Στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας τελέστηκε χθες ο Μεθεόρτιος Αρχιερατικός Εσπερινός της εορτής της μετακομιδής του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Λουκά από τη Συμφερούπολη της Κριμαίας στην Μονή της Παναγίας Δοβρά, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.
Η Αποστολική Μητρόπολη της Βεροίας είχε τη μεγάλη ευλογία να φιλοξενήσει αυτές τις ημέρες την κάρα του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού, η έλευση της οποίας σήμανε την έναρξη της «5ης Ιατρικής Εβδομάδος του Αγίου Λουκά του Ιατρού» και των «ΚΘ’ Παυλείων».
Με συγκίνηση ο κ. Παντελεήμων, η αδελφότητα της Ιεράς Μονής και το πλήθος των ευλαβών προσκυνητών έψαλλαν την παράκληση των δύο Αγίων Ιατρών, στο τέλος της οποίας αναχώρησε η Τιμία Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος.
Οι εκδηλώσεις της «5ης Ιατρικής Εβδομάδος του Αγίου Λουκά του Ιατρού» πρόκειται να ολοκληρωθούν το εσπέρας της 11ης Ιουνίου, ημέρα της κοιμήσεως του Θαυματουργού Αγίου, κατά την οποία στον υπό κατασκευή Ιερό Ναό του θα ψαλούν τα εγκώμια της κοιμήσεως του Αγίου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις ολόθερμες ευχαριστίες του προς τον σεβαστό Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναχράντου Άνδρου Γέροντα Ευδόκιμο, ο οποίος παρά το γήρας του μετέφερε με προθυμία την Τιμία Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος, αναφέροντας μεταξύ άλλων: Με πολλή συγκίνηση και αισθήματα άπειρης ευγνωμοσύνης προπεμπουμε απόψε τη σεπτή και χαριτόβρυτη κάρα του αγίου μεγαλομάρτυρος και ιαματικού Παντελεήμονος, του λαοφιλούς και θαυματουργού αγίου της Εκκλησίας μας, ο οποίος μας έκανε τη μεγάλη τιμή να μας επισκεφθεί για να μας ευλογήσει και να μας μεταδώσει τη χάρη του Θεού• μας έκανε τη μεγάλη τιμή να μας επισκεφθεί για να συνεορτάσει μαζί μας την εορτή της μετακομιδής του ιερού λειψάνου του άλλου μεγάλου ιατρού και θαυματουργού, του αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπολεως, από την Κριμαία στη Βέροια και στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά.
Ήταν όντως μία ουράνια ευλογία η παρουσία της τιμίας και θαυματουργού κάρας του αγίου μεγαλομάρτυρος και ιαματικού Παντελεήμονος, και γι᾽ αυτό είμαστε βαθύτατα ευγνώμονες προς τον πολιό Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναχράντου Άνδρου, τον πολυσέβαστο και πολύ αγαπητό Γέροντα Ευδόκιμο, ο οποίος, χωρίς να υπολογίσει τον κόπο και την ταλαιπωρία του μακρινού ταξιδίου, χωρίς να υπολογίσει τα χρόνια του, ανταποκρίθηκε θετικά και με πολλή αγάπη στην παράκλησή μας και μας έφερε για άλλη μία φορά το ιερό αυτό θησαύρισμα της ιστορικής και παλαιφάτου Μονής του στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά, γνωρίζοντας και την ευλάβεια μας προς τον άγιο μεγαλομάρτυρα και ιαματικό Παντελεήμονα, τον δεύτερο προστάτη μετά την Κυρία Θεοτόκο της Ιεράς του Μονης Παναχράντου.
Τις θερμότατες ευχαριστίες μας εκφράζουμε όμως και προς τον αεικίνητο Ποιμενάρχη της Άνδρου, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Μυκόνου κύριο Δωρόθεο, ο οποίος ευγενώς συγκατετέθη και έδωσε την ευλογία και την άδειά του για τη μεταφορά της τιμίας και χαριτοβρύτου κάρας του ιαματικού αγίου Παντελεήμονος στην Ιερά Μητρόπολή.
Θα τολμούσαμε ίσως να πούμε, κατά το ανθρώπινο, ότι στη δική μας χαρά και πνευματική αγαλλίαση για την έλευση της τιμίας κάρας του αγίου Παντελεήμονος και την παραμονή της αυτές τις τρεις ημέρες στη Μονή μας συμμετείχε και ο άγιός μας, ο άγιος Λουκάς, ο οποίος ιδιαιτέρως αγαπούσε και ευλαβείτο τον άγιο μεγαλομάρτυρα και ιαματικό Παντελεήμονα, διότι ήταν και οι δύο ομότεχνοι κατά την εν τω κόσμω ζωή τους, ήταν εξαίρετοι και ανάργυροι ιατροί, που θεράπευαν τους ανθρώπους δωρεάν με την επιστήμη τους αλλά και με τη χάρη του Θεού.
Μάλιστα όταν χήρεψε ο άγιος Λουκάς και ετοιμάσθηκε να γίνει μοναχός ήθελε να του δώσουν το όνομα Παντελεήμων, αλλά του έδωσαν το όνομα άλλου ιατρού, όπως είναι ο άγιος ευαγγελιστής Λουκάς.
Έχουν όμως και κάτι ακόμη κοινο οι δύο άγιοί μας. Και οι δύο μαρτύρησαν για τον Χριστό. Σε διαφορετικές εποχές και με διαφορετικούς τρόπους. Ο ένας, ο άγιος Παντελεήμων, έχυσε το αίμα του, χωρίς να υπολογίσει ούτε τη νεότητα του, ούτε τα πλούτη που εγκατέλειψε, ούτε τις τιμές και τις δόξες του κόσμου και την πρωτοκαθεδρία που του προσέφερε ο αυτοκράτορας, αν βέβαια αρνείτο την πίστη του. Εκείνος όμως τα θεώρησε όλα αυτά σκύβαλα, προκειμένου να μην αρνηθεί τον Χριστό.
Το ίδιο έκανε και ο άγιος Λουκάς. Μπορεί να μην υπέμεινε το μαρτύριο του αίματος, αλλά υπέμεινε μακροχρόνιες εξορίες και φυλακίσεις και διωγμούς, για να μην αρνηθεί και αυτός την πίστη του στον Χριστό, για να μην αρνηθεί την αρχιερωσύνη του, για να μην βγάλει το τιμιώτατο ράσο του. Και όλα όσα υπέμεινε, λογίζονται ως μαρτύριο, το οποίο, όπως γράφει και ο ίδιος, το αγάπησε, γιατί ήταν μία προσφορά στον Χριστό.