Η μητέρα μιας κοπέλας είχε καρκίνο και βρισκόταν στο νοσοκομείο. Ήταν σ’ ένα δωμάτιο μαζί με τους άλλους ασθενείς και περίμενε την εγχείριση. Πολύ σπάνια άνθρωπος έβγαινε ζωντανός απ’ αυτό το δωμάτιο.
Μαζί με μία φίλη της αυτή η κοπέλα πήγε στον πατέρα Σεραφείμ [1866-1949] για να του πει τον πόνο της. Αλλά στην πόρτα, στο σπίτι του Γέροντα στην Βίριτσα (μικρή πόλη της Ρωσίας,κοντά στην Αγία Πετρούπολη), ήταν κολλημένο το χαρτί που έλεγε:
«Ο Γέροντας δεν δέχεται επισκέπτες».
Η κοπέλα δεν ήξερε τι να κάνει και άρχισε να κλαίει. Ξαφνικά βγήκε η βοηθός του Γέροντα και της είπε:
–Ο Γέροντας με έστειλε. Έχετε μεγάλο πόνο. Γράψτε το πρόβλημά σας σε χαρτάκι.
Το όνομα της ασθενούς ο πατήρ Σεραφείμ έγραψε στο τετράδιό του όπου συνήθως έγραφε τα ονόματα για μνημόνευση και στην κοπέλα είπε:
–Νά προσεύχεσαι. Η μητέρα σου θα επιστρέψει.
Μετά η μοναχή έδωσε στην κοπέλα ένα πρόσφορο από τον Γέροντα και της είπε ότι ο πατήρ Σεραφείμ θέλει να το μοιράσει σε όλους που είναι στο νοσοκομείο στο ίδιο δωμάτιο μαζί με την μητέρα της.
Όταν η κοπέλα έκανε αυτό που είχε προστάξει ο Γέροντας, συνέβη το εξής. Έγιναν ξανά εξετάσεις και οι γιατροί δεν βρήκαν σε κανέναν απ’ αυτούς που ήταν σ’ αυτό τα δωμάτιο κύτταρα καρκίνου. Ήταν πραγματικά ένα θαύμα. Όλοι που έφαγαν από τον «άρτο της ζωής», που τους έστειλε ο Γέροντας, γύρισαν στα σπίτια τους υγιείς.
Η μητέρα αυτής της κοπέλας έζησε μετά πολλά χρόνια και πέθανε στην ηλικία ογδόντα τριών ετών.
Από το βιβλίο “Σεραφείμ της Βίριτσα, Ο νεοφανής άγιος της Ρωσικής Εκκλησίας” των εκδόσεων “Ορθόδοξος Κυψέλη”.