Η Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος υποδέχθηκε χθες την Ιερά και Θαυματουργό Εικόνα της Παναγίας του Όρους των Ελαιών εκ του Παλαιφάτου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, η οποία θα φιλοξενηθεί στην Φθιώτιδα έως τις 10 Δεκεμβρίου.
Το Ιερό Θησαύρισμα υποδέχθηκε ευλαβώς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών στα προπύλαια του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας παρουσία τιμητικού στρατιωτικού αγήματος, του Ιερού Κλήρου, των Αρχόντων της πόλεως και πλήθους πιστών, παρά την ισχυρή βροχόπτωση και κακοκαιρία.
Την Ιερά Εικόνα μετέφερε εκ προσώπου του κωλυομένου Εξάρχου του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα, ο Αρχιμανδρίτης π. Χερουβείμ Μουστάκας.
Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών αναφερόμενος στην εκκλησιαστική εορτή του Γενικού Φιλοπτώχου Ταμείου της Ιεράς Μητροπόλεως και των Ενοριακών Φιλοπτώχων Ταμείων μεταξύ άλλων τόνισε:
«Σήμερα 1η Δεκεμβρίου ημέρα κατά την οποία η Αγία μας Εκκλησία εόρτασε και εορτάζει τη μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου πατρός ημών Φιλαρέτου του Ελεήμονος, Προστάτη και Εφόρου του Γενικού Φιλοπτώχου Ταμείου και των Ενοριακών Φιλοπτώχων Ταμείων, των Κέντρων Ενοριακής Αγάπης, των Ιδρυμάτων και γενικότερα του διακονήματος της αγάπης της τοπικής μας Εκκλησίας, μας ελεεί η Χάρις του Θεού και μας ελεεί η Παναγία του Όρους των Ελαιών, καθώς βρίσκεται ανάμεσα μας, χάρη στην κανονική άδεια και ευλογία, την οποία αρχοντικώς και προφρόνως προσέφερε στη Μητρόπολή μας ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος και η περί αυτόν Αδελφότητα του Παναγίου Τάφου, αλλά και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ήλθε ανάμεσά μας αυτή η Θαυματουργός Εικόνα, προκειμένου να ελεήσει αυτούς που ελεούν, να ελεήσει και να ενισχύσει στο έργο της διακονίας του ελέους και της αγάπης, κάτι το οποίο το έχουμε πολλή ανάγκη, διότι το να διακονεί κανείς τον εμπερίστατο, τον αδύναμο, τον αδελφό του, ο οποίος βρίσκεται σε ταραχή, σε σύγχυση, σε αναστάτωση είναι έργο και ευθυνοφόρο και επίπονο και δύσκολο και πάνω απ’ όλα είναι έργο, το οποίο πρέπει να γίνεται με αγάπη, με συστολή, με σεμνότητα και με φόβο Θεού.
Όταν αυτά χαθούν, τότε το έργο αυτό παύει να είναι εκκλησιαστικό έργο και γίνεται ένα έργο προσωποπαγές, γίνεται ένα έργο που σκανδαλίζει, γίνεται ένα έργο που βλάπτει, γίνεται ένα έργο το οποίο τελικά δεν ωφελεί τον άνθρωπο, δεν ωφελεί ούτε αυτόν ο οποίος το διακονεί, δεν ωφελεί κανέναν απολύτως. Έχουμε λοιπόν πολλή μεγάλη ανάγκη να λάβουμε δύναμη και κουράγιο, να προσευχηθούμε και να εμπνευστούμε από την Παναγία μας, από τους Αγίους μας, από τον Όσιο Φιλάρετο τον Ελεήμονα, προστάτη των κοινωνικοπρονοιακών μας δράσεων, από τον Όσιο Βησσαρίωνα τον Αγαθωνίτη, προκειμένου να επιτελέσουμε τη διακονία μας με όσο το δυνατόν με μεγαλύτερο ενθουσιασμό, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ζήλο αλλά και με όσο το δυνατό μεγαλύτερη υπευθυνότητα.
Και ξέρετε επειδή οι άνθρωποι πάντοτε έχουν να αντιμετωπίσουν έναν μεγάλο εχθρό, κι αυτός ο μεγάλος εχθρός είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, είναι το εγώ μας, είναι οι αδυναμίες μας, είναι οι αναπηρίες μας τα ελαττώματά μας, γι’ αυτό η Αγία μας Εκκλησία τόσο σοφά εδώ και χιλιάδες χρόνια, δυο χιλιάδες χρόνια, έχει προβλέψει δικλείδες ασφαλείας προκειμένου να προστατεύεται και ο εαυτός μας και το έργο του Χριστού από τις δικές μας αδυναμίες και τις δικές μας δυσκολίες.
Γι’ αυτό και όταν κανείς επιλέξει να κινηθεί ακριβώς μέσα σε αυτόν τον ασφαλή χώρο και τον ασφαλή τρόπο, τον οποίο έχει προβλέψει η Εκκλησία μας με τις δομές της, με τους θεσμούς της, με τα ιδρύματα της, με τον τρόπο της τον διαφανή, ξεκάθαρο και φωτεινό με τον οποίο λειτουργεί, τότε κι αν ακόμα κάνεις μέσα σε αυτή τη διακονία ενδεχομένως έχει έντονη τη φιλαυτία, την εγωκεντρικότητα ή οποιαδήποτε άλλη παθογένεια, αυτή περιορίζεται και πολλές φορές θεραπεύεται κιόλας μέσα στη ζωή της Εκκλησίας.
Όταν αντίθετα κανείς θεωρήσει ότι μπορεί να σταθεί μόνος του στα πόδια του, ότι μπορεί να τα κάνει όλα αυτόνομα, ότι δεν έχει ανάγκη την ευλογία της Εκκλησίας, την ευλογία του Επισκόπου, την ευλογία της Ιεράς Συνόδου, την ευλογία των αδελφών του, των συμπρεσβυτέρων, των συλλειτουργών του, ότι μπορεί να κινηθεί με όρους ιδιωτικής οικονομίας ή με όρους επικοινωνίας ή με όρους σύγχρονου μάνατζμεντ αργά ή γρήγορα γκρεμίζεται και καταλήγει στον όλεθρο και στον γκρεμό και στη χλεύη.
Γι’ αυτό λοιπόν να παρακαλέσουμε την Παναγία μας να μας κρατήσει μέσα σε αυτόν ακριβώς τον χώρο τον ασφαλή, μέσα σε αυτόν ακριβώς τον χώρο, ο οποίος παρέχει τα εχέγγυα, παρέχει τις εγγυήσεις προκειμένου το έργο μας, η διακονία μας, ο κόπος μας, ο ιδρώτας μας να πιάνει τόπο γι’ αυτό και το σύνθημα φέτος στον Έρανο της Αγάπης θα είναι ότι “γιατί η αγάπη πιάνει τόπο”».
Αρχιερατική Αγρυπνία
Ακολούθως τελέσθηκε Ιερά Αρχιερατική Αγρυπνία υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Συμεών επί τη μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Άγιος Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπολος , ο οποίος μίλησε με θέμα: «Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, γνήσιο παιδί της Παναγίας, ο Άγιος της διπλανής πόρτας».
Οι Ιερές Ακολουθίες μεταδόθηκαν απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μητροπόλεως (89,4 Fm) και από διαδικτύου, ενώ έψαλλαν Βυζαντινοί Χοροί, καθηγητών και μαθητών του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως «ΓΕΡΜΑΝΟΣ ο ΜΕΛΩΔΟΣ» υπό τον Διευθυντή Δρ. κ. Ανδρέα Ιωακείμ.
Η Ιερά Εικόνα της Παναγίας του Όρους των Ελαιών μεταφέρθηκε στην μαρτυρική πόλη της Σπερχειάδος, όπου την υποδέχθηκαν στην κεντρική πλατεία του Δημαρχείου με κάθε επισημότητα ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών, ο Δήμαρχος Μακρακώμης κ. Γεώργιος Χαντζής, ο Ιερός Κλήρος, οι τοπικοί άρχοντες και ο φιλόχριστος λαός, και στην συνέχεια λιτανεύτηκε στον Ιερό Ναό του Πολιούχου Αγίου Νικολάου, στο πλαίσιο της Ιεράς Πανηγύρεως, όπου και θα παραμείνει μέχρι και στις 10 Δεκεμβρίου και καθημερινά θα τελούνται Ιερές Ακολουθίες και επίκαιρες ομιλίες από εντεταλμένους ιερείς, σύμφωνα με το πρόγραμμα που κατήρτισε ο Ιερός Ναός.