Μόνο ο λόγος των ανθρώπων που ζουν εν Αγίω Πνεύματι έχει αυτή την αληθινή δύναμη που αιχμαλωτίζει την καρδιά αυτών που τον ακούνε.
Είναι η δύναμη του Θεού, η δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι όταν γίνονται μέτοχοι αυτής της δύναμης αγιάζονται, αποκτούν καθαρή καρδιά, την αγάπη προς το καλό και την αλήθεια και μισούν το κακό και το ψεύδος. Μόνο στην καρδιά τέτοιων ανθρώπων αποκαλύπτεται η δύναμη του Θεού και η δύναμη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί μέσα τους.
Αυτή η δύναμη αιχμαλωτίζει την καρδιά των ανθρώπων.
”Μπορεί κανείς να είναι πάντα σιωπηλός, να μην μιλάει, να μην κηρύττει. Μπορεί να μην έχει την ικανότητα του λόγου και ταυτόχρονα να αγγίζει την καρδιά των ανθρώπων, να μπαίνει βαθιά μέσα της. Και χωρίς να έχουμε την ικανότητα του λόγου, μέσα στη σιωπή, αν οι πράξεις μας φανερώνουν την καλοσύνη μας, την ταπείνωση της καρδιάς, την δύναμη της πίστης και την αγάπη, τότε εκπέμπουμε τέτοια ευωδία σαν το τριαντάφυλλο.
Το τριαντάφυλλο δεν μιλάει αλλά μοσχοβολάει δυνατά. Το ίδιο και εμείς πρέπει να μοσχοβολάμε, να εκπέμπουμε την πνευματική ευωδία, την ευωδία του Χριστού.
Να ακούγεται από μακριά το άρωμα των πράξεών μας – καλών, καθαρών, δίκαιων και γεμάτων αγάπη.
Μόνο έτσι μπορεί να φανερωθεί η Βασιλεία του Θεού η οποία υπάρχει μέσα στην καρδιά μας, να φανερωθεί όχι εν λόγω αλλά εν δυνάμει. Αμήν.
***
Ένας από τους τελεταίους λόγους του Αγίου Λουκά Κριμαίας, στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Συμφερουπόλεως, Κριμαίας:
“Είναι εύκολο να είσαι καταδιωγμένος; Είναι εύκολο να περνάς από τη στενή πύλη και από το δρόμο με αγκάθια;” Θα με ρωτήσετε με απορία. Στην καρδιά σας ίσως φωλιάσει η αμφιβολία, αν είναι ελαφρύς ο σταυρός του Χριστού. Εγώ όμως θα σας πω: “Ναί, ναί! Είναι ελαφρύς, εξαιρετικά ελαφρύς.” Και γιατί είναι ελαφρύς; Γιατί είναι εύκολο να τον ακολουθείς σ΄αυτό τον αγκαθωτό δρόμο; Διότι δεν θα προχωράς μόνος σου. Θα σε συνοδεύει ο ίδιος ο Χριστός. Διότι το άπειρο έλεός Του θα σε ενδυναμώνει, όταν θα λυγίζεις από το βάρος του σταυρού. Διότι ο ίδιος θα σε στηρίζει, θα σε βοηθάει να σηκώνεις το σταυρό σου.
Δεν μιλάω μόνο από γνώση, αλλά και από προσωπική εμπειρία. Πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι όταν προχωρούσα σ΄αυτόν τον δύσκολο δρόμο, όταν σήκωνα το βαρύ σταυρό του Χριστού, δεν τον ένιωθα βαρύ και ο δρόμος αυτός ήταν ο δρόμος της χαράς, επειδή το ένιωθα απόλυτα και το διαισθανόμουν ότι δίπλα μου πορεύεται ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός και ότι με βοηθάει να σηκώνω το σταυρό μου. Ήταν βαρύ το φορτίο αλλά το θυμάμαι σα να ήταν λαμπρή χαρά, σα να ήταν ευλογία του Κυρίου. Διότι ο Κύριος είναι ελεήμων για όλους τους ανθρώπους που σηκώνουν το σταυρό τους… δεν θα εγκαταλείψει μόνο του εκείνον που πήρε το σταυρό του και Τον ακολούθησε, αλλά θα πορεύεται δίπλα του, θα είναι στήριγμα στο δρόμο του και θα τον ενδυναμώνει με τη χάρη Του.
Να θυμάστε τα άγια λόγια Του, διότι κρύβεται μεγάλη αλήθεια σ΄ αυτά: “Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. Άρατε τον ζυγόν μου εφ΄ υμάς και μάθετε απ΄ εμού, ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών. Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν’’.
Όλους εσάς, όλους που πίστεψαν στον Κύριο καλεί να Τον ακολουθήσετε, να σηκώσετε το φορτίο του, το σταυρό Του.
Μη φοβάστε, λοιπόν. Προχωρείτε με θάρρος. Μη σας φοβίζουν οι επιθέσεις του διαβόλου, που σας εμποδίζει να να προχωρείται στο δρόμο αυτό.
Φτύστε το διάβολο, διώξτε τον με το σταυρό του Κυρίου, στο όνομά Του.»
***
Να έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό γιατί ξέρει καλύτερα από όλους τι είναι το καλύτερο για τη σωτηρία μας.
Γι αυτό ας παραδώσουμε τη ζωή μας στον Κύριο και ας παραδοθούμε στο άγιο θέλημά Του… “Άγνωστοι αι βουλαί του Κυρίου!”.
***
O κόσμος καταδιώκει τους Αγίους, δεν βλέπει, δεν αντιλαμβάνεται το μεγαλείο τους, την Αγιότητά τους. Την Αγιότητά τους την βλέπει μόνον ο Θεός. Όμως, εάν αυτοί είναι παιδιά του Θεού, αδέλφια του Χριστού, εάν τα ονόματά τους έχουν γραφτεί στο Βιβλίο της Ζωής του Θεού, άραγε δεν πρέπει εμείς να μεριμνούμε ώστε να διακρίνουμε ανάμεσα στους ανθρώπους που μας περιβάλλουν εκείνους οι οποίοι είναι Άγιοι ενώπιον του Θεού;
Ασφαλώς, ασφαλώς. Οπωσδήποτε πρέπει να μάθουμε να διακρίνουμε τους Αγίους και να τους ξεχωρίζουμε από εκείνους οι οποίοι αποκαλούν τους εαυτούς τους Αγίους, γιατί και τέτοιοι υπάρχουν πολλοί.
Ο Άγιος Λουκάς Κριμαίας ο Ιατρός υπέμεινε τα πάντα με πολλή πίστη στο Θεό. Σ’ ένα από τα γράμματά του έγραφε στο γιό του: «Αγάπησα το μαρτύριο, το οποίο τόσο παράξενα καθαρίζει την ψυχή»…