Ανοικτή επιστολή οδυρόμενου κληρικού

Εἶμαι ἕνας ἁπλὸς παπᾶς καὶ θέλω δημόσια νὰ ἐκφράσω τὴ θλίψη μου γιὰ τὰ ὅσα γίνονται τὶς τελευταῖες ἡμέρες στὸ δύστυχο τόπο μας. Δὲν ἔχω τὴ διάθεση νὰ διαλεχθῶ μὲ κανέναν. Καταθέτω τὴν ἄποψή μου καὶ ἀδιαφορῶ ἂν ἀρέσῃ ἢ δὲν ἀρέσῃ. 

 

Ἔναντι τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ, ξέρω ὅτι οἱ ἀπόψεις μου εἶναι σωστές. Ἔναντι τοῦ νόμου τῶν ἀνθρώπων … ξέρω ὄτι εἶναι λανθασμένες. Δὲν μὲ νοιάζει …

 

 

...ποὺ – πλὴν ἐλαχίστων – ὅτας τοὺς ρωτᾶς, δὲν ἀπαντοῦν. Τοὺς φαντάζομαι νὰ χαίρονται τὴν ἐξουσία τους καθισμένοι στοὺς ὑψηλοὺς θρόνους τους καὶ νὰ χαϊδεύουν αὐτάρεσκα τὸ ἐγκόλπιό τους. Πολλὰ θέλω νὰ τοὺς εἰπῶ ἀλλὰ δὲν ἔχουν ὄρεξη νὰ μ’ ἀκούσουν. 

 

Τὰ ποίμνιά τους κατασπαράσσονται ἀπὸ ποικίλους «λύκους» καὶ ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, «οὐ μέλει αὐτοῖς περὶ τῶν προβάτων». Ἀνησυχοῦν μόνον, ὅταν ἀμφισβητῇται τὸ «ἀλάθητό» τους καὶ ὅταν κάποιοι μικροὶ «παπᾶδες» κάνουν κάποιες μικρὲς καὶ ἀσήμαντες ἐκτροπές. Δηλαδὴ ἐξευτελισμὸς τοῦ … κατώτερου. 

 

Ἐκεῖ, ποὺ – κατὰ τὴν ταπεινή μου γνώμη – θὰ ἔπρεπε νὰ «κραδαίνουν» τὶς πατερίτσες τους καὶ νὰ ἀφορίζουν καὶ νὰ καθαιροῦν σύμφωνα μὲ τοὺς αἰώνιους Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, τοὺς βλέπω νὰ τηροῦν ἔνοχη σιωπή.

 

 Ὅταν οἱ Ἅγιοι πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπερασπίζονταν μὲ τὸ αἷμα τους καὶ θυσίαζαν τοὺς θρόνους τους, γιὰ τὶς αἰώνιες Ἀλήθειες τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, αὐτοί, μὴ διαθέτοντας τίποτε κοινὸ μὲ Ἐκείνους, χαίρονται παρέα μὲ τοὺς ὑβριστές καὶ δὲν ἔχουν διάθεση νὰ τοὺς ἐγκαλέσουν γιὰ τίποτε. 

 

Σκέπτομαι ὅτι μεθαύριο τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ καὶ τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα, ὅλοι αὐτοὶ οἱ προδότες καὶ ἀρνητὲς τῶν «ὁσίων καὶ τῶν ἱερῶν», θὰ γίνονται ὑποδεκτοὶ ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους μας στὶς Ἐκκλησίες καὶ μάλιστα σὲ τιμητικὲς θέσεις, καὶ νιώθω ὅτι θὰ μᾶς δείχνουν μὲ τὸν ἀπαίσιο τρόπο τους, ὅτι ἄδικα τοὺς «θίξαμε» ἐμεῖς οἱ «ρομαντικοὶ καὶ ἀναχρονιστικοί», γιὰ τὴν ἀντίχριστη συμπεριφορά τους.

 

 

Ἀπὸ τὸν «ὑψηλότατο» πρόεδρο τῆς δημοκρατίας ἕως καὶ τὸν τελευταῖο βουλευτάκο. Ναί, καὶ τὸν πρόεδρο τῆς δημοκρατίας, ποὺ γιὰ ἄλλα μικρὰ καὶ ἀσήμαντα πράγματα, περισσεύουν τὰ λόγια στὸ στόμα του, ἐνῶ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, χάθηκε ἀπὸ τὸ προσκήνιο. 

 

Ἐρωτῶ λοιπόν, ἂν ἀναλογίσθηκαν τὸ πολλαπλὸ ἔγκλημα ποὺ ἔκαναν πρὶν λίγες μέρες στὴ βουλή. Στὸ «ναὸ τῆς δημοκρατίας», ὅπως τοὺς ἀρέσει νὰ τὴν ἀποκαλοῦν. Ἀκούω ὅμως τὰ γέλια τους στοὺς διαδρόμους τῆς βουλῆς. 

 

Μοὺ θυμίζουν ἐκείνους τοὺς κακοποιούς, ποὺ ἀφοῦ διαπράξουν τὴν ὅποια ἀτιμία τους, χαίρονται καὶ ἀλληλοκολακεύονται γιὰ τὰ βρωμερά τους κατορθώματα. Σκέπτονται ὅτι ὁ παχυλός τους μισθὸς θὰ πάρῃ καὶ τὴν ἀνάλογη αὔξηση, ἀπὸ ‘κείνους ποὺ θὰ τοὺς πριμοδοτήσουν μὲ ‘κεῖνα ποὺ στέρησαν καὶ στεροῦν ἀπὸ τοὺς «περήφανους» συνταξιούχους καὶ τοὺς ἥρωες πολυτέκνους. 

 

Ὅλους τοὺς «πελᾶτες» τῆς βουλῆς, καὶ ‘κείνους ποὺ ὑπερψήφισαν καὶ ‘κείνους ποὺ «καταψήφισαν»… Ὁ κόσμος δὲν «τρώει κουτόχορτο»! Ξέρουμε γιατὶ καταψήφισαν. Ἐκλογὲς ἔρχονται, καὶ σύμφωνα μὲ τὰ γκάλοπς τὸ 77% τοῦ λαοῦ διαφωνεῖ μὲ τὰ ὑπερψηφισθέντα. Ἔχουν νὰ κερδίσουν μὲ τὶς δῆθεν διαφωνίες τους. 

 

Ἂν ὁ λαὸς θυμόταν, δὲν θὰ τολμοῦσαν νὰ κυκλοφοροῦν. Δυστυχῶς ὅμως ὁ λαὸς ξεχνάει. Σὰν τὸ σκύλο … ποὺ ὅσο τοῦ ρίχνεις κόκκαλα, ξεχνάει τὸ ξύλο ποὺ τρώει ἀπὸ τὸ ἀφεντικό του καὶ τοῦ φιλάει τὰ χέρια.

 

 Ἂν εἶχαν λίγο ἔστω φιλότιμο καὶ λίγη αὐτο-ειλικρίνεια, θὰ ἔπρεπε, ἀφοῦ ἀναλογισθοῦν τὰ ἐγκλήματα τὰ ὁποῖα ἔχουν διαπράξει στὴν πίστη καὶ στὸν τόπο μας, νὰ φύγουν καὶ νὰ κρυφτοῦν.

 

 Κατηγοροῦν τὴν «χούντα» ποὺ κάποτε οἱ περισσότεροι ἀπὸ δαύτους τὴν προσκυνοῦσαν καὶ τὴν χιλιο-επαινοῦσαν! Τοὺς ἐρωτῶ ὅμως, τὰ ὅσα γίνονται σήμερα εἶναι μικρότερα καὶ λιγότερα ἀπὸ ὅσα ἔκανε τότε ἡ δικτατορία; Ξέρω, εἶναι ἐντολὴ δοσμένη ἀπ’ ἔξω, νὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείθουν ὅτι ἔχουμε … δημοκρατία (τρομάρα μας!!!)! 

 

Ὅμως τὸ ξέρουν καὶ αὐτοὶ ἀλλὰ τὸ βιώνουμε καὶ ἐμεῖς, ὅτι τὴν στυγνότερη δικτατορία, σήμερα τὴν περνοῦμε! Καὶ ὅταν κάποια μέρα, ποὺ ἴσως ὁ Κύριος ἀνατρέψει ὅλη αὐτὴ τὴν σάπια καὶ βρωμερὴ κατάσταση, ὅλοι αὐτοὶ οἱ δῆθεν …., θὰ μᾶς παρουσιάζονται, ἀναθεματίζοντες ἐκεῖνα ποὺ ὑπηρέτησαν, καὶ ὑποσχόμενοι καινούργιες ἰδανικὲς μέρες. «Οὐαὶ ὑμῖν»!

 

 

Ἀπὸ τοὺς Ἀρεοπαγεῖτες μέχρι καὶ τὸν τελευταῖο δικηγορᾶκο τῆς πιό ἀπόμακρης … ἄκρης τῆς Πατρίδας μας. Ὑπηρετοῦν τὸ δίκαιο; Ποιὸ δίκαιο, τοῦ Θεοῦ ἢ τῶν ἀνθρώπων; Τὸ δίκαιο τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἢ τὸ «δίκαιο» τῶν ἀδίκων ποὺ σήμερα ψηφίζουν νόμους καὶ αὔριο τοὺς καταργοῦν; 

 

Ἐρωτῶ τοὺς «ἐντίμους» δικαστὰς ποὺ ὀργίζονται καὶ ἀπειλοῦν, ὅταν κάποιος ἀμφισβητεῖ τὶς ἀποφάσεις τους, τὶ θὰ ἀποφασίσουν, ὅταν ἔλθῃ ἡ στιγμὴ νὰ δείξουν ποιὸ εἶναι τὸ ἠθικὸ καὶ ποιὸ τὸ ἀνήθικο! Ποιοῦ νόμου εἶναι ὑπηρέτες, τοῦ Θείου ἢ τοῦ ἀνθρώπινου; 

 

Μπορεῖ νὰ τοὺς ἐμπιστεύεται ὁ ἁπλὸςἝλληνας Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς ἢ πρόκειται νὰ τοὺς δοῦμε νὰ καταφέρονται κατὰ τῶν Χριστιανῶν ἐπειδὴ «ρατσιστικῷ τῷ τρόπῳ» φέρουν ἐπάνω τους τὸν Τίμιον Σταυρόν; 

 

Ὥστε ἔτσι λοιπόν … ρατσιστὲς ἐμεῖς ποὺ συμπεριφερόμεθα ὡς Ὀρθόδοξοι, καὶ δὲ εἶναι ρατσιστὲς ἐκεῖνοι ποὺ μιλοῦν καὶ ἐνεργοῦν μὲ γνώμονα τὸ Κοράνιο.

 

 Ρατσιστὲς ἐμεῖς οἱ κληρικοὶ πού, αἰῶνες τώρα, φέρουμε τὸ τίμιον ρᾶσον, πολλάκις μάλιστα ὀνειδιζόμενοι καὶ ὑβριζόμενοι, καὶ δὲ εἶναι ρατσιστὲς ἐκεῖνοι ποὺ φέρουν τὶς «μποῦργκες» καὶ τὶς μαντῆλες χωρὶς νὰ ἐπιτιμῶνται γι’ αὐτὸ ἀπὸ τὸν νόμο. 

 

Τὶ τὴν θέλετε πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια σας τὴν εἰκόνα τοῦ γλυκυτάτου Νυμφίου τῆς Ἐκκλησίας μας; Γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο, δὲν σᾶς ρωτῶ, διότι χρόνια τώρα ποὺ τὄχετε ἐκεῖ μπροστά, γιὰ νὰ ὑβρίζεται ὑπάρχει καὶ γιὰ νὰ «παλαμίζεται» κυρίως ἀπὸ ‘κείνους ποὺ στὴ συνέχεια θὰ ‘ποῦν … ψέμματα! Ὅποιος θέλει νὰ ‘πῆ τὴν ἀλήθεια δὲν χρειάζεται … Εὐαγγέλιο!

 

Εἰσαγγελεῖς ὑπάρχουν; Ποῦ εἶναι τώρα νὰ παρέμβουν, ποὺ ἄρχισε ἐπισήμως ἡ ἐκποίηση τῆς … Θράκης; Ποῦ εἶναι ὁ Ἄρειος Πᾶγος, γιὰ νὰ βγάλῃ τοὺς περισσότερους νόμους ποὺ ἔχουν ψηφισθεῖ, κυρίως δὲ αὐτοὺς τῶν τελευταίων ἡμερῶν, ἀντισυνταγματικούς; Ἰσχύει ἢ δὲν ἰσχύει ἡ παράγραφος 4 τοῦ ἄρθρου 120 τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος;

 

 Ξέρω τὶ θὰ ‘πεῖτε: «ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ παρεμβαίνει στὸ ἔργο μας;» Εἴπαμε, ἕνας παπᾶς εἶμαι, Ἕλληνας καὶ Ὀρθόδοξος, ποὺ πονάω γιὰ τὴν Πατρίδα μου. Δικᾶστε με … Δὲν μὲ νοιάζει!

 

 

Πότε περιμένετε νὰ ἀντιδράσετε; Τὶ χειρότερο ἀπὸ ὅσα βλέπουν τὰ μάτια μας τὶς τελευταῖες ἡμέρες, περιμένετε νὰ ‘δεῖτε, γιὰ νὰ ξεσηκωθῇτε; Ἐγώ, ἕνας καλόγερος, ἀνησυχῶ καὶ δὲν μὲ ἀφήνει ἡ συνείδησή μου νὰ ἡσυχάσω καὶ … ἐσεῖς;;;; 

 

Τὰ παιδιά σας δὲν καταστρέφονται τώρα μὲ τὸ ἐπαίσχυντο αὐτὸ νομοσχέδιο ποὺ τοὺς δίνει τὸ δικαίωμα «ἀλλαγῆς φύλου»! Ἡ καταστροφὴ τῶν παιδιῶν σας ἔχει ξεκινήσει πρίν ἀπὸ δεκαετίες. 

 

Σᾶς ἔπεισαν ὅμως ὅτι ἡ καταστροφή τους εἶναι γιὰ … τὸ καλό τους! Κάποτε τὰ παιδιά μας ἤξεραν ὑποχρεωτικὰ τὸ «Πιστεύω» καὶ τὸ «Πᾶτερ ἡμῶν» καὶ τὸ «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι» καὶ τὸ «Σήμερον κρεμμᾶται ἐπὶ ξύλου», ποὺ τὰ μάθαιναν στὰ εὐλογημένα ἐκεῖνα σχολεῖα τῆς δεκαετίας τοῦ ’50 καὶ τοῦ ’60!

 

 Ὅταν ὅμως ἦλθαν οἱ σύγχρονοι «σπεκουλάτορες», κόβοντας καὶ ἀφαιρῶντας ὅ,τι καλὸ καὶ ἅγιο, ὑπακούοντας στὴν ἐντολὴ τοῦ σύγχρονου Μασώνου καὶ μισέλληνα, Κίσσινγκερ, σιωπήσατε καὶ σιωπᾶτε. 

 

 

 

 

Σὰν πνευματικὸς καὶ ἐξομολόγος ποὺ εἶμαι καὶ ποὺ πολλοὶ νέοι καὶ νέες ἔρχονται καὶ ἐξομολογοῦνται στὸ πετραχῆλι μου, μοῦ ἐκδηλώνουν (ὄχι ὅλοι φυσικά, ἀλλὰ ἀρκετοί), τὴν πλήρη ἀπογοήτευσή τους καὶ τὴν θλίψη τους ἀπὸ τὴν στάση τῶν γονέων τους. Ἀναζητοῦν τὰ παιδιά σας, πατέρα καὶ μάνα διότι ποτὲ δὲν τοὺς γνώρισαν καὶ δὲν τοὺς ἔνιωσαν! 

 

Ἐξοικειοθήκατε μὲ τὴν ἰδέα, ὅτι, τὸ νὰ ἀποφασίσῃ ὁ γιὸς ἢ ἡ κόρη σας τὸ φῦλο του εἶναι … δικαίωμά του! Ἀναρωτηθήκατε ὅμως, μήπως εἶναι καὶ ἡ … ἀντίδρασή του; Σᾶς ἐνοιαξε καθόλου, ὅταν ἀκούσατε ὅτι καταργοῦνται τὰ Θρησκευτικά, ὁ Ἐκκλησιασμὸς καὶ ἡ Προσευχή, ἢ τὸ μόνο ποὺ ἀναζητεῖτε εἶναι ἡ δουλειὰ ποὺ σᾶς κατάντησε δούλους καὶ ὑπήκοους στοὺς ἐργοδότες σας; 

 

Τὰ παιδιά σας σᾶς ψάχνουν καὶ ἀς μὴν σᾶς τὸ λένε … Σᾶς παρακαλοῦν, ἀλλὰ ἡ τηλεόραση εἶναι στὴ διαπασῶν, καὶ δὲν τὰ ἀκοῦτε … Τὰ ὑποχρεώσατε μὲ τὸν τρόπο σας νὰ σπαταλοῦν τὸ χρόνο τους στὸ internet καὶ σὲ ὅποιαδήποτε ἄλλη ἀνώφελη ἢ καὶ καταστροφικὴ ἀπασχόληση, ἀρκεῖ νὰ μὴν ἀσχολεῖσθε μαζί τους.

 

 

Ἐδῶ γνωρίζω ὅτι ἡ ἐπίθεση ποὺ θὰ δεχθῶ θὰ εἶναι τεράστια. Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ὅμως. Ξέρω πολὺ καλά, ὅτι καὶ οἱ ἴδιοι οἱ δημοσιογράφοι καὶ παρουσιαστὲς γνωρίζουν τὸ πόσο καθοριστικὰ παρενέβησαν καὶ παρεμβαίνουν στὴν «πλύση ἐγκεφάλου» ποὺ μᾶς γίνεται, χρόνια τώρα, ἀπὸ τοῦτα τὰ μέσα! 

 

Γνωρίζουν οἱ ρυθμιστὲς τῶν τηλεοπτικῶν καναλιῶν καὶ ἐκπομπῶν τὸ πόσο εὔκολο εἶναι γι’ αὐτοὺς νὰ … φτιάχνουν ἢ νὰ καταστρέφουν …! Δυστυχῶς ὅμως, ἡ καταστροφὴ ἦταν ἡ πρώτη τους ἐπιλογή. Πάντοτε συνέπλεαν μὲ συγκεκριμμένες θέσεις συγκεκριμμένων κομμάτων γιὰ εὐνόητους λόγους καὶ ὅταν κάποια συγκλονιστικὰ γεγονότα ἔρχονταν νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν ἐπιρροὴ ποὺ ἀσκοῦν τὰ Μ.Μ.Ε., παρίσταναν καὶ παριστάνουν τοὺς ἀθώους. 

 

Ποιὸς θὰ μποροῦσε νὰ φαντασθῇ τὴν ἐπιρροὴ ποὺ θὰ εἶχε αὐτὸ τὸ «κουτὶ» τῆς τηλεόρασης, ποὺ κατὰ τὸν μεγάλο προφήτη τῆς ἐποχῆς μας, Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό, ἔμελλε νὰ «τρελλάνῃ τὴν ἀνθρωπότητα». Διάβασα, κάποτε, σὲ κάποια Ἀθηναϊκὴ ἐφημερίδα, τὴν συνέντευξη ἑνὸς ἀπὸ ‘σᾶς, τοὺς παρουσιαστὲς τῆς τηλεόρασης. 

 

Εἶμαι βέβαιος ὅτι τὴν διαβάσατε καὶ ‘σεῖς καὶ πιστεύω ὅτι μέσα σας υἱοθετεῖτε αὐτὸ ποὺ εἶπε. Ἀκοῦστε τὶ εἶπε: «Δὲν θέλω τὰ παιδιά μου νὰ βλέπουν τηλεόραση διότι ξέρω πολὺ καλά, ὅτι, μόνο τὴν καταστροφὴ καὶ τὸν ξεπεσμὸ θὰ συναντήσουν ἐκεῖ»! Σᾶς λέει τίποτα αὐτό; Θὰ μπορούσατε ὅμως, νὰ μὴν εἶσθε ἁπλῶς «φερέφωνα», ἀλλά τοὐλάχιστον νὰ σέβεσθε τοὺς τηλεθεατές.

 

 

καὶ ἀς μοῦ ἐπιτρέψουν νὰ τοὺς ‘πῶ δυὸ λόγια ἀγάπης. Δυὸ λόγια, ἀπὸ ἕνα κληρικό, ἀρκετὰ μεγαλύτερό τους στὴν ἡλικία, καὶ ὁ ὁποῖος δὲν θέλει καὶ δὲν ζητάει τίποτα ἀπὸ αὐτά. Παιδιά μου εὐλογημένα, μπῆτε στὴν Ἐκκλησία καὶ μείνετε ἐκεῖ, διότι μόνο μέσα σ’ αὐτὸν τὸν ἱερὸ χῶρο θὰ βρίσκετε ἐκεῖνο ποὺ πραγματικὰ ποθεῖ ἡ καρδιά σας. 

 

Ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι, – ὄχι ὅλοι ἀλλὰ σίγουρα οἱ περισσότεροι – σᾶς γελάσαμε καὶ παίξαμε πίσω ἀπὸ τὴν πλάτη σας. Σᾶς εἴπαμε τὸ ἄσπρο, μαῦρο καὶ τὸ μαῦρο, ἄσπρο. Τὴν ἀλήθεια σᾶς τὴν κρύψαμε γιατὶ δὲν μᾶς συνέφερε, καὶ προσπαθήσαμε μὲ ψέμματα καὶ κολακεῖες νὰ ὀμορφύνουμε τὴ ζωή σας. Σᾶς δείξαμε καὶ σᾶς ὁδηγήσαμε στὸ δρόμο τῆς καταστροφῆς καὶ τώρα παριστάνουμε τοὺς ἀδιάφορους. Πολλὲς φορὲς δέ, ἀκόμα χειρότερα, σᾶς κατηγοροῦμε διότι ἀκολουθήσατε αὐτὰ ποὺ σᾶς … μάθαμε! 

 

Λυπᾶμαι, καὶ παρ’ ὅτι ἐγὼ δὲν ἔχω σαρκικὰ παιδιά, σᾶς ζητῶ ἕνα μεγάλο «ΣΥΓΝΩΜΗ». Ὅμως σᾶς παρακαλῶ ἀκοῦστε τὴν ταπεινή μου συμβουλὴ καὶ ἔλθετε στὴν Ἐκκλησία. Εἶναι ἡ μόνη ποὺ δὲν πρόκειται νὰ σᾶς ἀπογοητεύσῃ. Καὶ ἂν κατὰ καιροὺς συνέβησαν κάποια ἄτοπα ἀπὸ κάποιους λειτουργούς της, νὰ θυμᾶσθε ὅτι γι’ αὐτὸ δὲν φταίει ἡ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!

 

 Ζῆστε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ μὴν ἐπιτρέπετε σὲ ‘κείνους ποὺ μίσησαν καὶ μισοῦν τὴν ἀρετὴ καὶ τὸ καλό, νὰ παρεμβαίνουν στὴ ζωή σας. Γυρῖστε τὴν πλάτη σὲ ὅσους σᾶς εἶπαν ψέμματα καὶ νὰ θυμᾶσθε ὅτι ὅσοι βρίσκονται συνειδητὰ κοντὰ στὸν Κύριο, κανείς καὶ ποτέ, δὲν ἀπογοητεύτηκε!

 

Ζητῶ συγνώμη ἀπὸ ‘κείνους ποὺ ἴσως πειράχτηκαν ἀπὸ τὸ περιεχόμενο τῆς ἐπιστολῆς μου. Δὲν εἶχα κανένα τέτοιο σκοπό.