Κάποτε ένας μοναχός ήταν αρχοντάρης σ’ένα Μοναστήρι του Αγίου Όρους (Αρχοντάρης είναι αυτός που φροντίζει για τους επισκέπτες, ετοιμάζει τα δωμάτια, προσφέρει τον καφέ και το κέρασμα. Είναι ένα πολύ κουραστικό διακόνημα, ιδίως στο Άγιο Όρος, που οι προσκυνητές κάθε μέρα είναι πάρα πολλοί).
Αυτός λοιπόν ο αρχοντάρης είχε κουραστεί πολύ από το διακόνημά του, το οποίο εκτελούσε επί πέντε χρόνια συνέχεια, και ζήτησε από τον Ηγούμενο να τον αντικαταστήσει.
Κάνε υπομονή, του απάντησε ο Ηγούμενος, και θα φιλοξενήσεις και Άγγέλους !!!
Να’ναι ευλογημένο, απάντησε ο μοναχός.
Ύστερα από λίγο καιρό, ένα βραδάκι, αφού είχαν κλείσει οι πόρτες της Μονής, όπως ήταν κατάκοπος, κάθησε στο αρχονταρίκη λίγο, άνοιξε την Καινή Διαθήκη και άρχισε να διαβάζει. Βλέπει λοιπόν ξαφνικά να μπαίνει από την πόρτα του αρχονταρικιου ένας ωραιότατος νέος, ντυμένος στα λευκά.
Ευλογείτε, Πάτερ μου, του λέει. Ω, τι διαβάζετε, το Ευαγγέλιο του Ουρανού; Είστε μακάριος !!!
Και πριν προλάβει να απαντήσει ο αρχοντάρης, γιατί τα είχε χαμένα, συνέχισε ο νέος:
Ω με συγχωρείτε που σας διακόπτω, αλλά είμαι πεινασμένος.
Κατάπληκτος ο αρχοντάρης αλλά πολύ ευγενικά, είπε:
Ορίστε, ορίστε, καθήστε να σας ετοιμάσω κάτι. Πως λέγεστε;
Μιχάλης, απαντά ο νέος.
Γρήγορα – γρήγορα λοιπόν, με μεγάλη προθυμεία αρχίζει να ετοιμάζει το τραπέζι, για να φάει ο νέος, που ήρθε στα λευκά ντυμένος.
Εκείνη την ώρα δεν το πολύ κατάλαβε, ύστερα άρχισε να του κάνει εντύπωση το πως ήταν ντυμένος.
Όσο εσείς θα τρώτε, του λέει, εγώ θα σας ετοιμάσω και το κελλάκι σας και θα σας φέρω και λίγη σαλάτα.
Πηγαίνοντας όμως να πάρει το πιάτο με τη σαλάτα, από ένστικτο γύρισε το κεφάλι του πίσω, για να ξανά κοιτάξει αυτόν τον νέο, που του έκανε μεγάλη εντύπωση. Ο ωραιότατος εκείνος νέος είχε εξαφανιστεί !!! Οπωσδήποτε ήταν ο Αρχάγγελος Μιχαήλ !!!
Από τότε η προθυμία του για φιλοξενία είχε μεγαλώσει. Θυμόταν το γεγονός με συγκίνηση. Πρόκειται για τον παπα Φιλάρετο, τον μετέπειτα Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου.