(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Μας διηγήθηκε μια μοναχή:
Στο Σαµτάβρο μιλούσαμε μεταξύ µας οι μοναχές και οι δόκιμες για το πόση άσκηση κάνουμε και πόσο κουραζόμαστε. Και λέγαμε µεταξύ άλλων: «Μα χρειαζόταν να νηστεύουμε και τις Δευτέρες»;
Όταν τελειώσαμε την κουβέντα μας, πλησίασε ο π. Γαβριήλ [ο Γεωργιανός άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός] και είπε:
– Καλά, την Τετάρτη και την Παρασκευή το καταλαβαίνω. Αυτή τη Δευτέρα όμως ποιος την κανόνισε; Φάτε γρήγορα και καταλύστε τη νηστεία, μας πρόσταξε.
Ήταν Δευτέρα κι εμείς φάγαμε, παραβιάζοντας τη νηστεία.
Ήρθε η Τετάρτη. Οι μοναχές ήμασταν πάλι μαζί.
Μας πλησίασε ξανά ο π. Γαβριήλ:
– Παιδιά μου, η Παρασκευή είναι ηµέρα της Σταύρωσης. Κατανοητό. Και η Τετάρτη κατανοητό. Αλλά, με την ευχή μου, να φάτε σήμερα! έδωσε ξανά εντολή.
Την Πέμπτη κρυφτήκαμε.
Φοβηθήκαμε, μήπως μας πει να καταλύσουμε και την Παρασκευή.
Η προσευχή του ξύπνησε τις συνειδήσεις μας και μετά απ’ αυτό το γεγονός τηρούσαμε σταθερά τη νηστεία της Δευτέρας, χωρίς να παραπονιόμαστε.
Από το βιβλίο, «Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός και Ομολογητής».