Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ προσπαθεί να διαφωτίσει τους Ορθοδόξους και να ξεκαθαρίσει τι ισχύει στο κοράνι για το τζιχάντ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΖΙΧΑΝΤ;
Έχω ήδη επισημάνει σε παλαιότερες δημοσιεύσεις μου, ότι ο ραγδαίως εξελισσόμενος θρησκευτικός συγκρητισμός, τον οποίο προωθεί ο Οικουμενισμός και οι σκοτεινές δυνάμεις της Νέας Εποχής δημιουργούν νέα θρησκευτικά μορφώματα, με στοιχεία των ήδη υπαρχόντων θρησκειών και πίστεων, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία της εφιαλτικής πανθρησκείας, της θρησκείας του Αντιχρίστου, η οποία θα είναι ένα δαιμονικό συμπίλημα των «θετικών» στοιχείων όλων των θρησκειών!
Παράλληλα με το ρεύμα του θρησκευτικού συγκρητισμού παρατηρείται στην εποχή μας μια πρωτοφανής αναζωπύρωση του Ισλαμισμού, αλλά και μια επικίνδυνη επεκτατική πορεία και διείσδυση του Ισλάμ στη Δύση, το οποίο φιλοδοξεί να κυριαρχήσει σ’ όλη την Ευρώπη και την Αμερική.
Ένα πλήθος μουσουλμανικών οργανώσεων εργάζονται εντατικά αυτή τη στιγμή σ’ όλη την γηραιά ήπειρο, και προπαγανδίζει συστηματικά το Ισλάμ, το οποίο προσπαθεί να ωραιοποιήσει και να το παρουσιάσει ως δήθεν φιλειρηνικό.
Προσπαθεί να πείσει τους δυτικούς ότι το Ισλάμ εργάζεται για την παγκόσμια ειρήνη, η οποία είναι και το μεγάλο ζητούμενο της εποχής μας. Να «φορτώσει» τα φρικώδη εγκλήματα των συγχρόνων σφαγέων της ανθρωπότητος ισλαμιστών σε δήθεν παρερμηνείες του Ισλάμ. Ωστόσο τα διδάγματα του Κορανίου είναι τόσο σαφή, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας.
Ο Ορθόδοξος ελληνικός λαός, όπως και οι άλλοι βαλκανικοί Ορθόδοξοι λαοί, έχουν βιώσει πολύ καλά το δήθεν «φιλειρηνικό» και «ανθρωπιστικό» Ισλάμ, τα διδάγματα του Κορανίου και το νόμο της Σαρίας, για μισή σχεδόν χιλιετία με τις εκατόμβες αθώων θυμάτων και τις χιλιάδες θυσίες των Νεομαρτύρων.
Την «ειρήνη», την «ανθρωπιά» και το «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», τα οποία δήθεν απορρέουν από το Κοράνιο, βιώνουν στις μέρες μας εκατομμύρια χριστιανοί σε όλο τον κόσμο, ως φρίκη, όλεθρο και καταστροφή, πέραν πάσης λογικής, από τους «στρατιώτες του Αλλάχ»!
Πριν από μερικές ημέρες έλαβε η Ιερά Μητρόπολή μας μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κείμενο, σχετικά εκτεταμένο, (13 σελίδων), από κάποιον Ali al – Yunani, προφανώς μουσουλμάνο, ο οποίος παραθέτει μια σειρά από χωρία του Κορανίου, τα οποία αναφέρονται στον γνωστό σε όλους μας ιερό πόλεμο κατά των απίστων, το λεγόμενο Τζιχάντ.
Ο συγγραφέας θεωρεί ότι τα εν λόγω χωρία είναι παρεξηγημένα, γι’ αυτό και προσπαθεί να τα ερμηνεύσει με ένα δικό του τρόπο, συσχετίζοντάς τα με συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες και γεγονότα.
Διάβασα με προσοχή το εν λόγω κείμενο, με το οποίο ο συγγραφέας προφανώς επιδιώκει να με διαφωτίσει, ποιο είναι κατά την άποψή του το αληθινό Τζιχάντ, το οποίο πιστεύει ότι έχω δεινώς παρερμηνεύσει. Θεώρησα χρέος μου να μην αφήσω αναπάντητο το κείμενο, γι’ αυτό και μπήκα στον κόπο για μια ακόμη φορά να ασχοληθώ με το Ισλάμ και ειδικότερα με το Τζιχάντ.
Προχωρώ λοιπόν στη δημοσίευση της παρούσης ανακοινώσεως, παρ’ όλο τον μεγάλο φόρτο εργασίας και την έλλειψη χρόνου, υπακούοντας στην προτροπή του αποστόλου «έτοιμοι προς απολογίαν παντί τω αιτούντι υμάς λόγον περί της εν υμίν ελπίδος», (Α΄ Πετρ.3,15), με την ελπίδα ότι τα όσα ακολουθούν, θα βρουν θετική απήχηση στον συγγραφέα και θα γίνουν αφορμή, να ανοίξουν οι πνευματικοί οφθαλμοί του, ώστε να δεχθούν το φως της αλήθειας του ευαγγελίου, ή τουλάχιστον θα γίνουν αιτία να ωφεληθούν κάποιοι άλλοι, που θα την διαβάσουν.
Ο συγγραφέας ξεκινάει με την παράθεση κάποιων χωρίων από διδασκάλους του Ισλάμ και ερμηνευτές του Κορανίου, που έχουν σχέση με το θέμα του και στη συνέχεια μας δίδει την ερμηνεία της λέξεως Τζιχάντ. Ο όρος Τζιχάντ κατά τον συγγραφέα έχει γενικότερη σημασία. Μεταφραζόμενος στα ελληνικά σημαίνει αγώνας, πάλη. Έτσι υπάρχουν διάφορες μορφές αγώνων και πάλης:
Πάλη με τον εγωϊσμό, αγώνας με την γλώσσα, (με την έννοια να μιλάμε ενάντια στο κακό και την αδικία), αγώνας με τη γνώση, (με την έννοια να διαδίδουμε το καλό, το ηθικό), αγώνας με το χέρι, (με την έννοια να κάνουμε καλές πράξεις, να βοηθούμε τους αδύνατους και τους φτωχούς), αγώνας του σπαθιού, (με την έννοια του πολέμου για χάρη του Θεού), αγώνας για την ειρήνη.
Από όλες αυτές τις μορφές των αγώνων αναφέρεται στη συνέχεια στον αγώνα του σπαθιού, στο Τζιχάντ του ξίφους, επειδή πιστεύει ότι γύρω από το είδος αυτό του Τζιχάντ υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση, αφού, όπως ισχυρίζεται, «κανένας για παράδειγμα δεν γνωρίζει ότι στο Ισλάμ απαγορεύεται ο φόνος ενός αθώου ανθρώπου (Κοράνι 6:151, 5:32, 17:33), είτε αυτός είναι πιστός είτε άπιστος, είτε είναι κάποιος ξένος, είτε ο ίδιος μας ο εαυτός».
Αποσιωπά όμως ο συγγραφέας και αποκρύπτει το γεγονός, ότι στο Κοράνιο υπάρχουν πάμπολλα άλλα χωρία, που δεν συνηγορούν με τις παρά πάνω θέσεις του Κορανίου, (6:151, 5:32, 17:33), αλλά απεναντίας μάλιστα προτρέπουν στον φόνο και την εξολόθρευση των απίστων.
Παραθέτουμε μερικά: «Ω προφήτη! Παρότρυνε τους πιστούς στον πόλεμο. Αν υπάρχουν είκοσι από σας που υπομονετικά επιμένουν, θα νικήσουν διακόσιους και αν από σας είναι εκατό, θα νικήσουν χίλιους από τους απίστους…» (Σούρα 8, εδαφ.65).
«Ο Αλλάχ δεν συγχωρεί, όποιον λατρεύει συνέταιρο μ’ Αυτόν» (Σούρα 4, εδαφ.48). Αφού ο Αλλάχ δεν συγχωρεί εκείνους που πιστεύουν σε άλλο Θεό, τι πρέπει να κάμουν οι πιστοί του; Ασφαλώς να εξοντώσουν όσους λατρεύουν «συνεταίρους» του Αλλάχ!
«Και να πολεμάτε για χάρη του Αλλάχ όσους σας πολεμούν, αλλά μην ξεπερνάτε τα όρια, γιατί ο Αλλάχ δεν αγαπά τους παραβάτες» (Σούρα 2, εδαφ.190). «Φονεύετέ τους, όπου τους βρίσκετε και διώχτε τους, από κει που σας έδιωξαν [….] Αν όμως σας πολεμήσουν, σκοτώστε τους.
Τέτοια είναι η τιμωρία των απίστων» (Σούρα 2, εδαφ.191). «Αν όμως σταματήσουν, τότε βέβαια, ο Αλλάχ είναι πολυεπιεικής, πολυεύσπλαχνος» (Σούρα 2, εδαφ.192).
«Πολεμάτε τους ώσπου να μην σας καταδιώξουν στην ειδωλολατρία και να υπερισχύσει η Πίστη στον Αλλάχ. Αν όμως σταματήσουν τη δράση τους, τότε να μην κάνετε πόλεμο παρά ενάντια στους άδικους» (Σούρα 2, εδαφ.193). «Και όταν οι απαγορευμένοι μήνες έχουν περάσει, τότε (πολεμάτε και) σκοτώνετε τους ειδωλολάτρες, οπουδήποτε κι αν τους βρείτε, και συλλάβετέ τους και πολιορκείστε τους και στήστε τους παγίδες με κάθε (πολεμικό) στρατήγημα.
Αν όμως μετανιώσουν και διατηρήσουν την τακτική προσευχή κι εφαρμόσουν (τακτική) ελεημοσύνη, τότε αφήστε τους ελεύθερους. Γιατί ο Αλλάχ είναι πολυεύσπλαχνος, πολυεπιεικής» (Σούρα 9, εδαφ.5). Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ασφαλώς εξόντωση των «απίστων» και τίποτε λιγότερο!
Ότι οι «άπιστοι», ως άξιοι θανάτου(!) δεν έχουν δικαίωμα ζωής και άρα ούτε ως ανθρώπινα όντα πρέπει να λογίζονται. «Πολυεπιεικής» είναι ο Αλλάχ, μόνον όταν υποταχθούν οι «άπιστοι» στο Ισλάμ!
Αν όλα αυτά δεν είναι σκέτος φασισμός, τότε τι είναι; Αλλά μήπως δεν είδαμε να εφαρμόζεται στην πράξη μέχρι και σήμερα η φρικτή και απάνθρωπη αυτή διδασκαλία του Ισλάμ; Η ανθρωπότητα βιώνει σήμερα τη φρίκη της γενοκτονίας χριστιανικών πληθυσμών στις χώρες της Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής.
Παρά κάτω γράφει: «Λέει ο Αλλάχ στο Ιερό Κοράνι: ‘(θυμηθείτε) όταν ο Κύριος σου είχε εμπνεύσει τους αγγέλους: {Εγώ είμαι μαζί σας. Δώστε σταθερότητα σ’ όσους πιστεύουν, θα εγκαταστήσω τον τρόμο στις καρδιές των απίστων και πλήξτε πάνω από τον αυχένα τους και χτυπήστε τις άκρες απ’ τα δάχτυλα τους}.» (Κοράνι, 8:12).
Ισχυρίζεται ότι το χωρίο αυτό, (όπως και άλλα παρόμοια), θα πρέπει να το δούμε και να το ερμηνεύσουμε στην ιστορική του συνάφεια, σε πολεμικές αναμετρήσεις, (συγκεκριμένα στη μάχη του Μπάντρ), του Μωάμεθ με τους ειδωλολάτρες.
Αλλά γιατί πρέπει να δώσουμε μια τέτοια ερμηνεία, αφού το Κοράνιο, κατά την πίστη του Ισλάμ, είναι βιβλίο ουρανοκατέβατο, άναρχο και αιώνιο, με διαχρονική αξία, και επομένως όσα γράφονται σ’ αυτό ισχύουν παντού και πάντοτε;
Μπορεί το Κοράνιο να λέει άλλα για την εποχή που έζησε ο Μωάμεθ και άλλα να ισχύουν στην εποχή μας; Μ’ αυτό τον ισχυρισμό του δεν καθιστά άραγε το Κοράνιο ανακόλουθο και μη εφαρμόσιμο σε κάθε εποχή;
Και εν πάσει περιπτώσει, ποιος θα αποφασίσει, πότε και πως θα εφαρμοστεί το παρά πάνω χωρίο και άλλα συναφή; Και πως μπορούμε να δεχθούμε ότι το Κοράνιο είναι θεόπνευστο και προφητικό βιβλίο, όταν περιέχει χωρία, τα οποία γίνονται αιτία για τη σφαγή μυριάδων αθώων ανθρώπων;
«Ο τρόμος στις καρδιές των απίστων», στο παρά πάνω κορανικό απόσπασμα είναι μια πραγματικότητα που την ζουν όσοι μη μουσουλμάνοι θελήσουν να ζήσουν σε χώρες, όπου κυριαρχεί ο νόμος της ισλαμικής σαρίας, όπως η Σαουδική Αραβία, τα Αραβικά Εμιράτα και οι χώρες της βορείου Αφρικής.
Και τούτο διότι απαγορεύεται οποιαδήποτε θρησκευτική εκδήλωση εκτός του Ισλαμισμού. Απαγορεύεται η λειτουργία χριστιανικών ναών, η ελεύθερη τέλεση θρησκευτικών καθηκόντων, τα μη μουσουλμανικά θρησκευτικά σύμβολα, όπως ο Σταυρός, το να κάνει κανείς το σημείο του Σταυρού και πολλά άλλα με αυστηρές ποινές στους παραβάτες.
Πως όμως μπορεί ο Αλλάχ, που υποτίθεται ότι είναι Θεός αγάπης, δικαιοσύνης και ελευθερίας, να παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα στις παρά πάνω χώρες, όπου βιώνεται το αυθεντικό Ισλάμ;
Πως εξηγείται ο πανανθρώπινος κώδικας ηθικής και οι περί δικαίου ανθρώπινες νομικές διατάξεις που υπερασπίζονται στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες, να είναι πιο ανθρώπινες από τον «θεϊκό» νόμο του Κορανίου; Αυτά δεν μας τα αναλύει ο μουσουλμάνος «απολογητής» του Ισλάμ!
Επίσης, τι σημαίνει η παρά πάνω προτροπή του Αλλάχ, «να πλήξουν τους απίστους πάνω από τον αυχένα τους και να χτυπήσουν τις άκρες απ’ τα δάχτυλά τους»; Εδώ δεν επιτάσσεται ξεκάθαρα ο αποκεφαλισμός των απίστων, δηλαδή αθώων ανθρώπων, που το μόνο τους «αμάρτημα» είναι ότι δεν δέχονται να σπασθούν την πίστη στο Ισλάμ; Πως εξηγείται ακόμη, να επιβάλλεται στις χώρες, όπου κυριαρχεί το Ισλάμ, η ποινή του θανάτου στους μουσουλμάνους εκείνους, που θα απαρνηθούν την πίστη στο Ισλάμ; Δεν είναι αυτός φόνος αθώων ανθρώπων, των οποίων το «έγκλημα» είναι ότι αρνούνται να είναι μουσουλμάνοι;
Παρά κάτω γράφει: «Και πολεμάτε για χάρη του Αλλάχ όσους σας πολεμούν αλλά μη ξεπερνάτε τα όρια επειδή ο Αλλάχ δεν αγαπά τους παραβάτες» (Κοράνι, 2:190). Ποιος καθορίζει τα όρια του πολέμου και της βίας; Υπάρχει στις μέρες μας νομική διάταξη, ή εθιμικό δίκαιο που να διατάζει τον πόλεμο κατά «απίστων», ή ιδεολογικά αντιθέτων; Ασφαλώς όχι!
Αν σ’ όλα τα σύγχρονα κράτη, (εκτός αυτών όπου κυριαρχεί η θεοκρατία του Ισλάμ), ισχύει η αρχή της ανεξιθρησκείας και το σύγχρονο πολιτισμένο ανθρώπινο δίκαιο απαγορεύει την διά της βίας επιβολή κάποιας πίστεως, πως είναι δυνατόν να την επιτρέπει το «θεϊκό δίκαιο» του Κοράνιου;
Παρά κάτω γράφει: «Και αν κανείς απ’ τους ειδωλολάτρες σου ζητήσει άσυλο, παραχώρησε του το, ώστε να μπορεί να ακούει τα Λόγια του Αλλάχ και έπειτα συνόδεψε τον (σε μέρος) όπου μπορεί να έχει ασφάλεια.
Και αυτό επειδή είναι ένας λαός που αγνοεί» (Κοράνι, 9:6)». Μπορεί να μας αποδείξει έστω και μια περίπτωση εφαρμογής αυτού του «μεγαλόψυχου» κορανικού χωρίου;
Δεν εφαρμόστηκε ποτέ, διότι το συγκεκριμένο χωρίο αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση «μεγαλοψυχίας», σε αντίθεση με πληθώρα άλλων χωρίων, τα οποία διατάσσουν την δια της βίας μεταστροφή των «απίστων» στο Ισλάμ, όπως μνημονεύσαμε παρά πάνω.
Η τραγική πραγματικότητα στην επί δεκατρείς αιώνες ιστορία του Ισλάμ είναι ότι ο μόνος τρόπος να γλυτώσουν οι άπιστοι το θάνατο είναι, να ασπασθούν το Ισλάμ! Επί πλέον όποιος δεχθεί να αλλαξοπιστήσει, αναβαθμίζεται κοινωνικά.
Ακόμα και εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου χριστιανοί, όταν γίνουν μουσουλμάνοι, τους χαρίζεται οποιαδήποτε ποινή, όπως στην περίπτωση του πατέρα της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνας, ο οποίος σκότωσε κάποιον τούρκο και για να γλυτώσει την ποινή του, εξισλαμίστηκε! Ακόμα και σήμερα αυτό γίνεται στη Μέση Ανατολή και την Αφρική.
Αντίθετα όποιοι αρνούνται να ασπασθούν το Ισλάμ θεωρούνται «εχθροί του Αλλάχ» και οι μεν άνδρες θανατώνονται με τον πλέον οικτρό τρόπο, οι δε γυναίκες γίνονται «σκλάβες του σεξ», όπως οι γυναίκες των Γιεζίντι, τις οποίες πωλούν για δέκα δολάρια τη μία!
Ας μη λησμονούμε επίσης και μια άλλη «μεγαλοψυχία» του Ισλάμ, αυτή της ανοχής των μονοθεϊστών, (Χριστιανών και Εβραίων), με αντάλλαγμα δυσβάστακτη φορολογία, με αποκορύφωμα τον «κεφαλικό φόρο», ή τον «φόρο αίματος», όπου για να έχουν το δικαίωμα της ζωής, τους άρπαζαν οι μουσουλμάνοι, εκτός από τα υλικά αγαθά τους και τα αρσενικά παιδιά τους, τα οποία μετέβαλλαν σε γενίτσαρους και τα κορίτσια τους, για να γεμίζουν τα χαρέμια τους! Αυτή είναι η «μεγαλοψυχία» του Κορανίου!
Παρά κάτω ο συντάκτης, θέλοντας να παρουσιάσει το Ισλάμ ως «φιλειρηνικό», προσπαθεί να αποδείξει ότι οι σύγχρονοι μουσουλμάνοι τρομοκράτες του ISIS και άλλοι, είναι «αιρετικοί», «Χαριτζίτες», διότι παρερμηνεύουν και παραχαράσσουν το αληθινό νόημα των κορανικών χωρίων:
«Οι σημερινοί τρομοκράτες, όλοι αυτοί που ερμηνεύουν το Ιερό Κοράνι με βάση τις δικές τους ακραίες απόψεις και σκοτώνουν αθώους ανθρώπους στο όνομα του Ισλάμ και του τζιχάντ, όλοι αυτοί αποκαλούνται και αυτοί Χαριτζίτες, διότι ομοιάζουν στον φανατισμό και στις ακρότητες με τους χαριτζίτες της παλιάς εποχής.
Ο ίδιος μάλιστα ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει όπου τους βρούμε, να τους σκοτώνουμε». Ωστόσο αν οι τζιχαντιστές τρομοκράτες του ISIS, οι μαχητές του «Ισλαμικού κράτους», οι οποίοι αιματοκυλούν τις χώρες της Μέσης Ανατολής, είναι «αιρετικοί» και αντίθετοι με το Κοράνιο, γιατί οι «ορθόδοξοι» μουσουλμάνοι δεν αναλαμβάνουν αγώνα εναντίον τους;
Γιατί δεν συντάσσονται με τους Ρώσους μαχητές, που πολεμούν στη Συρία και στο Ιράκ, για να τους εξουδετερώσουν; Γιατί οι μουλάδες στην Ευρώπη και στην Αμερική δεν τους αποκηρύσσουν; Και το χειρότερο:
Γιατί ανακηρύσσουν ως «μάρτυρες» τους «καμικάζι» μουσουλμάνους, που γίνονται δολοφόνοι αθώων ανθρώπων; Γιατί οι μουλάδες στη χώρα μας, (όπως αποδείχτηκε δημοσιογραφικά), κηρύσσουν το ένοπλο Τζιχάντ; Πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί και εφαρμοστεί το παράγγελμα του μουσουλμάνου δασκάλου Τάκιου’ντ-ντίν Άχμεντ ιμπν Ταϊμίιγια: «“Ζητήστε απ’ τον Αλλάχ ασφάλεια και ειρήνη αλλά εάν συμβεί και συναντηθείτε με τον εχθρό, τότε δείξτε δύναμη και θυμηθείτε ότι ο Παράδεισος βρίσκεται υπό τη σκιά του ξίφους.” (Sahih Muslim;)»;
Τι σημαίνει ότι «ο Παράδεισος βρίσκεται υπό τη σκιά του ξίφους»; Ποια «φιλειρηνική» ερμηνεία μπορούμε να δώσουμε σε αυτό το δαιμονικό παράγγελμα, το οποίο δεν εξοντώνει μόνο αθώους ανθρώπους, αλλά και μουσουλμάνους, οι οποίοι σκοτώνονται για να σκοτώσουν, προκειμένου «να πάνε στον παράδεισο»;
Το συμπέρασμα από όλα όσα παρά πάνω παραθέσαμε είναι, ότι η περί Τζιχάντ διδασκαλία του Κορανίου δεν είναι αυτή, την οποία επεχείρησε να μας δώσει ο συντάκτης, αλλά εντελώς διαφορετική.
Είναι μια διδασκαλία ωμής βίας και ολοκληρωτικής εξαφανίσεως των απίστων, (μη μουσουλμάνων). Η διδασκαλία αυτή αποτελεί δόγμα πίστεως, που πρέπει να δονεί και να συνέχει την ψυχή του κάθε αληθινού μουσουλμάνου. Τα κορανικά αποσπάσματα που παραθέσαμε, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας, αλλά πείθουν τον μη μουσουλμάνο αναγνώστη, ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότης ειρηνικής συμβιώσεως, (όπως αφελώς νομίζουν οι θιασώτες του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού), με τους πιστούς του Αλλάχ, οι οποίοι οφείλουν κατ’ επιταγήν του να διεξάγουν συνεχή και ολομέτωπο αγώνα για την παγκόσμια επικράτηση του Ισλάμ. Είναι σημαντικό να τονιστεί, ότι κατά το Κοράνιο ο φόνος των απίστων δεν είναι έργο των μουσουλμάνων, αλλά προέρχεται ουσιαστικά από τον ίδιο τον Αλλάχ, ο οποίος ευλογεί τον αγώνα των πιστών του.
Πράγμα που δείχνει, ότι ο Μωάμεθ φρόντισε να δώσει στο φρικτό αμάρτημα του φόνου θεολογική κατοχύρωση, ώστε οι πιστοί του Αλλάχ να επιδίδονται στα εγκλήματά τους με ήσυχη τη συνείδησή τους, χωρίς αναστολές.
Κλείνοντας την σύντομη απάντησή μου στο κείμενο του μουσουλμάνου «ιεραποστόλου» Ali al – Yunani, θα ήθελα να εκφράσω την απορία μου για το θράσος του κυρίου αυτού, αλλά και όσων θέλουν να μας παρουσιάσουν το Ισλάμ ως «θρησκεία αγάπης και ειρήνης». Εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες δε χρειαζόμαστε κανέναν σύγχρονο μουσουλμάνο να μας διδάξει, τι εστί Ισλάμ. Μας το διδάσκει ξεκάθαρα η μακραίωνη ιστορία μας, παρουσιάζοντάς μας, όχι θεωρίες και διφορούμενες ερμηνείες, αλλά πραγματικά τραγικά γεγονότα, τα οποία έχουμε υποστεί από αυτή τη «θρησκεία της αγάπης και της ειρήνης».
Αυτή μας παρουσιάζει, με κάθε ρεαλισμό τις φρικαλεότητες των μουσουλμάνων εναντίον του υπόδουλου λαού μας και των άλλων βαλκανικών χριστιανικών λαών, καθ’ όλη τη διάρκεια της τουρκικής δουλείας, κατά την οποία εφαρμόζονταν το «θεϊκό» Κοράνιο και το «θείο» δίκαιο της σαρίας!
Μας το βεβαιώνουν τα ποτάμια των αιμάτων των Νεομαρτύρων και Εθνομαρτύρων μας, οι οποίοι βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν από το «φιλειρηνικό» Ισλάμ! Γι’ αυτό θα παρακαλούσαμε τον κ. Ali al – Yunani να στρέψει αλλού την «ιεραποστολική» του προσπάθεια. Στην Ευρώπη, η οποία δεν έζησε την φρίκη του «φιλειρηνικού» Ισλάμ και γι’ αυτό όχι απλά την ανέχεται, αλλά και γίνεται αρωγός της για την ισλαμοποίησή της! Εδώ δεν υπάρχει χώρος για ισλαμική «ιεραποστολή»!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ