Ο Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος, το εσπέρας της Τετάρτης 19 Μαρτίου 2025, τέλεσε την ακολουθία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων στον Ιερό Ναό Γενεσίου της Θεοτόκου Πολυδαμίου.
Στην ομιλία του ο σεπτός Ποιμενάρχης ανέφερε:
“Ήδη βρισκόμαστε στη μέση της Δευτέρας εβδομάδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και οδηγούμαστε προς το τέλος της, ώστε την προσεχή Κυριακή να προσκυνήσουμε τον Τίμιο Σταυρό, στο μέσον δηλαδή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μιας πορείας πολύ όμορφης μέσα στην Εκκλησία, αλλά και πολύ αγωνιστικής. Είναι όμορφη αυτή η πορεία, διότι στην καθημερινότητά μας, αδελφοί μου, υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα, και η Εκκλησία έρχεται να μας τα υπενθυμίσει. Να μας τα υπενθυμίσει, ώστε να μας εισαγάγει, μέσω της νηστείας, της προσευχής, της εγκράτειας, και των πολύ όμορφων, κατανυκτικών Ακολουθιών, σε μία πορεία πνευματικού αγώνα. Πρέπει να έχουμε τη σκέψη ότι ευρισκόμαστε στο στάδιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Όταν λέμε «στάδιο», σημαίνει αγώνας, σημαίνει αγώνισμα πνευματικό. Αυτή η σκέψη μας συνδέει με τη συνείδηση ότι διανύουμε την ευλογημένη περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και προσπαθούμε να ανακτήσουμε το πρωτόκτιστο κάλλος, την ομορφιά που είχε ο άνθρωπος όταν κοινωνούσε με τον Θεό, όταν ζούσε ταυτισμένος με τον Θεό και με τη ζωή Του. Μην νομίζετε ότι αυτά που σας λέγω είναι δύσκολα. Δύσκολα δεν είναι· εμείς τα έχουμε κάνει δύσκολα. Είναι δυνατόν ο άνθρωπος να κατορθώσει να ζει με τη ζωή του Θεού μέσα στη ζωή του. Και αυτό δεν είναι μια υπερκόσμια σκέψη, ούτε ακατόρθωτη. Διότι ο Θεός είναι στη γη, έγινε άνθρωπος, ενανθρώπησε, έγινε ίδιος με εμάς. Άρα, η διαφορά Θεού και κόσμου δεν υφίσταται πλέον. Ο Θεός κατέβηκε στη γη και έτσι μπορούμε να κοινωνούμε μαζί Του. Κοινωνούμε με τον Θεό διά της προσευχής μέσα στην Εκκλησία. Κοινωνούμε με τον Θεό με το Σώμα και το Αίμα Του, όταν μεταλαμβάνουμε στη Θεία Λειτουργία. Δεν είναι μόνο η συνομιλία και η συνεύρεση με τον Θεό μέσω της προσευχής, αλλά είναι και η μετοχή μας στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Όταν λαμβάνουμε τον Χριστό μέσα μας, τότε ολοκληρωνόμαστε ως άνθρωποι. Γι’ αυτό και η νηστεία, η σωματική εγκράτεια, μας διδάσκει ότι μπορούμε να ζούμε με λιγότερα υλικά αγαθά, διότι ο αληθινός χορτασμός προέρχεται από τον Λόγο του Θεού. Πρέπει, όμως, να προσέχουμε να μην αντικαταστήσουμε τη νηστεία με δίαιτα, γιατί αυτό είναι πειρασμός, μία εκκοσμίκευση. Ο Χριστιανός που τηρεί τις νηστείες της Εκκλησίας – την Τετάρτη και την Παρασκευή όλο τον χρόνο, την εγκράτεια του Σαββάτου το απόγευμα, τη νηστεία των Χριστουγέννων, της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, της Παναγίας – και όταν έχει μέτρο στη ζωή του, στο φαγητό, στις σκέψεις και στις διαθέσεις του, τότε μπορεί πράγματι να κατευνάσει τη ζωή του και να την απελευθερώσει από τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Ο αγώνας της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι να επανεύρουμε το πρωτόκτιστο κάλλος, την ομορφιά μας. Και η ομορφιά μας δεν είναι δική μας, αλλά μας τη δίνει ο Θεός. Ο Θεός είναι ο Δημιουργός του κόσμου, και η λέξη «κόσμος» σημαίνει κόσμημα, ομορφιά. Επομένως, και η δική μας ομορφιά, αφού είμαστε μέρος της δημιουργίας του Θεού, προέρχεται από Εκείνον. Οι Ακολουθίες αυτής της περιόδου έχουν αυτόν τον σκοπό: να μας βοηθήσουν να επανατοποθετηθούμε στη σχέση μας με τον Θεό, να μας εισαγάγουν στο μυστήριο της σωτηρίας μας. Διότι δεν μπορούμε να σωθούμε μόνοι μας· χρειαζόμαστε τον Θεό. Δεν μπορούμε να είμαστε «κόσμος», δηλαδή κόσμημα, μόνοι μας· χρειαζόμαστε τον Θεό. Μέσα σε αυτή τη διάσταση πορεύεται ο άνθρωπος, με αγώνα, με αγωνία, με προσωπικό κόπο, για να επανεύρει το πρωτόκτιστο κάλλος, δηλαδή τη σχέση του με τον Θεό. Οι Ιερές Ακολουθίες αυτής της περιόδου είναι πιο πυκνές: το Μεσονυκτικό, ο Όρθρος, οι Ώρες, ο Εσπερινός, οι Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες, οι Χαιρετισμοί της Παναγίας, η Θεία Λειτουργία του Σαββάτου και της Κυριακής, η οποία είναι ένας ωραίος σταθμός μέσα στον πνευματικό αγώνα της προηγούμενης εβδομάδος.