Πίσω ἀπό τόν ἀνθρώπινο πόνο, τήν πικρή δοκιμασία, τήν κουραστική στενοχώρια καί τή φοβερή θλίψη κρύβεται τό φιλόστοργο μάτι τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἀφύπνιση ἀπό τή ζωή τῆς ὕλης, τῆς ἡδονῆς, τῆς καλοπέρασης καί τοῦ ἀτομισμοῦ θά φέρει τόν ἄνθρωπο στήν πνευματική ἐνατένιση, τήν ὀρθή ὅραση, τήν ἐγνωσμένη μελέτη, στήν ἀπομάκρυνση τοῦ θολοῦ ἄγχους.
Ὁ ἄνθρωπος ἔχει πολλές καί ἄγνωστες ἐσωτερικές δυνάμεις. Μή λυγίζει εὔκολα, μήν πέφτει ἀπερίσκεπτα, μή μένει κάτω, μή κυριεύεται ἀπό τήν ἀπόγνωση.
Μάλιστα δέν νοεῖται χριστιανός ἀπογοητευμένος, ἀνυπόμονος, ἀνέλπιδος, κακομοίρης, κατσούφης καί ἀγνώμων.
Τώρα εἶναι ἡ ὥρα νά φανεῖ ἡ πίστη, νά δοθοῦν ἐξετάσεις, νά κριθεῖ ἡ γνησιότητα τῆς πίστεως τοῦ καθενός. Νά μή μένει σέ λόγια. Στούς πειρασμούς, τίς δοκιμασίες, τίς θύελλες φαίνεται ἡ ἀληθινότητα τοῦ πιστεύω μας.
Ὁ πόνος φανερώνει τή νόσο. Ὁ πόνος μπορεῖ νά γίνει ἰατρός. Εἶναι ἀνάγκη νά πονέσουμε γιά νά συμπονέσουμε.
Ὁ πόνος, εἶναι ἀλήθεια, μπορεῖ νά μαλακώσει τόν ἄνθρωπο καί νά γίνει εὐλογία καί μπορεῖ νά τόν σκληρύνει καί νά τοῦ γίνει μαρτύριο, βάσανο ἤ κατάρα.
Ὅπως λένε, οἱ θερμές ἀκτίνες τοῦ ἥλιου λιώνουν τό κερί καί σκληραίνουν τή λάσπη. Ἔχει ἰδιαίτερη σημασία ἡ ἐλεύθερη βούληση τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Εἶναι πολλοί οἱ λόγοι πού θά ἔπρεπε ὁ ἄνθρωπος ἀνυποχώρητα νά ἀγωνίζεται συνεχῶς. Ἡ ἀπελπισία εἶναι ἀνεπίτρεπτη. Ἡ ὑπομονή εἶναι πάντοτε ἀπαραίτητη. Δέν εἴμαστε μόνοι ἀγωνιζόμενοι στή ζωή.
Ὁ καλός καραβοκύρης στή φουρτούνα φαίνεται, λέει σωστά ὁ λαός μας. Φουρτούνα, συννεφιά, μπόρα εἶναι καί θά περάσει. Ξεφύγαμε κι ἐμεῖς ἀπρόσεκτα.
Καιρός νά ἐπιστρέψουμε πιό συνετά στήν εὐθεία, στό μέσον, τό μέτρο, τή μετρημένη ζωή. Εἶναι μία εὐκαιρία. Μία εὐκαιρία σημαντική.
EKΦPAΣH
ΔIMHNIAIA EKΔΟΣΗ I. ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ ΜΕΤΟΧΙΟΥ Ι. ΜΟΝΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑ
Τεῡχος 166 Σεπτέμβριος, Ὀκτώβριος 2017