(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Φεύγω. Με το ένα πόδι είμαι εδώ, με το άλλο είμαι επάνω.
Αλλά έχω πάει εκεί. Ξέρεις τι ωραία που είναι;
Θα δεις μικρά παιδιά, που γίνανε άγιοι, θα δεις μεγάλους ή γέροντες και όλοι χαίρονται μες στην πρασινάδα, στα λουλούδια.
Τι ωραία που είναι δεν φαντάζεσαι.
Θα ζήσω λίγο ακόμα, γιατί ο Θεός μου λέει να φύγω, όταν Αυτός θέλει.
Πρέπει να τελειώσω ακόμα κάτι.
Άμα είσαι για τον Ουρανό, έρχεται ο Άγγελος, σε παίρνει απ’ το χέρι κι ανεβαίνεις και σε παραδίδει μέσα στον Παράδεισο.
Αρχηγός των Αγγέλων είναι ο Ταξιάρχης Μιχαήλ. Σε παραδίδει σ’ Αυτόν.
Στον Ουρανό μπαίνεις μέσα κι απολαμβάνεις την αιώνιο ζωή.
Εκεί έχεις την πλήρη ανάπαυση της ψυχής.
Δεν έχει κανένα πράγμα να σε παρενοχλήσει.
Είναι η δικαιοσύνη τον Θεού και όλοι σου δείχνουν την αγάπη τους.
Δεν υπάρχει μίσος εκεί πέρα, δεν είναι ο Παράδεισος τόπος μίσους για κανέναν.
Είναι η Αγάπη.
Τα έργα σου είναι γραμμένα σε βιβλίο και τα ‘χουν καταχωρήσει.
Εάν είναι περισσότερες οι αμαρτίες, δεν σε περνάνε στον Παράδεισο μέσα.
Εκτός αν υπάρχει μετάνοια.
Από το βιβλίο της Ι. Μ. Δαδίου Παναγία η Γαυριώτισσα, «Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης, Ο πνευματικός της Μονής Δαδίου, Ο επιστήθιος φίλος του αγίου Πορφυρίου», των εκδόσεων Άθως. Κείμενα Μιχάλης Λεβέντης.