Χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ τελέστηκε την Κυριακή 23 Μαρτίου 2025 ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Γ΄ Εβδομάδος των Νηστειών (της Σταυροπροσκυνήσεως), στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς, συγχοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αχελώου κ. Νήφωνος, βοηθού Επισκόπου και Πρωτοσυγκέλλου της τοπικής Εκκλησίας. Κατά την διάρκεια του Εσπερινού, εψάλησαν και οι Χαιρετισμοί προς τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου μας. Τον Θείο Λόγο κήρυξε, όπως κάθε Κυριακή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ ο οποίος αναφέρθηκε στη θεολογική σημασία και τη θέση του Σταυρού του Χριστού στην Εκκλησία και στην ιστορία του κόσμου. Ο Σεβασμιώτατος σημείωσε ότι ο Σταυρός Κυρίου μας είναι το ακαταμάχητο όπλο του κάθε πιστού και η δύναμη που διασφαλίζει τη σωτηρία του ανθρώπου, καθώς μέσω της θυσίας του Χριστού καταργήθηκε η αμαρτία και νικήθηκε ο διάβολος. «Ο Σταυρός Του έγινε το θριαμβευτικό άρμα του νικητή, επάνω στο οποίο έδεσε τους δαίμονες και τους έσυρε νικημένους σε θριαμβευτική πομπή». «Ο Σταυρός του Κυρίου» «είναι στερεωμένος στην καρδιά της Εκκλησίας. Είναι στο κέντρο της ιστορίας του σύμπαντος κόσμου», είπε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος, συμπληρώνοντας πως «ο Εσταυρωμένος είναι το κέντρο της ιστορίας του κόσμου». «Ο Γολγοθάς αποβαίνει το υψηλότερο σημείο του κόσμου. Ο Σταυρός του Χριστού, το κέντρο του κόσμου». «Με τον Σταυρό αντιμετωπίζουμε και τους πειρασμούς τις επιθέσεις του πονηρού», είπε στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, υπογραμμίζοντας πως «είναι παρών ο Σταυρός στη ζωή μας. Συνοδεύει πάντα την Εκκλησία μας στην πορεία της μέσα στον παρόντα κόσμο. Δεν διαχωρίζεται από την Ανάσταση, γιατί ο Σταυρός οδηγεί στην Ανάσταση και η Ανάσταση προϋποθέτει τον Σταυρό». Στη συνέχεια τόνισε πως η θεολογική ερμηνεία του Σταυρού αρχίζει από τη βιβλική προτύπωσή Του στην Παλαιά Διαθήκη, όπως οι στρατοπεδεύσεις του λαού του Ισραήλ στην έρημο, που στρατοπέδευε πάντα σε σχήμα Σταυρού, αλλά και το χάλκινο φίδι που έσωζε τους Ισραηλίτες από τα θανατηφόρα φίδια. «Το χάλκινο φίδι είναι μία ακόμη προτύπωση του Εσταυρωμένου Κυρίου μας στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης. Έμοιαζε με τα άλλα φίδια, αλλά δεν είχε δηλητήριο. Έτσι και ο Μονογενής Υιός του Θεού πήρε την ανθρώπινη φύση, χωρίς όμως το δηλητήριο της αμαρτίας, γιατί ήταν ο μόνος αναμάρτητος. Με το θάνατό Του επάνω στο Σταυρό, έγινε ο μόνος λυτρωτής των ανθρώπων, που το θανατηφόρο δηλητήριο της αμαρτίας τους οδηγούσε στον αιώνιο θάνατο», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος. Έκανε, επίσης αναφορά και στην προαιώνια ύπαρξη του Σταυρού, υπογραμμίζοντας πως η σωτηρία των ανθρώπων ήταν από την αρχή της δημιουργίας ενταγμένη στο σχέδιο του Παναγίου Θεού μας. Επεσήμανε πως ο Σταυρός εμφανίζεται ως σύμβολο της νίκης του Χριστού, όχι μόνο στη ζωή και τη διδασκαλία Του, αλλά και στην επερχόμενη Δευτέρα Παρουσία Του, που θα συνοδευτεί από τη φανέρωση του Σταυρού στον ουρανό, όπως, άλλωστε, περιγράφεται τόσο στην Αποκάλυψη του Ευαγγελιστού Ιωάννου, όσο και στα κείμενα των Ιερών Ευαγγελίων. Τόνισε, επίσης, ότι ο Σταυρός για τους χριστιανούς, είναι το σημείο της θυσίας και της σωτηρίας, καθώς με την Ανάσταση του Χριστού νικήθηκε ο θάνατος και ανοίχτηκαν οι πύλες του Παραδείσου. «Θα φανερωθεί στους ουρανούς ολόλαμπρος ο Τίμιος Σταυρός», επεσήμανε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος και συνέχισε: «Το ότι θα Τον δουν και αυτοί που Τον σταύρωσαν, που Τον λόγχισαν, που Τον αρνούνται, που Τον υβρίζουν, σημαίνει ότι ο Κύριος θα έρθει όχι μόνο με το Σταυρό Του, αλλά έχοντας και τα σημάδια των πληγών Του. Τις πληγές που προκάλεσαν τα καρφιά και η λόγχη, τα σημάδια της Σταύρωσης, θα τα φέρει ο Κύριος και μετά το τέλος της ιστορίας στην ατελεύτητη αιωνιότητα. Τα σημάδια αυτά θα τα φέρει στην αιωνιότητα, για να θυμίζουν τον αιώνιο θρίαμβό Του επί του θανάτου». Τονίζοντας ότι «ο Σταυρός είναι το αιώνιο και αθάνατο μνημείο της Αγάπης του Θεού, η πιο τρανή απόδειξη, το αλάνθαστο και έξοχο μέτρο της», υπογράμμισε: «Άπειρη η αγάπη του Θεού, άπειρες και οι διαστάσεις του Σταυρού. Καλούμεθα, λοιπόν, να χρησιμοποιούμε τη δύναμη του Σταυρού στον καθημερινό μας αγώνα. Στις μάχες που δίνουμε και στο πιο σπουδαίο πεδίο που είναι η καρδιά μας».