Πράγματι ο Γέροντας μας έλεγε, εμένα προσωπικά μου έλεγε, ότι θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια, αλλά στις μέρες μας πέφτει ένα κόσκινο και οι άνθρωποι παίρνουνε τα άκρα.
Και αυτοί που πιστεύουνε θα πιστεύουνε πολύ και θα πηγαίνουνε στην Εκκλησία, θα εξομολογούνται κτλ και οι άλλοι θα απομακρυνθούνε από την Εκκλησία και θα είναι τελείως αδιάφοροι. Οι χλιαροί δηλαδή, αυτοί που βρίσκονταν στο μέσο, θα εξαφανιστούν. Στις μέρες μας, λέει, πέφτει μεγάλο κόσκινο. Είχε όμως αισιοδοξία γι’ αυτά τα πράγματα, γιατί έλεγε ότι μέσα στον Ελληνικό λαό υπάρχει ένα γερό λείμμα, μία γερή μαγιά, η οποία θα βοηθήσει να περάσουμε αυτά τα δύσκολα χρόνια αλλά και να μεγαλουργήσει η Ελλάδα. …
Η καλύτερη προετοιμασία είναι η πνευματική ζωή.
Ήθελα να σας πω κάποια λόγια γιατί έχουνε σχέση με την ζωή μας. Με προειδοποιούσε και μου έλεγε, θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια και πρέπει να προετοιμαζόμαστε και καλύτερη προετοιμασία θεωρούσε την πνευματική ζωή. Θα παρασυρθούν πολλοί. Μόνο αυτοί που είναι καλά δεμένοι με την Εκκλησία και τα Μυστήρια, μόνο αυτοί θ’ αντέξουν. Να κοινωνάς, να προσεύχεσαι, να ζεις πνευματικά. Αυτό το θεωρούσε το πάνω απ’ όλα.
Οι εχθροί μας θέλουν να μας ξεσκίσουν και οι φίλοι μας να μας τσαλακώσουν αλλά ο Θεός έχει τα σχέδιά Του.
Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχει η Ελλάδα (τριάντα χρόνια πίσω [τα έλεγε] όχι τώρα). Οι εχθροί μας θέλουν να μας ξεσκίσουν και οι φίλοι μας να μας τσαλακώσουν. Δηλαδή τί; Να μας κάνουν κομμάτια όπως έκαναν την Γιουγκοσλαβία. Να φύγει η Θράκη, να φύγει η Κρήτη, να φύγει η Μακεδονία. Βλέπετε τι διεκδικούνε. Δεν πειράζει όμως λέει, έχουνε οι άνθρωποι τα σχέδιά τους και έχει ο Θεός τα δικά Του και στο τέλος, θα φέρει έτσι τα συμφέροντα των μεγάλων που θα αναγκαστούν να μας βοηθήσουν. Όχι λέει από δικαιοσύνη ή από φιλία, αλλά γιατί έτσι θα φέρει ο Θεός τα συμφέροντά τους. Θα πολεμάνε μεταξύ τους και δεν θα μπορεί να νικήσει ο ένας τον άλλον και θα πούνε, την Πόλη ούτε εμείς θα την πάρουμε, ούτε εσείς, θα την δώσουμε στους Έλληνες. Και θα μπει Ελληνικός στρατός στην Κωνσταντινούπολη χωρίς να πολεμήσει…