Μερικοί άνθρωποι ματιάζουν. Αυτό γίνεται, γιατί έχουν κρυφή ή φανερή ζήλια για τα κατορθώματα και τα φυσικά ή επίκτητα χαρίσματα των άλλων. Η ζήλια δίνει δικαίωμα στον πονηρό, τον πατέρα του μίσους και της ζήλιας, να κάνει κακό σ' αυτόν που είναι αντικείμενο ζήλιας.
Οι προσευχές του ξεματιάσματος, που κάνουν οι ξεματιάστρες,καθώς είναι μυστικές και μεταφέρονται στις επόμενες γενεές από στόμα σε στόμα, κρύβουν κάτι πονηρό. Αν ήταν ευεργετικές, γιατί να μην τις γνωρίζουν και οι άλλοι για να βοηθούν τους συνανθρώπους τους; Γιατί η δύναμή τους χάνεται, όταν δε μεταδοθούν σωστά, ή όταν δημοσιοποιηθούν; Εδώ μιλάμε για μια μορφή μαγείας. Πολλές απ' αυτές είναι αθώες, οι περισσότερες όμως που είναι κι άγνωστες, είναι επιλήψιμες. Μερικές καλούν μαζί με το Χριστό και αερικά! Μερικές έχουν αποτελέσματα, όταν γίνονται σε τρίστρατα! Κάποιες έχουν κατάρες! Μαζί με τις ευχές υπάρχει και τελετουργία με αντικείμενα, όπως φύλλα ελιάς και νερό, που σ' αυτό στάζουν λάδι.
Η δύναμη της ευχής δημιουργεί ακόμη εγωισμό στη γνώστριά της. Συνήθως οι γυναίκες ξεματιάζουν. Μήπως αυτό είναι υπόλειμμα της εποχής της ειδωλολατρίας με τις ιέρειες;
Η Εκκλησία μας δέχεται την ευχή της βασκανίας, που τη διαβάζει ο ιερέας. Χωρίς ιερέα επιτρέπεται μόνο γνωστή προσευχή, όπως το «Πάτερ ημών» χωρίς τελετουργικά.
Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α' Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ. 189), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου