Ο Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος, το εσπέρας της Πέμπτης 29 Αυγούστου 2024, χοροστάτησε στην ακολουθία του Εσπερινού επί τη ιερά μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Αλεξάνδρου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Καρδίτσης. Ακολούθησε η λιτάνευση της εικόνας στην πλατεία Γιολδάση και η ευλόγηση των άρτων.
Στο κήρυγμά του ο σεπτός Ποιμενάρχης απευθυνόμενος στους ευσεβείς πιστούς, ανέφερε:
«Πάντοτε στις εορτές των Αγίων της Πίστεώς μας αδερφοί μου, ανάγεται η μνήμη τους, εις την πνευματική σφαίρα της Εκκλησίας, είτε εμείς εδώ κάτω έχουμε καύσωνα, είτε χειμώνα βαρύ, είναι λαμπρά η Πανήγυρις του Αγίου, των Αγίων της Πίστεως. Και η Εκκλησία απόψε μας συναγάγει όλους μας για να εορτάσουμε έναν μεγάλο πατέρα της. Είναι ο Άγιος Αλέξανδρος, δημοφιλής και λαοφιλής Άγιος, που όντως έχει ευλογηθεί η πόλη μας να έχει ναό επ’ ονόματί του, κάτι σπάνιο, ο οποίος έζησε την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης ήταν ο Μεγάλος Κωνσταντίνος και βέβαια ο Άγιος Αλέξανδρος ήταν διάδοχος του Αγίου Μητροφάνους, ενός πράγματι αγιωτάτου διδασκάλου και πατρός της Εκκλησίας, ο οποίος εξαιτίας της μεγάλης του ηλικίας δεν μπορούσε να συμμετάσχει στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο, γι’ αυτό και έστειλε ως εκπρόσωπό του τον πρεσβύτερο τότε της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολεως, τον Αλέξανδρο. Μετά από το τέλος της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου και της επιστροφής του Αλεξάνδρου στην Κωνσταντινούπολη από τη Νίκαια της Βιθυνίας, το 325 μ.Χ., άγγελος Κυρίου ενημερώνει τον Άγιο Μητροφάνη, περί των αποτελεσμάτων της Ιεράς Συνόδου και της συμβολής του Αγίου Αλεξάνδρου στις αποφάσεις της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου. Και ήταν σύνηθες εάν διαβάσουμε τα πρακτικά των Οικουμενικών Συνόδων, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι τοπικών εκκλησιών να εκπροσωπούνται από πρεσβυτέρους των τοπικών εκκλησιών όπου διακείμαναν. Εκεί στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο όπως όλοι γνωρίζουμε, καθιερώθηκε το δόγμα της Θεότητας του Ιησού Χριστού, διότι ο Άρειος και οι αρειαλιστές επίστευαν και ομολογούσαν και δίδασκαν ότι ««ην χρόνος ότε ουκ ην»». Δηλαδή υπήρχε προτέρα κατάστασις κατά την οποία ο Υιός, δεν ήταν, δεν προϋπήρχε μαζί με τον Πατέρα. Αυτό σημαίνει όμως ότι έχουμε ενώπιών μας τον Υιό υποδεέστερα του Πατρός, κτίσμα του Πατρός, όχι φως εκ φωτός αληθινών, ομοούσιων με τον Πατέρα και έχουμε και εισαγωγή διαρχίας, αλλά και κτιστής καταστάσεως μέσα στην Τριαδική Θεότητα. Ο Αλέξανδρος αγωνίστηκε πάρα πολύ για να γίνει γνωστό το δόγμα της Οικουμενικής Συνόδου και να επιβεβαιώσει αυτήν την πίστη της Εκκλησίας σε αυτήν την διδασκαλία της. Και ο άγγελος Κυρίου υπέδειξε στον Άγιο Μητροφάνη ότι ο Αλέξανδρος θα είναι ο διάδοχός του, πράγματα τα οποία ο Άγιος Μητροφάνης τα ανακοίνωσε και ο λαός όταν εκοιμήθη ο Άγιος Μητροφάνης, «Ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ», ανέδειξαν και εξέλεξαν τον Άγιο Αλέξανδρο, Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος συνέχισε το έργο του Αγίου προκατόχου του μέσα στην Εκκλησία.