Ο Άγιος Παντελεήμων γεννήθηκε στην Νικομήδεια.Ο πατέρας του ήταν ειδωλολάτρης και ονομαζόταν Ευστόργιος και η μητέρα του ήταν χριστιανή και ονομαζόταν Ευβούλη, οι οποίοι του έδωσαν το όνομα Παντολέων.
Ο Παρακλητικός Κανών εις τον Ιαματικόν και Μεγαλομάρτυρα Παντελεήμονα
Ο Ιερεύς·
Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε· νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Ο Χορός·
Αμήν.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)·
Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιοθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. ’Οτι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου. Εταπείνωσε εις γην την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνας, και ηκηδίασεν επ’ εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ’ εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, πρός σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν τό θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία, ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου, και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου ειμί.
Και ευθύς το.
Ήχος δ΄
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. α΄ Ἐξομολογείσθε τω Κυρίῳ, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον Αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. β΄ Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. γ΄ Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν ὀφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Είτα τα παρόντα Τροπάρια.
Ήχος δ. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ…
Ως στρατιώτην του Χριστού γενναιότατον, και Αναργύρων Ιατρόν τον σοφώτατον, ανευφημούμεν άπαντες εκ βάθους ψυχής, πόθω εορτάζοντες, την αγίαν σου Μνημην, Παντελεήμων ένδοξε, και πιστώς σοι βοώμεν∙ τας νόσους πάντων ίασαι ημών, ταίς προς Χριστόν τον Θεόν, θερμαίς σου δεήσεσι.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.
Το αυτό.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ…
Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί και ταπεινοί και προσπέσωμεν, εν μετανοία κράζοντες εκ βάθους ψυχής· Δέσποινα βοήθησον, εφ΄ ημίν σπλαχνισθείσα· σπεύσον απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων· μη αποστρέψεις σους δούλους κενούς· σε γαρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.
Ψαλμός ν΄ (50)·
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα ελεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου, εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου έστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως αν δικαιωθείς εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί σε. Ιδοί γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινομένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνησον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου, και το πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στηριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αινεσίν Σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινομένην ο Θεός ούκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκίαν σου την Σιώ, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.
Είτα ψάλλομεν τας Ωδάς του Κανόνος.
Ωδή α΄ Ειρμός Ήχος πλ. δ΄. Υγράν διοδεύσας…
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Προ του Μαρτυρίου του σου, Σοφέ, ως περ, τον θανόντα, ανεζώωσας εν Χριστώ, ούτω νεκρωθέντας δήγματι αμαρτίας, ημάς ταίς σαίς πρεσβείαι πάντας ανάστησον.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Αφθόνως την χάριν παρά Θεού, λαβών ιαμάτων, τας ιάσεις πάσας Σοφέ, παρέχεις αφθόνους τοίς εν πίστει, Παντελεήμων προσιούσι τη Εικόνι σου.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.
Νεκρωθείς τω Κόσμω και τον Χριστόν, ω Παντελεήμων, ενδυσάμενος εν χαρά, γέγονας δοχείον του Πνεύματος θεόφρον, τοίς πάσιν αναργύρως βραβεύων ίασιν.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον
Σταγόνα κατανύξεως τω οικτρώ, όμβρησόν μοι , Κόρη, αναστάλλουσα βλαβερόν, καύσωνα καρδίας μου Παρθένε, εξαίρουσα πάθη τα πολεμούτα με.
Ωδή γ΄ Ειρμός. Συ ει το στερέωμα…
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Τας νόσους θεράπευσον, Παντελεήμων, του δούλου σού, και την εμήν, ευχαίς σου καρδίαν, τη δυνάμει σου εύφρανον.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ένδοξε, συ καύχημα, του προσιόντος σοι πέφυκας, συ Ιατρός, εμού τηκομένου, υπό νόσων και θλίψεων.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.
Λαβών, ω Ανάργυρε, παρά Χριστού χάριν άφθονον, δούναι πιστοίς, ιάσεις των νόσων, τούτων συ με διάσωσον.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον
Έχεις εν αγκάλαις σου, τον Ποιητήν πάσης Κτίσεως∙ τούτον διό, δυσώπει, Παρθένε, εκ κινδύνων ρυσθήναί με.
Ωδή δ΄ Ειρμός. Εισακήκοα, Κύριε…
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Επί σε νύν κατέφυγον , ω Παντελεήμων θείε Ανάργυρε, μη παρίδης με τον άθλιον, αλλ ευχαίς σου θείαις διαφύλαξον.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ηρεμίαν μοι δώρησε, Μάρτυς εν τω βίω και νόσων ίασιν, ταίς ενθέρμοις σου εντεύξεσι τω τη ση Εικόνι προσπελάζοντι.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.
Μάρτυς ένδοξε πρόφθασον, και της αμαρτίας με κυματούμενον, δεινώ σάλω ταίς πρεσβαίαις σου, όρμον προς ακύμαντον οδήγησον.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον
Ράβδον θείαν ο ένδοξος, πάλαι Ησαΐας σε κατωνόμασεν, άνθος φέρουσαν τον Κύριον, Θεοτόκε Μήτερ Αειπάρθενε.
Ωδή ε΄ Ειρμός. Φώτισον ημάς…
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Όμβρησον μοι νύν , υετόν τον του ελέους σου, και της αμαρτίας μου τα οβρήματα,
Παντελεήμων , ταίς ευχαίς σου καταξήρανον.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Νύν αι δωρεαί, ως πηγαί Πιστοίς ιάσεων , ταίς λιταίς σου επιχέονται , Παντελεήμων ,
εκ Θεού τοίς προσιούσι σε.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.
Άπαντας ημας, πεπτωκότας εις τα χάσματα, της αμαρτίας τα βαθύτατα, ταίς προς Θεόν σου , πρεσβείαις έγειρον άγιε.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον
Αχραντε ψυχής, της εμής τα αρρωστήματα, και του σώματος μου ίασαι, ταίς Μητρικαίς σου πρεσβείαις, Κόρη Πανάμωμε.
Ωδή στ΄ Ειρμός. Ιλάσθητί μου…
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Τα νάματα σου, Σοφέ, ως περ πηγή Σιλωάμ ποτέ, εκβλύζουσι τοίς Πιστοίς , παντοία ιάματα, παύων τα νοσήματα, των προσπελαζόντων, τη ση σκέπη, Παναοίδιμε.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Οι προσιόντες, Παντελεήμων Μακάριε, εν τω σεπτώ σου Ναώ, την ρώσιν λαμβάνουσι, και την απολύτρωσιν, πάντων των κινδύνων, και δεινών ταίς ικεσίαις σου.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.
Νοός μου του ασθενούς, ως θησαυρός των ιάσεων, Παντελεήμων κλεινέ, αφθόνως την ίασιν, δώρησαιι του κάμνοντος, και οδυνωμένου, τη του Πνεύματος χάριτι.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον
Φιλάγαθε Μαριάμ, ταίς σαίς πρεσβείαις αγάθυνον, την ρυπαράν μου ψυχήν, και ρύσαι κολάσεως, και πάσης κακώσεως, σον θερμόν οικέτην, τον εκ πόθου ανυμνούντα σε.
Προς το· Διάσωσον…
Ανάργυρε Παντελεήμων , ταίς θείαις λιταίς σου, τα της ψυχής ημών πάθη θεράπευσον , και δώρησαι ίασιν τοίς νοσούσιν.
Θεοτοκίον
Αχραντε Ευλογημένη Μαρία, ταίς ικεσίαις Παντελεήμονος του κλεινού διαφύλαξον , εκ νόσων τε και κινδύνων σούς δούλους.
Ο Ιερεύς μνημονεύει· είτα το Κοντάκιον. Ήχος β΄
Θείον Ιατρόν εν γη πλουτούντές σε, Ανάργυρε, εν θερμοτάτη πίστη και ευσέβεια σου δεόμεθα∙ πάντα νοσούντα και καταπονούμενον , ταίς λιταίς σου διάσωσον , τας ρίζας των επωδύνων παθών , τη του Σωτήρος ισχύϊ εκτέμνων , και αναστέλλων τας χαλεπάς της αθυμίας επικλύσεις, Παντελεήμων Μάρτυς αξιάγαστε.
Και ευθύς το Προκείμενον. Ήχος δ΄
Δίκαιος ως φοίνιξ ανθήσει, και ωσεί κέδρος η εν τω Λιβάνω πληθυνθήσεται.
Στίχος· Πεφυτευμένος εν τω Οίκω , εν ταίς αυλαίς του Θεού ημών εξανθήσουσιν.
Ο Ιερεύς·
Και υπέρ του καταξιωθήναι… και τα λοιπά.
Ευαγγέλιον. Εκ του κατά Λουκάν (ΣΤ΄17-19)
Τω καιρώ εκείνω ήλθε προς τον Ιησούν όχλος μαθητών αυτού, και πλήθος πολύ λαού, από πάσης της Ιουδαίας και Ιερουσαλήμ και της παραλίου Τύρου και Σιδώνος, οι ήλθαν ακούσαι αυτού, και ιαθήναι από των νόσων αυτών, και οι οχλούμενοι υπό πνευμάτων ακαθάρτων και εθεραπεύοντο. Και πας ο όχλος εζήτει απτεσθαι αυτού∙ ότι δύναμις παρ αυτού εξήρχετο, και ιάτο πάντας. (Θ΄. 1-2) Συγκαλεσάμενος δε τους δώδεκα Μαθητάς αυτού έδωκεν αυτοίς δύναμιν και εξουσίαν επί πάντα τα δαιμόνια, και νόσους θεραπεύειν. Και απέστειλέν αυτούς κηρύσειν την βασιλείαν του Θεού, και ιάσθαι τους ασθενούντας. (Ι΄. 16-21). Και έλεγεν αυτοίς. Ο ακούν υμών , εμού ακούει∙ και ο αθετών υμάς, εμέ αθετεί∙ ο δε εμέ αθετών, αθετεί τον αποστείλαντά με. Υπέστρεψαν δε οι εβδομήκοντα μετά χαράς , λέγοντες. Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματί σου. Είπε δε αυτοίς. Εθεώρουν τον Σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα. Ιδού δίδωμι υμίν την εξουσίαν του πατείν επάνω όφεων και σκορπίνων , και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού, και υμάς ου μη αδικήση. Πλήν εν τούτω μη χαίρετε, ότι τα πεύματα υμίν υποτάσσεται∙ χαίρετε δε μάλλον , ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοίς ουρανοίς. Εν αυτή τη ώρα ηγαλιάσατο τω Πνεύματι ο Ιησούς , και είπεν∙ Εξομολογούμαι σοι, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλλυψας αυτά νηπίοις∙ ναι, ο Πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθεν σου.
Ο Χορός·
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.
Ταίς του Αναργύρου πρεσβείες Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείες Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων
Στίχος· Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου, εξάλειψον το ανόμημά μου.
Και το παρόν. Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι…
Δεύτε οι Ορθόδοξοι, πνευματικών ευρανθώμεν, δεύτε τον Ανάργυρον πάντες καταστέψωμεν θείοις άσμασι, προς αυτόν λέγοντες∙ ω Παντελεήμων, ιατρέ νοσούντων άριστε, λιμήν τε εύδιε, των χειμαζομένων τοίς πταίσμασι, προφθάσας δός την ίασιν, πάσι τοίς θερμώς σοι προστρέχουσι, και δεινών παντοίων , απάλλαξον ημάς ταίς σαίς ευχαίς, και ειρηναίαν κατάστασιν, τω Κόσμω πρυτάνευσον.
Ο Ιερεύς·
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου…
Ωδή ζ΄ Ειρμός. Παίδες Εβραίων…
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Θείαις, Ανάργυρε, ευχαίς σου, προς τον Κτίστην διάσωσον σον δούλον∙ συνταράσσει με γαρ, βυθός αμαρτημάτων, χειμάζει και κλυδώνιον, και φλογμός των παθημάτων.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Έφθασαν άπαντες εν πίστει, εις λιμένα του θείου Αναργύρου, οι εν νόσοις δειναίς, ποντούμενοι βοώντες∙ ευχαίς σου, ω Ανάργυρε, την υγείαν ημίν δίδου.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.
Ίνα, Ανάργυρε, τιμώ σε, και δοξάζω τα ένδοξα σου άθλα, ασθενείας δεινάς, σον δούλον τυραννούσαν , ιάτρευσον και δώρησαι, την κατ άμφω υγείαν.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον
Έστησας ρύμην του θανάτου , τον αθάνατον Θεόν και Βασιλέα, ως τεκούσα Αγνή, ον πάντες ανυμνούμε, ευλογημένος λέγοντες, ο καρπός της σης κοιλίας.
Ωδή η΄ Ειρμός. Τον Βασιλέα…
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Όσοι εν πίστει, ειλικρινεί προσιούσι, τω Ναώ σου Παντελεήμων Μάρτυς, ψυχών και σωμάτων λάμβάνουσι την ρώσιν.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ναός του θείου, επί γης Αναργύρου, ιατρείον πρόκειται τοις πάσι, παύων αυτών νόσους, ψυχών τε και σωμάτων.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.
Σαίς προς τον Κτίστην, Παντελεήμων πρεσβείαις , τοίς τυφλοίς παρέχεις ιατρείαν ,και νοσούσοις πάσι την ποθητήν υγείαν.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον
Ικεσίαις, ταίς προς Θεόν σου, Παρθένε, των του βίου δυσχερών με συ σώσον, και τον σάλον παύσον ασθενειών παντοίων.
Ωδή θ΄ Ειρμός. Κυρίως Θεοτόκον…
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ευχαίς σου τας σειράς μου, των πτασμάτων λύσον, και το χειρόγραφον Μάρτυς, διάρρηξον, της αμαρτίας του σοι πιστώς προσπελάζοντος.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Βοηθείας χείρα, προφθάσας όρεξόν μοι, και αδοκήτων δεινών με απλάλλαξον, Παντελεήμων , ταίς θείαις όντως πρεσβείαις σου.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.
Ω Παντελεήμων, στήσον μου τον σάλον, των λογισμών και την λύπην κατάπαυσον, της ταλαιπώρου ψυχής μου, θείε θείε Ανάργυρε.
Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον
Μαρία, μη με δείξης, επίχαρμα δαιμόνων, εν τη της Κρίσεως ώρα, Πανάμωμε, αλλ’ ευμενώς τον Σωτήρα μου εξιλέωσαι.
Άξιον εστίν, ως αληθώς μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως, Θεόν Λόγον τεκούσαν· την όντως Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.
Μεγαλυνάρια·
Τους μετ’ ευλαβείας την ιεράν , εικόνα σου Μάρτυς, προσκυνούντας σαίς ιεραίς, προς Θεόν πρεσβείαις, σώζε δεινών παντοίων , Παντελεήμων θείε, Ιατρέ μέγιστε.
Δόξη , Αθλοφόρε, Μαρτυρική, παρεστώς τω θρόνω, του Παντάνακτος και Θεού, μέμνησο των πίστει, την Μνήμην σου τελούντων , Παντελεήμων θείε, Ιατρέ άμισθε.
Ως αστήρ ανέτειλας νοητός, άθλοις Μαρτυρίου, απαστράπτων και των παθών, την αχλύν διώκων, Παντελεήμων Μάρτυς, των επικαλουμένων σε μετά πίστεως.
Τους ανεφημούντας σε ευλαβώς, τους λαμπρούς αγώνας και τους άθλους , Μάρτυς Χριστού, την τε θείαν μνήμην , τελούντας ετησίως, Παντελεήμων Μάκαρ, σώζε πρεσβείαις σου.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η Δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις τω σωθήναι ημάς.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (τρις)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίῳ Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών ένεκεν τού ονόματός Σου.
Κύριε ελέησον. (τρις)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης· τον άρτον ημών των επιούσιον δος ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών· και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Ο Ιερεύς·
Ότι σου έστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και ἀεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Απολυτίκον. Ηχος γ΄.
Αθλοφόρε άγιε και ιαματικέ Παντελεήμων, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταίς ψυχαίς ημών.
Ο Ιερεύς μνημονεύει των υπέρ ων η Παράκλησις.
Εις την Απόλυσιν ψάλλομεν τα παρόντα.
Ήχος β΄. Ότε εκ του ξύλου…
Χάριν συ παρέχεις τοίς Πιστοίς, αναργύρως Μάρτυς Παμμάκαρ, Παντελεήμων Σοφέ, και τη ικεσία σου διώκεις πνεύματα, και τυφλοίς την ανάβλεψιν, ένδοξε βραβεύεις, ως θεράπων γνήσιος, του Παντεπόπτου Χριστού∙ όθεν Ιατρέ Ορθοδόξων , πάντας τους πιστώς σε ανυμνούντας, ρύσαι εκ παντοίας περιστάσεως.
Ήχος πλ. δ΄
Δέσποινα, πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Ήχος β΄
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον και σώσον ημάς.
Αμήν.