Διαβάστε παρακάτω, πώς ο Γέροντας Ιάκωβος βίωσε αυτό το Θαύμα:
Το μεγαλύτερο και θαυμασιώτερο Θαύμα, που θα του πρόσφερε ο Θεός, έγινε το πρωί της 22ας Νοεμβρίου του 1975. Συγκλονίστηκε τόσο πολύ από το Θαύμα αυτό, ώστε αμέσως μετά το κατέγραψε σε ένα σημείωμα, το οποίο βρήκαμε μετά τη κοίμησή του σ’ ένα τετράδιό του.
Το σημείωμα αρχίζει με την παραπάνω ημερομηνία και περιλαμβάνει ακριβώς τα εξής:
«Την 22αν Νοεμβρίου, ημέρα Σάββατο, το πρωί, εις την Αγίαν Προσκομιδήν, μετά την μνημόνευση και εν ώρα που θα καλύψω τα Άγια Δώρα, είδα ζωντανά – και εν αγιότητι ομολογώ – ένα κομμάτι Αίμα στεγνό, που το άγγιξα και στο δάχτυλό μου. Πάνω στο δάχτυλό μου έμεινε το Αίμα! Φωνάζω τον αδελφό της Ιεράς Μονής, τον Μοναχό Πατέρα Σεραφείμ, του είπα την υπόθεση και μου είπε: «Εμείς, Πάτερ δεν βλέπουμε τίποτα, αλλά είδες τί είναι;» Κι εγώ απάντησα ότι πιστεύω και Προσκυνώ ότι είναι ο Ίδιος ο Θεός παρών. Είπα τρείς φορές «Κύριε Ελέησον. Κύριε Ελέησον. Κύριε Ελέησον.»
Αρχιμανδρίτης Ιάκωβος
Από το βιβλίο: «Ο Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης» του Παπαδόπουλου Στυλ. Αθήνα 1994, σελ. 111