Επισκέφθηκα για πρώτη φορά τον Άγιο Πορφύριο στα Καλλίσια και »συνομίλησα» για αρκετή ώρα μαζί του. Μου απαντούσε ήρεμα σε κάθε ένσταση μου η απορία μου. Χάρηκα από τη γνωριμία μας, αλλά περισσότερο εντυπωσιάστηκα όταν βγήκα από το Κελλί του, διότι συνειδητοποίησα ότι όση ώρα ήμουνα μέσα δεν είχα μιλήσει σχεδόν καθόλου. Ο Άγιος έκανε διάλογο με τη σκέψη μου! Μιλούσε και παρακολουθούσε ανά πάσα στιγμή τις σκέψεις μου και ανάλογα απαντούσε.
Το γεγονός αυτό με έκανε να προσκολληθώ κοντά του και να τον επισκέπτομαι όποτε μπορούσα. Εκείνη την περίοδο έφυγε από τα Καλλίσια για το Μήλεσι και άρχισε να αναζητά κατάλληλη τοποθεσία για να οικοδομήσει Μοναστήρι…
Νομίζω πως ήταν στις αρχές του 1987 και είχαμε προβλήματα με την Τουρκία, διότι τα πολεμικά τους πλοία παραβιάζανε συχνά τα χωρικά μας ύδατα. Κάποιοι γνωστοί μου ήταν ανήσυχοι και πήγανε στον Άγιο και τον ρώτησαν:
– Γέροντα, οι Τούρκοι μας απειλούνε πάλι. Θα έχουμε πόλεμο μαζί τους;
– Όχι μωρέ… Τίποτα δεν θα γίνει με τους Τούρκους…
Και μετά, μένοντας για λίγο σιωπηλός, συνέχισε:
– Εεε… τελικά κάνα δυο νησιά θα μας πάρουνε, αλλά ο Θεός θα μας βοηθήσει να μην έχουμε μεταξύ μας εμφύλιο. Να προσέχουμε τον εμφύλιο, να είμαστε μονιασμένοι και κοντά στον Θεό… Τι περιμένετε! Αφού οι Έλληνες παρατήσανε την Ελλάδα. Σκοτώνουνε περισσότερα από 50.000 βρέφη τον χρόνο με τις εκτρώσεις. Τόσοι φόνοι! Μετά οι άλλοι (οι Τούρκοι) αυξάνονται συνέχεια….(1)
(1) Σήμερα με την αθεϊα που χαρακτηρίζει την εποχή μας, οι εκτρώσεις ξεπερνάνε τις 300.000 ετησίως! Ιδιαίτερα μεγάλη αύξηση παρουσιάζεται στα κορίτσια κάτω των 18 ετών