ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Ρωμαίους (ιβ΄ 6-14)
Αδελφοί, έχοντες χαρίσματα κατά την χάριν την δοθείσαν ημίν διάφορα, είτε προφητείαν, κατά την αναλογίαν της πίστεως, είτε διακονίαν, εν τη διακονία, είτε.. ο διδάσκων, εν τη διδασκαλία, είτε ο παρακαλών, εν τη παρακλήσει, ο μεταδιδούς, εν απλότητι, ο προϊστάμενος, εν σπουδή, ο ελεών, εν ιλαρότητι.
Η αγάπη ανυπόκριτος. αποστυγούντες το πονηρόν, κολλώμενοι τώ αγαθώ, τη φιλαδελφία εις αλλήλους φιλόστοργοι, τη τιμή αλλήλους προηγούμενοι, τη σπουδή μη οκνηροί, τώ πνεύματι ζέοντες, τώ Κυρίω δουλεύοντες, τη ελπίδι χαίροντες, τη θλίψει υπομένοντες, τη προσευχή προσκαρτερούντες, ταίς χρείαις των αγίων κοινωνούντες, την φιλοξενίαν διώκοντες.
Ευλογείτε τους διώκοντας υμάς, ευλογείτε και μη καταράσθε.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Αδελφοί, έχοντες χαρίσματα διαφορετικά, σύμφωνα με την χάριν που μας εδόθηκε, ας τα χρησιμοποιήσωμεν, εάν προφητείαν, ανάλογα με την πίστιν μας, εάν υπηρεσίαν, εις το έργον της υπηρεσίας, ο διδάσκαλος, εις την διδασκαλίαν, εκείνος που παρηγορεί, εις την παρηγορίαν, εκείνος που δίνει κάτι, ας το κάνη με γενναιοδωρίαν, εκείνος που είναι προϊστάμενος, ας εργάζεται με ζήλον, εκείνος που ελεεί, ας ελεή με χαράν.
Η αγάπη να είναι ειλικρινής. Μισείτε το κακόν και προσκολάσθε εις το καλόν. Ως πρός την αδελφικήν αγάπην, να είσθε γεμάτοι στοργήν ο ένας πρός τον άλλον· να μη είσθε οκνηροί ως πρός τον ζήλον, να είσθε κατά το πνεύμα θερμοί, να υπηρετήτε τον Κύριον, να χαίρετε διά την ελπίδα σας, να έχετε υπομονήν εις την θλίψιν, να επιμένετε εις την προσευχήν, να συμμετέχετε εις τάς ανάγκας των χριστιανών, την φιλοξενίαν να επιδιώκετε.
Ευλογείτε εκείνους που σας διώκουν, ευλογείτε και μη καταράσθε.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Κατά Ματθαίον (θ΄ 1-8)
Τώ καιρώ εκείνω, εμβάς ο ᾿Ιησούς εις πλοίον διεπέρασε και ήλθεν εις την ιδίαν πόλιν. Και ιδού προσέφερον αυτώ παραλυτικόν επί κλίνης βεβλημένον· και ιδών ο Ιησούς την πίστιν αυτών είπε τώ παραλυτικώ· θάρσει, τέκνον· αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου.
Καί ιδού τινες των γραμματέων είπον εν εαυτοίς· ούτος βλασφημεί.
Καί ιδών ο ᾿Ιησούς τάς ενθυμήσεις αυτών είπεν· ίνα τι υμείς ενθυμείσθε πονηρά εν ταίς καρδίαις υμών; Τι γάρ εστιν ευκοπώτερον, ειπείν, αφέωνταί σου αι αμαρτίαι, ή ειπείν, έγειρε και περιπάτει; Ίνα δε ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός του ανθρώπου επί της γής αφιέναι αμαρτίας τότε λέγει τώ παραλυτικώ· εγερθείς άρόν σου την κλίνην και ύπαγε εις τον οίκόν σου.
Καί εγερθείς απήλθεν εις τον οίκον αυτού. ιδόντες δε οι όχλοι εθαύμασαν και εδόξασαν τον Θεόν τον δόντα εξουσίαν τοιαύτην τοίς ανθρώποις.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Τον καιρό εκείνο, εμπήκε ο ᾿Ιησούς εις πλοιάριο, επέρασε απέναντι και ήλθεν εις την δική του πόλιν. Και του έφεραν ένα παράλυτον, ξαπλωμένον σε ένα κρεββάτι. Ο Ιησούς όταν είδε την πίστιν τους, είπε εις τον παράλυτον, «Έχε θάρρος, παιδί μου. Σου συγχωρούνται αι αμαρτίαι σου».
Καί μερικοί από τους γραμματείς είπαν μέσα τους, «Αυτός βλασφημεί».
Ο δε Ιησούς, επειδή κατάλαβε τάς σκέψεις των, , είπε, «Γιατί σκέπτεσθε πονηρά μέσα στην καρδιά σας; Τι είναι ευκολώτερον να πώ «Σού συγχωρούνται αι αμαρτίαι σου» ή να πώ «Σήκω επάνω και περπάτει»; Αλλά διά να μάθετε ότι ο Υιός του ανθρώπου έχει εξουσίαν να συγχωρή αμαρτίας επί της γής», - τότε λέγει εις τον παράλυτον, «Σήκω επάνω, πάρε το κρεββάτι σου και πήγαινε εις το σπίτι σου».
Αυτός εσηκώθηκε και επήγε εις το σπίτι του. Όταν είδεν αυτό ο κόσμος, εθαύμασε και δόξασε τον Θεόν, που έδωσε τέτοιαν εξουσίαν εις τους ανθρώπους.