θα φτιάχνονταν στα έσχατα χρόνια και πάλι η Εγνατία Οδός, παρά ο Θεοφώτιστος Πατέρας του Γένους μας;
Στις μέρες μας η Εγνατία Οδός ολοκληρώθηκε και πλέον, λόγω της οικονομικής κρίσης, την χρησιμοποιούν κυρίως τα τούρκικα φορτηγά (που παρακάμπτουν την Εγνατία όπου μπορούν να αποφύγουν να πληρώσουν διόδια δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα στις κατοικημένες περιοχές), και οι Βούλγαροι «τουρίστες» που πλέον είναι και οι βασικοί αγοραστές ελληνικής γης, κατοικιών και επιχειρήσεων στην Μακεδονία, δηλαδή οι μεγάλοι επενδυτές που περιμέναμε να μας φέρει η Ευρωπαϊκή – Οικονομική σύγκλιση!(Ξύπνα καημένε μου ραγιά).
Σπάνια συναντά κανείς καθώς διασχίζει την Εγνατία οδό αυτοκίνητα με Ελληνικές πινακίδες. Αυτό που πραγματικά με παρηγορεί όμως είναι πως κατά μήκος της οδού, σε τούνελ, γέφυρες, υψώματα, βουνά και κάμπους, δεσπόζουν η Αγία Τριάδα, η Παναγία και οι Άγιοι μας, ένα τείχος προστασίας για να μην περάσει το αντάρτικό από τη Μακεδονία μας. Οι ‘Άγιοι μας και ιδιαίτερα ο μεγάλος μας Άγιος των εσχάτων, Παΐσιος ο Αγιορείτης, προσευχήθηκαν στην Παναγία για να αποφύγουμε αυτό το μεγάλο κακό.
Ξεκινώντας λοιπόν το ταξίδι μας από την Ηγουμενίτσα προς τους Κήπους, συναντάμε διαδοχικά τη Σήραγγα Αγίου Kωνσταντίνoυ (970 μ.), τη Σήραγγα Aγίου Nικολάου (350 μ.), τη Σήραγγα Παναγίας (2.700 μ.), τη Σήραγγα Αγίας Τριάδας (302 μ.), τη Σήραγγα Αγίας Παρασκευής (490 μ.), τη Σήραγγα Tαξιάρχη (263 μ.), ενώ πλήθος Ιερών Ναών και Παρεκκλησίων δεσπόζουν στις πλαγίες και στους κάμπους πλησίον του αυτοκινητοδρόμου, μεταξύ αυτών και του Αγίου Πατροκοσμά!
Ο Άγιος βέβαια μας προειδοποίησε: «Όσο ο κόσμος ξεφεύγει από το Θεό, τόσο θα περάσει πολλά κακά» και αυτή η προφητεία του σε εμάς και στη γενιά μας κυρίως απευθύνεται. Έχουμε μεγάλη ευθύνη, αλλά δεν έχουμε και πολύ χρόνο. Πρέπει να βιαστούμε να αναζητήσουμε να βρούμε, να διαβάσουμε και να εγκολπωθούμε τις σωτήριες Διδαχές του Πατέρα του Γένους μας.
Αλήθεια αναρωτηθήκαμε ποτέ πόσα οφείλουμε σαν Έλληνες Ρωμιοί σε τούτον τον άγιο άνδρα. Ο αείμνηστος π. Αυγουστίνος Καντιώτης, είπε για τον Άγιο Κοσμά, πως εάν είχαμε γνώση και συναίσθηση του μεγάλου έργου που επιτέλεσε ο ιερομάρτης, εθνομάρτυς και ισαπόστολος για τον Ελληνισμό , αυτή η μέρα του μαρτυρίου του θα είχε οριστεί ως η εθνική μας εορτή, ώστε οι νεώτερες γενιές να στρέφουν τη διάνοια και την καρδιά τους, σε εκείνον που έσωσε το Γένος μας.
Όταν ο Ρωμιός γνωρίσει τον Άγιο Κοσμά το πνεύμα του διεγείρεται, η διάνοια του φωτίζεται και η καρδιά του ραγίζει συθέμελα για την αγάπη αυτού του Αγίου Ανδρός που ο Θεός μας χάρισε για Πατέρα.
Ο Σταυραετός της Πίστεως μας στις έσχατες μέρες μας, από το Άγιο όρος ανοίγει τα φτερά του και έρχεται και πάλι να συναντήσει τα παιδιά του. Ας καθαρίσουμε την καρδιά μας για να μπορέσουμε να τον αφουγκραστούμε να ζητάει την μισθαποδοσία του.
«Τώρα καὶ ἐγὼ ἐδῶ ὅπου ἦλθα καὶ κοπιάζω εἶνε καλὸν νὰ μὴν δώσητε ὀλίγην παρηγορίαν, πληρωμήν; Καὶ τι πληρωμὴν θέλω ἐγώ; Χρήματα; Καὶ τι νὰ τὰ κάμω; Ἐγὼ μὲ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ μήτε σακκούλα ἔχω, μήτε σπίτι, μήτε ἄλλο ῥάσο, καὶ τὸ σκαμνὶ ὅπου ἔχω ἰδικόν σας εἶνε, τὸ ὁποῖον εἰκονίζει τὸν τάφον μου. Ἐτοῦτος ὁ τάφος ἔχει τὴν ἐξουσίαν νὰ διδάξῃ βασιλεῖς, πατριάρχας, ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, ἄνδρας καὶ γυναῖκας, νέους καὶ γέροντας καὶ ὅλον τὸν κόσμον. Ἀνίσως καὶ ἐπερπατοῦσα διὰ ἄσπρα, θὰ ἤμουν τρελλὸς καὶ ἀνόητος. Ἀμὴ τι εἶνε ἡ πληρωμή μου; Νὰ καθήσετε ἀπὸ πέντε-δέκα νὰ συνομιλῆτε αὐτὰ τὰ θεῖα νοήματα, νὰ τὰ βάλετε μέσα εἰς τὴν καρδίαν σας, διὰ νὰ προξενήσουν τὴν αἰώνιον ζωήν… Τώρα ἀνίσως καὶ τὰ κάμνετε καὶ τὰ βάλλετε εἰς τὸν νοῦν σας, δὲν μὲ φαίνεται καὶ ἐμὲ τίποτε ὁ κόπος. Εἰ δὲ καὶ δὲν τὰ κάμνετε, φεύγω λυπημένος μὲ τὰ δάκρυα στὰ μάτια.»
Αξίωσε μας Άγιε Κοσμά, να μην σε λυπήσουμε. Φώτισε τη διάνοιά μας, να γνωρίσουμε τους μεγάλους άθλους σου, να εγκολπωθούμε τους θείους λόγους σου, να γίνουμε αντάξια παιδιά του Πατέρα μας και να αγαλόμεθα ψάλλοντας:
«Ορθοδόξων τον στύλον Κοσμά τιμήσωμεν, θαυματουργός ανεδείχθη και πυρπολών τους πιστούς, εκ δουλείας του εχθρού Ελλάδα έσωσεν, Πάτερ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος».