Τη μνήμη του Προστάτη και Πολιούχου της Αγίου Βησσαρίωνα, Αρχιεπισκόπου Λαρίσης, πανηγυρίζει σήμερα η πόλη της Καλαμπάκας.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται λιτά στη σκιά της καταστροφικής πλημμύρας που έπληξε την Θεσσαλία. Για το λόγο αυτό κατά τη χθεσινή λιτάνευση της θαυματουργού Τιμίας Κάρας του Αγίου και της ιεράς Εικόνας στους δρόμους της πόλης δεν συμμετείχε η φιλαρμονική.
Χθες το απόγευμα τελέστηκε στον φερώμενο επ’ ονόματι του εορτάζοντος Αγίου Μητροπολιτικό Ναό, ο Μέγας Πολυαρχιερατικός Εσπερινός προεξάρχοντοες του Μητροπολίτη Αξώμης κ. Δανιήλ. Συγχοροστάτησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, Δράμας κ. Δωρόθεος και οικείος Ποιμενάρχης, Μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητος.
Στην συνέχεια ακολούθησε η λιτάνευση της Τιμίας Κάρας και της Ιεράς Εικόνας του Αγίου Βησαρίωνος στις οδούς Βλαχάβα και Τρικάλων όπου στην πλατεία Ρήγα Φεραίου ευλογήθηκε η αρτοκλασία και εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της ημέρας.
“Φέτος, βεβαίως, όπως όλοι βιώνουμε ζούμε σε μία δύσκολη κατάσταση, μία τραγωδία η οποία έχει πλήξει την περιφέρεια όλη εδώ της Θεσσαλίας. Δοξάζουμε το όνομα του Θεού διότι μείναμε αλώβητοι… Μπορούσε να ήταν πολύ χειρότερα. Δόξα όμως τον Θεό διότι μέσα από αυτές τις δοκιμασίες γινόμαστε πιο δυνατοί. Βεβαίως το μήνυμα το οποίο πρέπει να πούμε σήμερα όλοι είναι όχι απελπισία. Ελπίδα στον Θεό και ο Θεός είναι εκείνος ο οποίος θα κανονίσει τα πάντα”, είπε ο Μητροπολίτης Σταγών με αφορμή την κατάσταση την οποία επικρατεί τις τελευταίες ημέρες.
“Ο Άγιος Βησσαρίωνας είναι εδώ. Ζωντανός ανάμεσά μας”, τόνισε ο Σεβασμιώτατος κ. Θεόκλητος και εξήγησε τον λόγο για τον οποίο πάρθηκε η απόφαση να μην συμμετάσχει η μπάντα και το τιμητικό άγημα της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών στη λιτανεία η οποία φέτος έγινε “λιτή και προσευχητική”.
Άγιος Βησσαρίωνας
Ο Άγιος Βησσαρίων γεννήθηκε στην Πόρτα Παναγιά Τρικάλων το 1490, ήτοι λίγα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους. Αν και οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, γαλουχήθηκε και ανατράφηκε από τους ευλαβείς γονείς του με τα ιερά νάματα της αγίας πίστεώς μας και τα ιδεώδη του Γένους μας σε ένα γεμάτο θεοσέβεια οικογενειακό περιβάλλον.
Από την νεανική του ηλικία διακρινόταν για την ευφυία και τη σύνεσή του αλλά και για την ευθύτητα του χαρακτήρος του, την αγνότητα και σωφροσύνη του, την ταπεινοφροσύνη και την βαθειά πίστη του, την απέραντη αγάπη του.
Νεότατος γίνεται μοναχός και χειροτονείται διαδοχικά διάκονος και πρεσβύτερος. Το 1517 εκλέγεται επίσκοπος Ελασσώνος και το 1521 αναλαμβάνει την διοίκηση της επισκοπής Σταγών. Το 1527 αναβιβάζεται στον θρόνο της Μητροπόλεως Λαρίσης και ακτινοβολεί με την αγιότητα της ζωής του και την καταπληκτική αγαθοεργό δράση του, ενώ συγχρόνως υπομένει με θαυμαστή ανεξικακία συκοφαντίες και σκληρές δοκιμασίες στις οποίες έλαμψε «ως χρυσός εν χωνευτηρίω».
Το περίφημο μοναστήρι του Δουσίκου, οι γέφυρες του Κοράκου στον Αχελώο, του Πορταϊκού και της Σαρακίνας στον Πηνειό και πλήθος άλλων κοινωφελών έργων, που έγιναν με αφάνταστες δυσκολίες στα ζοφερά χρόνια της τουρκοκρατίας, αποδεικνύουν την πολλή του αγάπη προς τον Θεόν και την ανύστακτο μέριμνά του για τον πονεμένο λαό του.
Στις 15 Σεπτεμβρίου 1540 παρέδωκε την αγίαν ψυχήν του εις χείρας Θεού, υμνούμενος από τότε ως Άγιος και θαυματουργός. Η ευωδιάζουσα Τιμία Κάρα Του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Του.