Σε απομακρυσμένους οικισμούς της όμορφης ορεινής Δυτικής Φθιώτιδας περιόδευσε τις πρώτες ημέρες του Δεκαπενταυγούστου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, όπου και χοροστάτησε στις Ιερές Παρακλήσεις στην Υπεραγία Θεοτόκο, επικοινωνώντας πνευματικά και ευχετικά με τους λιγοστούς κατοίκους των χωριών και τους παραθεριστές, οι οποίοι αυτές τις ημέρες ευρίσκονται στο χωριό τους. Ο κ. Συμεών την δεύτερη Ιερά Παράκληση για τον φετινό Δεκαπενταύγουστο τέλεσε στον Πύργο Υπάτης και στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου οι κάτοικοι με προεξάρχοντα τον Πρόεδρο του χωριού κ. Νικόλαο Ζησάκη και εκ μέρους των πιστών τον κ. Αθανάσιο Ραφτόπουλο υποδέχθηκαν με αγάπη και σεβασμό τον Σεβασμιώτατο. Στο κήρυγμά του ο κ. Συμεών αναφέρθηκε στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και χαρακτηριστικά ανέφερε: «Μέσα λοιπόν σε αυτό τον κυκεώνα της πορείας της ζωής μας έχουμε μία «σταθερά» κι αυτή η «σταθερά» είναι η Παναγία μας. Έχουμε ένα σταθερό λιμάνι, ένα σταθερό καταφύγιο, ένα σταθερό απάγκιο, ένα σταθερό φάρο, έχουμε ένα σταθερό σημείο αναφοράς το οποίο μας υπενθυμίζει ότι είμαστε άνθρωποι, ότι είμαστε παιδιά μιας μάνας γλυκιάς που μας αγαπά όλους, ότι είμαστε αδέρφια μεταξύ μας κι ότι δεν είμαστε τελείως ορφανοί, ότι δεν έχουμε μείνει τελείως μόνοι αλλά έχουμε την Παναγία να είναι η μεταβολή των θλιβομένων, να είναι η απαλλαγή των ασθενούντων, να είναι η παρηγοριά όλων των πονεμένων ανθρώπων κι αυτό να μην το απεμπολήσουμε ποτέ και ιδιαίτερα σε στιγμές θλίψεως και σε στιγμές απελπισίας. Σε όλους μας κάποια στιγμή μας χτυπάει την πόρτα ο πειρασμός, ο πόνος, η απορία, η διάψευση, το αδιέξοδο. ‘Όλοι μας κάποια στιγμή θα βρεθούμε μπροστά σε γιατί τα οποία δεν θα μπορούμε να απαντήσουμε, μπροστά σε ερωτήματα τα οποία δεν μπορούμε καν να εξηγήσουμε, μπροστά σε προβλήματα τα οποία δεν τα περιμένουμε. Ενώπιον λοιπόν αυτών των βεβαιωμένων προκλήσεων να μην ξεχάσουμε ότι έχουμε «σημείον αναφοράς» και αυτό είναι η Παναγίας μας».
Κλείνοντας ο Σεβασμιώτατος το κήρυγμά του ανέφερε:
«Σας ευχαριστώ όλες και όλους για τη θαλερή και από καρδιάς υποδοχή σήμερα. Αισθάνομαι το χρέος και την τιμή να διακονώ τη Θεόσωστο αυτή επαρχία και γι αυτό προσέρχομαι ως ταπεινός προσκυνητής στον Ιερό αυτό Ναό. Είναι για την ταπεινότητά μου ευτυχία να εισέρχομαι και να ιερουργώ στους Ναούς του τόπου μας. Αναψύχεται η καρδιά μας ενώπιον της εικόνος της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, της μάνας όλων μας. Σε αυτήν προσφεύγουμε σε κάθε στιγμή της βιοτής μας, εναποθέτοντας τις αγωνίες, τις προσευχές, τις ελπίδες μας. Είναι η γλυκιά μάνα που με τη σιωπή της διδάσκει, παραμυθεί, στηρίζει κάθε αναγκεμένη καρδιά. Σε αυτά τα χρόνια διερχόμενος τα χωριά μας αλλά και τις πόλεις της Φθιώτιδας βλέπω καθάριες ψυχές που σέβονται τα νάματα των ιερών παρακαταθηκών μας και δέομαι νυχθημερόν, όπως και όλη η Εκκλησία, για τη κατά Θεόν πρόοδο πάντων ημών. Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω όλες τις μανάδες του κόσμου που κοπιάζουν, που εύχονται και προσεύχονται για κάθε άνθρωπο. Μνεία ποιώ για τους μόνιμους κατοίκους και του χωριού σας, το χέρι των οποίων φιλώ ευλαβικά!» Τον Σεβασμιώτατο προσφώνησαν εκ μέρους του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, ο κ. Αθανάσιος Ραφτόπουλος διερμηνεύοντας τα ομόθυμα αισθήματα ευγνωμοσύνης του χωριού, καθώς και ο Πρόεδρος της κοινότητας κ. Νικόλαος Ζησάκης ο οποίος αναφέρθηκε στην ιστορία του χωριού και επέδωσε στον Σεβασμιώτατο δύο συλλεκτικές εκδόσεις, ενώ τα παιδιά του χωριού προσέφεραν στον Σεβασμιώτατο μία όμορφη ανθοδέσμη. Ιδιαίτερα επεσήμαναν οι κάτοικοι του Πύργου ότι η προηγούμενη αρχιερατική ιεροπραξία στην ενορία τους είχε γίνει το 1972, όταν ο μακαριστός Φθιώτιδος κυρός Δαμασκηνός εγκαινίασε τον Ναό της Ενορίας.