(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Έλεγε μια ιστορία ο αββάς Ιωάννης των Κελλίων·
«Ήταν μια πεντάμορφη και πάμπλουτη πόρνη στην Αίγυπτο και οι άρχοντες μαζεύονταν μελίσσι γύρω της. Μια μέρα περνούσε τυχαία απ’ την εκκλησία και είπε να μπει μέσα.
Ο υποδιάκονος, που φύλαγε την πόρτα, δεν την άφησε λέγοντας·
– Δεν είσαι άξια να μπεις στον οίκο του Θεού, είσαι βρώμικη εσύ.
Ενώ λογομαχούσαν άκουσε τη φασαρία ο επίσκοπος και βγήκε έξω.
Του λέει λοιπόν η κοινή·
– Δεν μ’ αφήνει να μπω στην εκκλησία.
– Δεν είναι μπορετό, επειδή είσαι μαγαρισμένη, της απαντάει.
– Δεν θα ξαναδοθώ, του ψιθύρισε εκείνη γεμάτη κατάνυξη.
– Μόνο αν φέρεις εδώ τα πλούτη σου, θα πιστέψω ότι δεν θα πουληθείς ξανά, επιμένει ο επίσκοπος.
Όταν τάφερε. Τα πήρε εκείνος και τάκαψε στη φωτιά.
Μπήκε αυτή στην εκκλησία κλαίγοντας.
– Αν εδώ μου συνέβη αυτό το πράγμα, εκεί τι με περιμένει; αναρωτήθηκε.
Μετάνιωσε και έγινε σκεύος εκλογής του Θεού».
Απόσπασμα από το βιβλίο του Δημητρίου Τσάμη, «Μητερικόν», τόμος β’, έκδοση Αδελφότητας «Αγία Μακρίνα».