Να έρχεσθε εδώ με μεγάλη προθυμία και να αναπέμπετε στο Θεό των όλων τις πρωινές σας προσευχές και εξομολογήσεις, να Τον ευχαριστήτε για τα αγαθά που σας έχει χαρίσει και να Τον παρακαλήτε να λάβετε μεγάλη βοήθεια για να μπορέσετε κατόπιν να τα διατηρήστε…
και έτσι μετά την αναχώρησί σας από εδώ να αρχίζετε ο καθένας την εργασία σας με κάθε ευλάβεια. Ο ένας ας πηγαίνη στην χειρωνακτική εργασία, ο άλλος στη στρατιωτική του υπηρεσία και ο άλλος στις πολιτικές του ασχολίες∙ ο καθένας με φόβο και αγωνία να αρχίζη την εργασία του και έτσι ας διανύη τον καιρό της ημέρας, σαν να οφείλη το εσπέρας να έρθη πάλι εδώ και να αποδώση λόγο στον Κύριο και να ζητήση συγνώμη για τα πταίσματά του. Διότι δεν είναι δυνατόν, και αν ακόμη πάρουμε αμέτρητα ασφαλιστικά μέτρα, να μην πέσουμε σε πολλά και διάφορα σφάλματα∙ ή θα κάνουμε απρεπείς σκέψεις στο νου μας, ή θα δούμε απρεπή θεάματα ή θα ξοδέψουμε τον καιρό μας άσκοπα και στα χαμένα και χωρίς καμμιά ωφέλεια.
Και γι’ αυτό πρέπει κάθε εσπέρα να ζητάμε συγγνώμη για όλα αυτά από τον Κύριο, να καταφεύγουμε στην φιλανθρωπία του Θεού και να Τον παρακαλούμε. Και αφού περάσουμε τη νύκτα με πολλή προσοχή , πάλι έτσι το πρωί να καταφεύγουμε σε εξομολόγησι, ώστε ρυθμίζοντας ο καθένας μας τη ζωή του με τον τρόπο αυτόν, να μπορέσουμε να περάσουμε ακίνδυνα το πέλαγος της παρούσας ζωής και ν’ αξιωθούμε της φιλανθρωπίας του Κυρίου. Και όταν μας καλή η ώρα της συνάξεως, να προτιμούμε από όλα τα άλλα τα πνευματικά και την εδώ σύναξί μας, για να τακτοποιήσουμε με ασφάλεια τα όσα έχουμε αποκτήσει.
( Κατήχησις Η΄, ΕΠΕ 30, 510-512 )
Από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων Ε΄
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Τα νεύρα της ψυχής»