Υπήρξαν στην αρχαιότητα σοφοί διαφόρων λαών που είπαν: «Μην κάνεις ότι δεν θέλεις να σου κάνουν οι άλλοι».
Σ’ αυτήν την αρχή είχαν δεί το κλειδὶ για μια αρμονικὴ ζωὴ της κοινωνίας.
Ο Χριστὸς με τη διδασκαλία Του άνοιξε νέους ορίζοντες και έδωσε νέες διαστάσεις στον παλαιὸ τούτο κανόνα συμπεριφοράς. Αντὶ για το αρνητικὸ «μην κάνεις» τόνισε το θετικό: «Αυτὸ που θέλετε να κάνουν οι άλλοι σε σας, αυτὸ να κάνετε και σείς σ’ εκείνους».
Επιθυμείς οι άλλοι να σου δείχνουν κατανόηση; Δείξε τους πρώτα εσύ. Θέλεις οι συνεργάτες σου να είναι ειλικρινείς και αληθινοί; Έτσι πρέπει να είσαι απέναντί τους πρώτος εσύ. Ποθείς να κυριαρχήσει η δικαιοσύνη; Αγωνίσου και συ να είσαι δίκαιος στις συναλλαγὲς και γενικὰ στις ανθρώπινες σχέσεις σου. Θέλεις, όταν πέφτεις σε σφάλματα να σε συγχωρούν; Να συγχωρείς ολόψυχα. Ποθείς να σε εξυπηρετούν, να σε αγαπούν; Βοήθα εσύ πρώτος, αγάπα όσο μπορείς πιο πολύ.
Συχνὰ οι σχέσεις με τους συνανθρώπους μας μπερδεύονται, φθάνουν σε δύσκολες, κρίσιμες φάσεις. Ἡ καλύτερη μέθοδος για να λύνονται οι πολύπλοκοι κόμποι παραμένει αυτὸ που είπε ὁ Χριστός: «Καθὼς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως».
Κι όταν οι άλλοι δεν ανταποκρίνονται; Μπορεί να πει κανείς. Μα δεν το κάνεις με τον όρο ότι ο άλλος θά συγκινηθεί. Κινείσαι εντελώς ελεύθερα∙ ανεξάρτητα απὸ το τι θα κάνει ο άλλος. Μέτρο δεν είναι η αμφίδρομη συμπεριφορά, η ελπίδα ότι θα προσφέρω μεν, αλλὰ και θα πάρω. Μέτρο συγκρίσεως για το χριστιανὸ δεν είναι πως ενεργούν ή αντιδρούν οι άλλοι, αλλὰ τι ζητεί ο Θεός, τι κάνει Εκείνος.
Όποιος ποθεί να ακολουθήσει με συνέπεια τον Χριστό, καλείται για ένα άλμα στο εξαιρετικό. Η μεταμόρφωση του ανθρώπου, η πορεία πρός την αλλαγή, πρός τη θέωση, στην οποία μας καλεί η Εκκλησία, δεν συνίσταται σε μια μυστικιστικὴ φυγὴ σε ειδυλλιακὰ περιβάλλοντα, αλλὰ περνάει μέσα απὸ τους σκονισμένους και γεμάτους αναθυμιάσεις πονηρίας και αχαριστίας δρόμους του καθημερινού βίου. Το πρόβλημα δεν είναι πώς θα τούς αποφύγουμε, αλλά πώς μέσα σ’ αυτούς θα γινόμαστε «υιοί Υψίστου». Το βασικό δε μυστικό γι΄ αυτό το έργο είναι ὁ λόγος του Χριστού «γίνεσθε ούν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί».
Έτσι η σκληρὴ πραγματικότητα της καθημερινότητας γίνεται το ασκητήριό μας∙ ο στίβος για καλύτερες επιδόσεις. Κι αυτά, που εκ πρώτης όψεως φαίνονται λυπηρὰ και σκληρά, μεταβάλλονται σε ευκαιρίες για να πραγματοποιήσουμε τον προορισμό μας.
Από τη Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής