Εορτή αγίου Εφραίμ Κατουνακιώτη!
Εορτή και πανήγυρη μεγάλη!
Ότι σε δύσκολους καιρούς ετέχθη άγιος!
Με τους πνευματικούς πόνους, τις οδύνες και τους κόπους της γέννησης!
Μνήμη σύγχρονου αγίου, και συγχρόνως και όλων των σύγχρονων αγίων μας!
Των αγίων του καιρού μας!
Και του μέλλοντος μας!
Αυτού του φιλόθεου ομίλου που ήταν ταυτοχρόνως και μια ιδιαίτερα ξεχωριστή φιλάνθρωπη ομάδα, ανάμεσά μας!
Και από τον αριθμό των σύγχρονων αγίων, των αγιασμένων γεροντάδων, κληρικών αλλά και άλλων δικαίων και αγαθών λαϊκών του πληρώματος της εκκλησίας, μπορούμε να υποθέσουμε πως η αγιότητά τους δεν ήταν ένα ατομικό κατόρθωμα, αλλά πως οι ίδιοι έζησαν μια αγία ζωή η οποία παρέχεται προς πολλούς! Προς όλους!
Μια δωρεάν δωρεά και χάρισμα, η ίδια η Θεία Χάρις που ανακαινίζει τον άνθρωπο και τον κάνει χαριτωμένο και άγιο! Φίλο του Θεού! Χαρά Θεού!
Αλλά και φίλο και προστάτη των συνανθρώπων του!
Πάνε πάντα μαζί αυτά!
(Και όσοι ένεκα μικροψυχίας ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο κατηγορούν κάποιον άγιο, μοιάζει να αγνοούν επιδεικτικά το πολλά ευεργετηθέν πλήθος ανθρώπων. Και, μάλιστα, οι ευεργεσίες των αγίων δεν τελειώνουν, δεν σταματούν, ούτε με τον θάνατο τους)!
Την διπλή χαρά, Θεού και ανθρώπων, ζούμε σήμερα, 27 Φεβρουαρίου, εορτή του Αγίου Εφραίμ του Κατουνακιώτη, η οποία αποτελεί μία από τις πρώτες γιορτές του μετά την πρόσφατη αγιοκατάταξη του (2020), από τον πραγματικά αγιοφιλή Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου!
Οι άγιοι μας λοιπόν, παλαιοί και σύγχρονοι, μάρτυρες και όσιοι, και όλοι πάντα νέοι και μαζί μας, επένδυσαν με ιδιαίτερο φιλότιμο, φιλοπόνως και ερωτικά στην άνωθεν Θεία παροχή και δωρεά, την Θεία Χάρη, αντί σε οποιαδήποτε άλλη κοσμική και μάταιη!
Και με ζήλο αγάπης και ταπείνωσης την βίωσαν ως θείοι αθλητές, αλλά και διά Χριστόν σαλοί και «αλήτες», όταν έπρεπε να επιλέξουν!
Και έγιναν επίγειοι άγγελοι και ουράνιοι άνθρωποι.
Και να που ο ακατάλληλος για Ίκαρος της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας έγινε άγγελος και αγιοναύτης της κιβωτού της Εκκλησίας και πλέει, ίπταται και πετάει στους ουρανούς της Θείας Χάριτος!
Και αντί να υψώνει το πολεμικό του σκάφος στους αιθέρες, βύθισε ο ίδιος το σκάφος της ζωής του στα όρια της έσχατης ταπείνωσης και έγινε σύμμορφος με το υπόδειγμα της Άκρας Ταπείνωσης, τον Χριστό, που αγάπησε πολύ!
Της ίδιας μορφής που στην Αγία Πρόθεση προσκόμιζε, μνημόνευε καρδιακά και με πόνο ψυχής χιλιάδες ονόματα ζώντων και κεκοιμημένων που του ζητούσαν να εύχεται! Υπέρ υγείας και υπέρ αναπαύσεως!
Δόθηκε σε μια διαφορετική μάχη και με άλλα μέσα και με όχημα πλέον τον ίδιο τον εαυτό του. Πάντα, σε μια πορεία, εδάφους αέρος! Ήθελε πάντα να πετάξει!
Τίποτε δεν τον κρατούσε στην γη και τα γήινα!